Nazır: “Senin Kürdistan’da neşr-i maarif olan maksadın Meclis-i Vükela’da derdest-i tezekkürdür.” Cevaben: “Acaba maarifi te’hir, maaşı ta’cil edersiniz, ne kaide iledir? Menfaat-ı şahsiyemi menfaat-ı umumiye-i millete tercih ediyorsunuz.” Nazır hiddet etti. Ben dedim: “Ben hür yaşamışım. Hürriyet-i mutlakanın meydanı olan Kürdistan dağlarında büyümüşüm. Bana hiddet fayda vermez, nafile yorulmayınız. Beni nefy edin, Fizan olsun, Yemen olsun razıyım. Sizde pineduzluktan ve yamacılıktan kurtulursunuz. Bende yüksekten düşmekle incinmekten kurtulurum.” Nazır: “Ne demek istiyorsun?” Cevaben dedim: “Sigara kağıdı kadar ince ve nizam namıyla bir perdeyi bu kadar feveran-ı efkar ve hissiyata karşı herkesin üstüne örtmüşsünüz. Herkes altında, sizin tazyikatınızla meyyit-i müteharrik gibi inliyor. Ben acemi idim altına girmedim, üstüne düştüm. Suret-i telebbüsüm gibi ahlakm da sakil idi. Bir kere Mabeyn’de yırtıldı. Şişli’de bir ermeninin evine düştüm, orada yırtıldı. Şekerci hanına düştüm, oradada yırtıldı. Tımarhaneye düştüm, şimdi de tarassuthaneye düşmüşüm. Hasılı sizde o kadar yamacılık yapamazsınız. Bende incinirim. “delik yamadan daha geniş oldu” Hem de Kürdistan’da iken sizi iyi bilirdim. Bu ahval sizin serairinizi bana iyi öğretti. Bahusus, tımarhane bu metinleri bana iyi şerh etti. Hem de bu hallere teşekkür ederim. Zira su-i zan makamında hüsn-ü zan eder idim.” Bediuzzaman Molla Said el Kurdi(Tenvir Neşriyat) sf 73-74
Posted on: Wed, 26 Jun 2013 16:39:19 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015