Mijn dag begon met vanochtend eerst toch wel nieuwe kleren te kopen voor de kinderen en ben daarna op weg gegaan naar ma met een schaal vol lekkernijen in de hand. Na een gezellig ontbijt en met de lunch een bord couscous vertrokken we met mijn ma, schoonzus en nicht voor een terrasje in het Amsterdamse bos. De kinderen konden daar naar hartelust spelen in de speeltuin, rennen tussen de jonge geitjes en ze konden deze weer voeren en het flesje geven. Na 2 uurtjes op de terugweg een stop gemaakt bij de Toys R Us XL waar ze hun Eid Cadeaus konden uitzoeken. Ze waren superblij met hun bokshandschoenen ,bokszakken en echo microfoons. Als afloop van de dag wederom bij mijn moeder thuis gezeten en de kleintjes hebben maar liefst 6 rondes met elkaar gespard en ik die als commentator en presentator optrad. Mijn zoontje heeft aanleg voor de sport merkten we op. Hij danste van het ene voetje op het andere en incasseerde zonder terug te deinsen. Layla rende soms hard lachend weg om zich achter de eettafel te verschuilen. Zwetend vielen ze eindelijk lachend neer op de bank met lekkere koude limonade en koekjes als prijs. We hebben hartelijk om ze kunnen lachen tot het weer tijd was om met de kinderen huiswaarts te keren. De kinderen liggen in bed en ik lig op de bank te denken aan vandaag en andere herinneringen. Ieder jaar zaten we altijd thuis met El Eid maar dit jaar veranderde ik de traditie bewust. Het is al een groot gemis dat we mijn vader Allah irrahmou 16 jaar nu niet meer bij ons hebben maar dat verlies hebben we met de tijd al een plekje kunnen geven. Mijn moeder wachtte samen met ons altijd tot mijn zus Allah yarhamha zou binnenkomen. Maar dit jaar was een ding zeker. Ze zou nooit meer op de deur kunnen kloppen. Daarom besloot ik om mijn moeders gedachten nu juist af te leiden en ook even een andere setting te kiezen. Dat is me aardig gelukt. Ik zag dat ze genoot van haar spelende kleinkinderen en de omgeving in de natuur ipv de 4 muren in huis. Maar nu ondanks deze hele mooie en gezellige dag en me sterk houden, lukt het me even niet om de tranen van verdriet te stoppen en ik blijf me afvragen hoe verdrietig mijn moeder zich dan al niet zou moeten voelen nu .....
Posted on: Thu, 08 Aug 2013 21:38:19 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015