NET SLUIT ZICH ROND BELASTINGONTDUIKDERS ZWARTSPAARDERS BIJNA NERGENS MEER VEILIG Een autorit met een koffertje vol bankbiljetten naar een bank in Luxemburg heeft over een tijdje geen zin meer. Op 1 januari 2015 komt er een einde aan het bankgeheim van het groothertogdom. Zwartspaarders die hun bankrekening in Luxemburg voor die tijd leeghalen, worden met een probleem geconfronteerd: waar kunnen ze met hun koffertje vol geld nog naartoe zonder tegen de lamp te lopen? Toen in 2010 het Belgische bankgeheim sneuvelde, vluchtten veel Nederlandse zwartspaarders met hun geld naar Zwitserland. Maar ook daar staat het bankgeheim inmiddels onder druk. Het leeghalen van Zwitserse bankrekeningen is niet zonder risico, waarschuwt financieel adviseur en voormalig FIOD-ambtenaar Ton Apeldoorn. Aan de Duits-Zwitserse grens zoeken douaniers in auto’s en treinen naar zwart geld. Een Nederlandse klant van hem werd enkele weken geleden betrapt met 300.000 euro in zijn auto. Apeldoorn: ‘Zijn hele wagen werd overhoop gehaald. Hij kreeg 78.000 euro boete.’ Het net rond zwartspaarders sluit zich. Sinds het uitbreken van de bankencrisis en de daaropvolgende economische malaise zijn westerse landen erop gebrand fiscale vluchtelingen de pas af te snijden. Er wordt steeds meer druk uitgeoefend op regeringen van belastingparadijzen om informatie over bankrekeninghouders te delen met de belastingdiensten in Europa en de Verenigde Staten. De Britse premier David Cameron ontbood in mei de ministers-presidenten van de Britse overzeese gebiedsdelen – vaak populaire fiscale oasen voor bedrijven en particulieren – en vroeg ze om werk te maken van de strijd tegen belastingontduiking. Hij deed dat vlak voor de bijeenkomst van acht economische grootmachten (G8), waar belastingontduiking hoog op de agenda stond. De Britse belastingparadijzen zijn andere landen een doorn in het oog. De OESO, het samenwerkingsverband van geïndustrialiseerde landen, wil dat automatische uitwisseling van gegevens tussen belastingdiensten van landen de norm wordt. Dat gebeurt wel steeds vaker, maar is nog niet overal het geval. Veel landen met een bankgeheim weigerden lange tijd categorisch informatie te verschaffen over rekeninghouders. Inmiddels geven de meeste landen, waaronder ook Zwitserland, informatie als er een concreet verzoek wordt ingediend. Zwitserland staat onder enorme druk van de Verenigde Staten en de Europese Unie om ook automatisch informatie uit te wisselen. Een commissie onder leiding van de vooraanstaande hoogleraar economie Aymo Brunetti van de universiteit in Bern raadde de regering in juni aan mee te werken aan de automatische uitwisseling, omdat dit vroeg of laat mondiaal de norm wordt. Maar de Zwitserse regering is nog niet overstag gegaan. Nederland heeft sinds 2007 met een paar dozijn fiscale vrijhavens, vooral in het Caribisch gebied en Zuidoost-Azië, verdragen en overeenkomsten gesloten om belastinggegevens uit te wisselen. Het aantal witte vlekken op de kaart is daardoor snel gedaald. Volgens Financiën zijn er alleen met het staatje Nauru, de eilandengroep Vanuatu (beide in de Stille Oceaan) en Trinidad en Tobago voor de kust van Venezuela geen afspraken gemaakt. SLECHT SLAPEN Ook de Europese Unie werkt er hard aan. Het bankgeheim dat in een aantal lidstaten zwartspaarders beschermde, wordt onder zware druk van de andere lidstaten opgeheven. In België gebeurde dat in 2010, Luxemburg en Oostenrijk volgen in 2015. Twaalf populaire vrijhavens voor spaargeld, waaronder Zwitserland, heffen al een aantal jaren bronbelasting over de rente van buitenlandse spaarders. Sinds de zomer van 2011 gaat het om een heffing van 35 procent. Daardoor is het veel onaantrekkelijker geworden om geld in die landen te stallen. Apeldoorn: ‘In nogal wat gevallen betalen rekeninghouders in deze landen inmiddels meer bronbelasting dan ze in Nederland aan vermogensrendementsheffing zouden moeten afdragen.’ En dan zijn er nog rancuneuze bankmedewerkers uit belastingparadijzen die informatie over rekeninghouders stelen en verkopen aan Europese belastingdiensten. Fiscaal jurist Sanne van den Elst van Jongbloed Fiscaal Juristen uit Enschede: ‘Ik had gisteren nog een meneer aan de lijn die een brief van de Belastingdienst kreeg dat zijn naam op een schijfje uit Luxemburg voorkwam.’ Vanwege de gestegen pakkans raden Apeldoorn en Van den Elst mensen met zwart geld aan gebruik te maken van de inkeerregeling. Wie zich meldt, krijgt een lagere boete dan iemand die wordt betrapt. Niet onbelangrijk: de fiscus mag bij het naheffen van belasting twaalf jaar in de tijd teruggaan. Van den Elst: ‘Die termijn blijft je achtervolgen. Het zwarte geld uit 2013 kan tot 2025 tot problemen met de fiscus leiden. Zolang het geld niet is opgemaakt, schuift de twaalfjaarstermijn zo steeds een jaar door.’ Een rekenvoorbeeld maakt het voordeel van inkeren duidelijk: wie twaalf jaar lang 300.000 euro op een geheime rekening in het buitenland heeft staan en zich meldt, moet volgens Apeldoorn 43.200 euro aan niet-betaalde vermogensrendementsheffing afdragen, plus een boete van bijna 13.000 euro plus 14.000 euro rente, samen 70.000 euro. Wie betrapt wordt en vervolgens meewerkt, is volgens Apeldoorn met een totale rekening van 108.000 euro aanzienlijk duurder uit. Wie weigert mee te werken, loopt het risico 186.000 euro te moeten betalen aan achterstallige belasting, boetes en rente. Apeldoorn: ‘De mensen die bij me komen, hebben vaak nachten niet kunnen slapen. Ze zien in dat het de meeste rust geeft om zichzelf te melden. Het voordeel is ook dat ze daarna niet meer geheimzinnig hoeven te doen over de bankrekening.’ Van den Elst: ‘Als ze hebben ingekeerd, kunnen ze het geld ook weer gewoon uitgeven. Eerst konden ze er geen transacties mee verrichten. Dan zouden ze zichzelf verraden.’ Sinds 2002 hebben 14.389 belastingplichtigen van de inkeerregeling gebruikgemaakt. Vooral in 2009, nadat er veel publiciteit aan was gegeven, meldde zich een grote groep. Zij betaalden in totaal bijna 874 miljoen euro over zo’n 4 miljard euro aan zwart geld. Mooie getallen, maar volgens Apeldoorn gaat het bij de inkeerders om niet meer dan een fractie van het zwarte geld van Nederlanders in het buitenland. Apeldoorn vermoedt dat alleen al in Zwitserland zo’n 50 miljard euro van Nederlanders staat. BRON: Jean Dohmen (Elsevier) [email protected]
Posted on: Mon, 12 Aug 2013 10:25:15 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015