Okazało się, że jakaś para gejów maltretowała i wykorzystywała adoptowane dziecko. Zapewne zresztą takich przypadków jest wiele więcej. Zapewne polityczna poprawność pomaga takie przypadki ukrywać. Gdybym chciał używać retoryki standardowego lewaka - rewolucjonisty obyczajowego - spamowałbym teraz cały internet, udowadniając, że przykład tej pary gejów- zbrodniarzy jest ostatecznym argumentem za zakazem małżeństw gejowskich i adopcji, za złem gejów i za patologicznością ich emocji, za tym, że są gorszym rodzajem człowieka. Bo na tym właśnie polega lewacka, obyczajowa nowomowa. Z patologii obecnej w tradycyjnych rodzinach czynić normę. Kłamiąc i manipulując. Pasożytując na krzywdzie. Dlatego w dyskusji o małżeństwach homoseksualnych i możliwości adopcji przez takie pary dzieci, nie powinniśmy się żniżać do poziomu kontrkulturowej lewicy. Nie powinniśmy sugerować, że każdy gej to świnia i bandzior. Jest to nieprawdziwe, okrutnie krzywdzące i obniżające poziom debaty publicznej. Czym, używając takich argumentów, różnimy się od pajaców z lewej strony, zachwycających się patologią w tradycyjnych rodzinach? Jak sępy radujących się z każdego przypadku okrucieństwa w heteroseksualnej rodzinie... Inne argumenty, dużo mocniejsze i prawdziwsze przemawiają za tym, by nie umożliwiać adopcji parom homoseksualnym. I tych się trzymajmy, a nie lewackiego populizmu a rebours.
Posted on: Wed, 03 Jul 2013 15:20:17 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015