O gün çox yorğun idim.Seher çox tez durmuşdum.Axşam yaxınlaşdıqca yorğunluğum artır,yanına darıxmaq hissini de alıb geceme qonaq gelmeye hazırlaşırdılar.Ve gece gelmişdi.Penceremden içeri Ay baxırdı sanki geceye xeyanet edermiş kimi.Çox yorğun idim artıq.Ayı bele sevmirdim o gece.hemin an hiss etdim ki men bugün üzerimde sırf bugünün deyil,keçen bütün illerimin yorğunluğunu daşıyırdim.Gözlerim doldu.Bilirem ağlayırdım amma hiss etmirdim.Göz yaşlarım üzüme düşen su ile birlikde axıb gedirdi.Su soyumağa başlayırdı sanki amma üreyim o sudan soyuq idi.Sonra ağlamadığımı bilirdim lakin bu defe hiss de edirdim.güzgüye baxdım.Üzümün cizgilerinde bele aydın hiss olunurdu gecenin tesiri.Qızarıb şişmiş gözler,illerin yorğunluğunu daşıyan üz xetlerim, baxışlar. otağıma üz tutdum.Addımlarımda ağırlıq vardı.Otağımın qapısını açıb içeri daxil oldum ve radionu açdım.Gece olduğu üçün radioda hezin musiqiler seslenirdi.Yatağıma uzandım.Musiqi 4divarla birlikde üstüme yıxılırdı.Hemin gece heç kimin bilmediyi,tarixe hekk olunmayan müharibe gedirdi.Diger küncde menim gözyaşlarım yastığıma yağırdı ve hemin küncde payız yaşanırdı.Bir künc ise bunların hamısına sakitce şahidlik edirdi.Otağımından ağır darıxmaq qoxusu gelirdi.Ay ise artıq gecenin xeyanetinden xeberdar olub menim xeyallarıma düşmen kesildi ve geceni terk etmeye hazırlaşırdı.Belece Ay ayrıldı geceden..Otağımda artıq menim kimi yorğun idi.Muharibe dayanmışdı artıq.Gece ise xeyallarımı qucaqlayıb derin yuxuya getmişdi.Men de artıq ağlamaqdan bezmişdim ve Payız yağışları dinmişdi.Şahid künc ise hele de sakitce hadiseleri izleyirdi.Ve bir gün daha yoruldum...Yatdım..
Posted on: Tue, 27 Aug 2013 18:26:54 +0000