Pāpak Fort or Babak Castle Pāpak Fort or Babak Castle (Persian: دژ پاپک Azerbaijani: Bəzz qalası ), also known as the Immortal Castle or Republic Castle, is a large citadel and National Symbol of Iranians on the top of a mountain in the Arasbaran forests, which is located 6 km southwest of Kalibar City in northwestern Iran. It has been identified as the stronghold of Pāpak Khorramdin, the leader of the Khurramites in Azarbaijan who fought the Islamic caliphate of Abbassids. Iranian Azarbaijanis gather at Babak Castle during the first weekend in July for the annual commemoration of Babak Khorramdin. The ascent to the Castle is not for the infirm, elderly, or those afraid of heights. A series on long, and in places, broken steps lead the traveler to the top of a hill from where there are several choices for further ascent. The easiest is straight in front of the steps and consists of a long dirt track. As there are no sign posts towards the Castle, walk towards the peak on your left hand side but do not leave the dirt track. You will need hiking boots, a sun hat, plenty of water, and at least 3 hours for the climb, and 2 hours for the descent. At the end of the dirt track, turn left onto the rocky mountain side, and beware of slipping. The first of sign of the ruins will appear on your left, but do not become too complacent: the actual Castle is another 2 peaks march away. The first peak offers spectacular views of the Castl. After ascending a second peak, with its own ruins, you will see the Castle perched on top a jagged cliff. Ascending the Castle steps is a dangerous process, as there are sheer cliffs on your right hand side, and no protective rails or fences to prevent a fall of several hundred meters. Take extreme care of the edge, and hold onto your children. Once you have climbed the pinnacle of the cliff, you will truly appreciated the amazing effort in building and maintaining a fort at this altitude. Unfortunately, you will also have to tolerate the graffiti on the ancient walls, and young people playing chicken on top of the Castle walls. Under no circumstances should you even consider climbing these walls: first, this can damage the ancient structure, and second, a fall of several thousands of meters would lead to certain death. Nevertheless, the experience afterward is well worth the strenuous climb: the surrounding Arasbaran oak forest, jagged cliffs, mountains in the distance, and the history of the place combine to create one of Irans most beautiful vistas. دژ بابک ، بنا شده در بالای کوهی به بلندای ۲۳۰۰ متر، در نزدیک به سه کیلومتری شهر کلیبر می‌باشد. دژ در زمان ساسانیان ساخته شده و نام خود را از نام بابک خرمدین، رهبر رویارویی با تازندگان (مهاجمین) عرب تا سال ۸۹۳ میلادی، گرفته است. قلعه بابك يا قلعه جمهور در 50 كيلومتري شمال اهر و سه كيلومتري جنوب غربي كليبر قرار دارد. اين قلعه بر فراز كوهستاني با ارتفاع 2300 تا 2700 متر از درياي آزاد قرار دارد و دره هاي اطراف قلعه از 400 تا 600 متر عمق دارند. جز يك راه ورودي به قلعه همه اطراف آن صعب العبور ميباشند. اين قلعه در قرن چهارم هجري محل فرماندهي بابك خرمدين بود و از همين جا او و يارانش توانستند به مدت بيست و چند سال عساكر عرب را كه به قصد سركوب او آمده بود مورد حمله و شبيخون قرار دهند. داستان زندگي بابك خرمدين براي مردم آذربايجان و همه مردم ايران بسيار مهيج و مورد علاقه است واسطوره مقابله سرداري ايراني با مهاجمان خارجي ميباشد از روش چفت و بست سنگها و ملاط ساروج و اندود ديوارها از نوعي خاك و گچ ميتوان حدس زد زمان اوليه ساخت قلعه به اواخر اشكاني و اوايل ساساني مربوط است كه در دوره اسلامي نيز تعميراتي در آن صورت گرفته است یک گردشگر کانادایی کلیبر را اینگونه توصیف می‌کند، شهری دورافتاده و خواب آلود در میان کوه‌های سر به فلک کشیده‌ای که قله‌هایشان در زیر مه غلیظ از دیده پنهان شده اند. ... مکانی است عالی؛ به طراوت و سر سبزی انگلیس و ورای ذهنیت ما از طبیعت کویری و خشک ایران. بخش عمده این توصیف مرهون چشم انداز کوهستانی اطراف قلعه است. دامنه‌های پایین دستی قلعه بخشی از جنگلهای ارسباران هستند، که بعلت نزدیکی به مقر اداره محیط بانی در شهر، دست نخورده باقی مانده اند. زیبایی‌های طبیعی و ویژگی‌های تاریخی دژ بابک از مکان‌های سالیانه علاقه‌مندان بسیاری را ره‌سپار این منطقه می‌کند. ابن‌خردادبه، بذ (نام کهن دژ بابک) را رستاقی در آذربایجان نوشته و شهر بذ را «مدینة بابک» نامیده است. طبری، بذ را قریه و شهری در حدود اردبیل نوشته است. مطهربن طاهر مقدسی آن را شهری با دیوارهای استوار خوانده است. ابن ندیم از آنجا به عنوان سرزمینی کوهستانی یاد کرده است. یاقوت آن را کوره‌ای میان آذربایجان و اران نوشته است. مسعودی، بذ را به صیغة تثنیه، بذین نامیده که در کنار رود ارس واقع بوده است. وی در جایی بذین را ناحیه و کوهی در آذربایجان دانسته، در جای دیگر آن را در آذربایجان و اران نوشته است. ابن عبدالمنعم نیز کوه بذین را در اران دانسته است ابودُلَف و یاقوت ذکر کرده‌اند که آب و هوای قلعه بذ ابری و مه‌آلود است
Posted on: Fri, 23 Jan 2015 08:18:17 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015