Keşke her bahar ben olsaydım Her yeri sevince boğsaydım Hüznü sonsuzluğa itip Zamansız sürekli yeşil kalsaydım Yazın yağan yağmur olsaydım Dokundukça mutluluk kazandırsaydım Serin serin her tanemde Gözlerinde umut olsaydım Çocuk yüreğinde sevinç olsaydım Üzüntüsüz bir çığlık olsaydım Ve sen ağlarken ılık mehtapta Gözyaşlarını kurutan yel olsaydım Ben hep mutluluk olsaydım Önce yüreğine konardım Ve daim yüreğindeyken Bu rüya der uykumdan uyanırdım __________________ Özlemler damla damla Süzülsün imbiklerden Umut olsun Kan çiçekleri Açan yüreklerde Kalmasın gözlerde Günbatımı hüzünler Açmayı unutmasın Goncalar Gülden alsın rengini Yanaklar Dağılsın karabulutlar Güneşi görsün Umutla bekleyen Solgun yüzler __________________ Güller de bozamıyor bu uzun Karanlık sessizliğini kentin Anılarını yitiriyor sokaklar Bezirgânlaşıyor bulvar ışıkları Tarih de kekemeleşiyor bazan Ki o zaman aşktır tek bilici Aşksa yürümek gibi bir şey Duyabilmek kuşların gelişini Anısı bizsek eğer bu kentin Unuttuğu türküler bizsek Acıyı rehin bırakıp bir güle Anımsatmalıyız bunları bir bir Sonra yürümeliyiz seninle Sokaklara caddelere çıkmalıyız Belki bir aşktır bu kentin Belleğini geri getirecek olan Burada yağmur yağıyor ama sen Şemsiyeni almadan gel yine de Özletiyor bu çılgın sağanak seni Sırılsıklam özletiyor biliyor musun
Posted on: Fri, 20 Sep 2013 07:07:50 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015