LYPESIDHERECEPSIONISITI..... Ishte natë e ftohtë dimri.Shiubinte me rrëmbim,duke përqafuartokën,e cila ndjente mallpërçdopikë shiu.Tek tuk shiheshinnjerëzme çadra në duar,duke nxituarose tek makina,ose tek dera e shtëpisë.Dikushtjetër,orvatejtë mbrohej nga shiuirrëmbyerme xhaketëne tij,të cilëne mbante mbikokë me krahëthapur. Në mestë këtijftohtidhe shiutë rrëmbyer, një burrë me rroba të vjetruara dhe ta palara,qëndronte në këmbë,pranë një ndërtese.Nga pamja e jashtme,të kaplonte një ndjenjë keqardhjeje dhe mëshire,e cila të këpuste shpirtin.Dukejishkujdesur krejtësishtnga aktualitetipërreth.Një loti ngrohtë irridhte mbifaqe. Një nga kalamitarët,kure pa,qëndroidhe e pyetisime ironi:”A nuk ke rroba më të mira përtë veshur?” dhe menjëherë e pasoime pyetjentjetër:”Simundtë të ndihmoj?” Pa e prishurfare terezinë,varfanjakuiu përgjigj:”Po,duke muheqursysh.” Kalimtarie la,duke pëshpëriturme vete:”Më keqtë pafsha atëherë!Içmendur, unë dua ta ndihmoj,airefuzon!” Varfanjakuuulnë trotuar,pa e prishurfare terezinë,derisa më në fund,shiupushoi. Mandej,ungritdhe udrejtua përtek hoteli aty pranë.Recepsionisti,idolipara dhe i tha:”Zotëri,nuk mundtë hynibrenda!Këtu ndalohetlypja.Julutemlargohuni!” Ivarfërie pa me inatdhe nga xhepii xhaketëssë rreckosur,nxoriçelësinqë mbante numrine dhomës1 b. Ajoishte dhoma më e mirë,pasikishte pamje nga lumi. Mandej,ivarfërivazhdoirrugëndrejt shkallëve dhe pasikapërceudy tre shkallë, ukthye nga recepsionistidhe itha:”Dotë dalpasgjysmë ore,prandajma përgatit makinënRollsRoyce. Recepsionistimbetiishtangurnë vend,pa diturç’të thotë.Asata që mbledhin mbeturinatnë kazanate plehrave nuk kanë rroba kaqtë rreckosura. Një gjysmë ore më pas,nga dhoma më e mirë,dolinjë zotëriiveshurmirë,krejti ndryshëmnga aiqë hyri:Një kostumdhe palltoluksi,një kravatë dhe këpucë plot shkëlqim,të cilatpasqyroninpastërtinë dhe higjienënpersonale të tij. Recepsionistiuhutua edhe më shumë.Pasi zotëria në fjalë hipinë makinëne tijRolls Royce,e thirrirecepsionistindhe e pyeti:”Sa e ke rrogënzotrote?” Recepsionistiiupërgjigj:”3000 dollarë zotëri.” Ipasurie pyeti:”A të mjaftojnë?” Recepsionisti:”Mezi.” Ipasuri:”A dotë dëshiroje më shumë?” Recepsionisti:”Ekushnuk doe dëshironte zotëri?!” Ipasuri:”Po,a nuk më the pak më parë që lypja është e ndaluarkëtunë këtë hotel?” Recepsionisti,indjerë në sikletu përgjigj:”Po.” Ipasuri:”Mallkuarqofshi.Ivlerësoninjerëzit nga rrobatdhe pasuria e tyre.Përgjysmë ore,e ndryshove 100 %mënyrëntënde të komunikimit.” Pastaj,heshtipak dhe itha:”Çdodimër,vij dhe provojndjesinë e fukarenjve dhe shtresave në nevojë.Dalme rroba rrecka rrecka dhe qëndrojnë shisitë pastrehët. Kështue ndjejçfarë ndjejnë ata dhe më motivonqë tugjendempranë dhe ti ndihmoj.Sakaq,ju,nuk kenirespektinmë të vogëlpërata që s’kanë para.Sillenime ta, sikurtë ishinturpiikësajjete.Nëse nuk i ndihmoni,të paktënmosiironizoni!
Posted on: Fri, 12 Jul 2013 08:13:03 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015