LİSE TİYATROSU nedir sizce? Rekabet midir? Hırs mıdır? Yoksa kendini ispatlama arenası mıdır? Şu an tatildeyiz ya hani… O kadar sıkılıyor ve özlüyorum ki; o yüzden geçen sene sevgili arkadaşım Ayşegül’ün paylaştığı yazıyı tekrar paylaşıyorum. Çünki her kelimesi ile düşüncelerimi ifade ediyor. Ağzına sağlık arkadaşım.. Lise tiyatrosu sadece tiyatro değildir, hatta tiyatro olana kadar pek çok şeydir. Korkudur mesela, utançtır. Sinirdir en fazlasından, umutsuzluktur, hatadır, azardır, azarlamaktır hatta. Küsmektir, kırılmaktır hatta bazen ağlamaktır. Yorucudur bir kere. Hem okul sonrası gezmek varken ne işi olur ki insanın provalarda? Hıh! Zaman kaybıdır. Çünkü dersleri etkiler, aileyle arayı bozar, her kötü şeyin sorumlusudur. Provalar sıkıcıdır. sen işini gücünü bırakıp provaya gelirsin, yönetmenin senin sahneni almayacağı tutar. Gel de sinir olma! Oldu da sahneye çıktın, o zaten ayrı bir işkence. Defalarca aynı repliği söyler durursun. Beğenmez, üstüne üstlük neyi beğenmediğini de söylemez. Hiç işin yokmuş gibi bir de yönetmen kaprisi çekersin. Bir de günlük hayattaki olayları salonun dışında bırakma olayı vardır ki, tam anlamıyla çekilmez çile. Azıcık suratın asıldı mı yersin zılgıtı. Ne sınav dinler ne başka bir şey, varsa yoksa prova. Ezber yapmak kolay iş mi canım? Sanki profesyonel oyuncuyuz! Bir replik atla, kıyamet kopar adeta. "Yahu insanım bende" dersin ama, anlayana. Bunların hepsi biter, oyun dönemi gelir çatar. Oh rahata eriyoruz derken hooop dekor kostüm gelir. Saçma sapan kostümleri geçirir üzerine. Beğenmeme hakkın yoktur, yönetmen o ya, bu bir emirdir. Şaklabana dönsen de giyeceksin o kostümü. Dekor konusuna gelince o zaten tam bir felakettir. Derme çatma, anlamsız dekorlar.4 çıtadan dekor mu olur? Bunu söyleyince aldığın cevaba bak: "Tiyatro dediğin nedir? 2 Kalas 1 Heves" Ancak bunların hepsini bir kenara koyarsak, lise tiyatrosu candır. Baldan tatlıdır şekerden hallicedir. Korktuğun utandığın şeylerin sadece sana ait olmadığını öğrenmek demektir. Yalnız olmadığını görmendir. "Hiç kimse yoksa, ekibim var" diyebilmektir. Çünkü ekip olmayı öğrenmektir. Hayatında sana zor gelen bir çok olayı kolaya çevirendir. Seni koruyandır zaman zaman, koruduğundur her zaman. İş yapmaktan kaçmamaktır. Eline ilk defa iğne iplik alıp, çuval bile dikememektir bazen. 1 saatlik oyunun dekorunu 2.30 saatte kurup bozmaktır. Provadan sıkıldığında müziği açıp çılgınca dans etme hakkının olduğu yerdir. Kendini tanıtır sana, sen bile bilmiyorken neler yapabileceğini ekibin ayna olur gösterir yeteneklerini. Bazen tiyatronun çok dışındadır 4 saatlik provanın 3 saatini muhabbetle geçirmektir. Çay parası denkleştirmektir. Ödüllerin anlamsız, hataların anlamlı olduğu yerdir. Yeri geldiğinde yönetmene bağırabilme özgürlüğüdür. Ekip içinde istediğin kadar şımarık, ekip dışında "kuul" olmaktır. Ekibine laf gelmesin diye hep daha iyi olmaya çalışmaktır. "Ben" olmaktan çok uzaktır lise tiyatrosu, istemesen de "biz"e götürendir seni. Okul içinde belki de asla selam vermeyeceğin kişilere sarılabilmektir. Dışarıda küs olduğun ekipte en yakınındır. Hiç bilmediğin okullara gidersin kaynaşmak için, hiç tanımdığın kimseleri okulunda ağırlarsın hatta pastalar börekler yaparsın. Oyuna çıkmadan önce nerelere sığacağını bilemezsin, elin kolun fazla gelir. Bayılmakla bayılmamak arasında ince bir çizgide kalırsın, tam bayılmaya karar vermişken hoop ışık yanar oyunn başlar. Seyirilerden mi yoksa gözünü kör eden ışıklardan mı bilinmez hep hata yapmış hissedersin kendini, bir de korku var tabi: yönetmen ne diyecek? Terlersin, yorulursun, sesin çıkmaz, kostüm sıkar, dekor batar bunlar yetmiyormuş gibi karşındaki repliğini unutur. Hadi bakalım toparla toparlayabilirsen. Son sahneye gelinir derin bir oh çekersin. Selamda elin ayağın titrer. Her şey bitip kulise girdiğinde anlarsın, bu senin bu ekiple son oyunundur. Hatta belki de hayatın boyunca son oyunundur. İşte o zaman kafana bir taş düşer, keşkeler başlar. Korkular yerini üzüntüye bırakır. Hatalar komik gelmeye başlar. Lisede belki de senin için anlamı olan tek şey de bitmiştir. Ağlarsın ekibine sarılarak yine onlardan destek alırsın. Ama bilirsin ki burası hep senin evindir. AYŞEGÜL BAYDUZ
Posted on: Sun, 28 Jul 2013 16:46:55 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015