Oshëtimën e të qarës, të qeshurës, xhurmës e gjithshkaje tënde, Larg shumë largë sot e gjithmonë do ta ndiej, Është kenaqsi, gëzim është ëndje, Ska si është tjetër se ndryshe do të gënjej. Jam si 22-vjet më parë. Me gëzimin e orës 6 e 45. Me aromën, flladin erën e mëngjesit dhe tënden. Gjithmon kam jetuar, besuar mbrekulluar për gjithshkan tënden. Gëzimin më të madh e kam ndier në orën 20 të 25 Tetorit 1991. Buzët e mia të ashpra, aroma e dehjes (jo nga pija) nga emocionet e asaj dite të puthën ty. Ti ke qënë je dhe do të jesh gjithmonë për mua: Gëzimi, Zëmra, Gjallesa dhe Gjallëria, Dashuria e pakufishme. Ëmbëlsiraime, Hidhërimi dhe Inati im, Muza dhe Frymëzimi. Uji që rrjedh jo vetëm uji është, por uji do mbetet. Qofshë e bekuar, e kulluar e lumturuar! Edhe 100 OLA!
Posted on: Fri, 25 Oct 2013 08:31:18 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015