REPOST: A VERY INSPIRING STORY!!!!! PLEASE READ!! THIS MAY CHANGE YOUR LIFE FOREVER. Good luck!Good morning po sa inyong lahat. My name is Cliff Anthony Rivera Santillan and I am a proud AIM Global Distributor. I have been doing the business for the past 2 and a half years and let me tell you, andami ko nang nakitang mga pangarap na nagkatotoo dito sa kompanya natin. Pero hindi ako nag umpisa na ganito. Minsan, naging negatibo din ako sa ganitong klaseng negosyo. Bakit? Kasi takot na takot akong magbenta benta… Graduate po ako ng AB Political Science sa University of Mindanao dito sa Davao City. Tahimik at studious type ako, mas pipiliin pang magbasa ng libro kesa gumala pagkatapos ng school. Kontento lang manood ng mga nangyayari. In short, audience lang. Hindi rin ako yung tipong nag rereach out ng mga di ko kilala. Kahit magdamagan sigurong magkaharap tayo sa isang mesa wala sigurong kibuan na mangyayari. After graduation lumuwas ng Maynila para maghanap ng trabaho. Ok naman nakakita naman, first sa call-center industry, then sa real estate and finally sa PBCom Tower as a technical editor. It was as a Makati employee na first akong na approach ng kaibigan ko. Her name was Jehaziel Alburo. The year was 2007. Nursing student pa lang si Jehaziel at that time, but we knew each other sa Davao pa, at naging close friend ko na rin ang family niya. Ininvite niya ako sa business niya. Ito na pala yung AIM Global. Sabi niya, “Cliff, gusto mo bang yumaman?” Pero ang sagot ko naman sa kanya ganito, “Paano ako yayaman, eh kayo mismo hindi naman mayaman?” Ang harsh di ba? Kasi by the time na nasa Makati na ako nag work, nagbago na ako. Mayroon na pala ako yung tinatawag na Yabang. Makati worker eh. Financial capital of the Philippines. Naka long sleeves, naka neck tie, naka suit, puro English pa sinasalita. Astig! May Dating… wala naming Datung! Kasi truth be told, kung sino pa naman ung mga ma porma, un naman ang mga walang pera. Trust me, ganyan din ako dati. May image na dapat paninindigan eh. Malaki naman ang kita, un nga lang, ang mahal din ng cost of living. Nag bubudget din, minsan nangungutang pa, kasi kulang pa rin ang sahod. Habang tumataas ang estado sa buhay, minsan tumataas din ang mga luho. Kung noon kontento sa mga hand me downs na mga damit, ngayon gusto na ng mga branded. Pero di ko yan obviously masasabi sa iba… Di ko yan masasabi kay Jehaziel. Kahit man lang maging open sa opportunity di ko ginawa. Instead, sinabi ko pa sa kanya na “Di ko yan linya, wala akong panahon diyan.” Kasi ang pagkakaalam ko sa business, benta benta lang, dapat marunong mag sales talk, dapat marunong mambola, at worst of all, marunong kang mangdiskarte kahit hindi na tama. To be fair, wala din kasi akong sales background at ni minsan hindi ako na expose sa sales. Gusto ko Politics, gusto ko Law, gusto ko Fine Arts! Sales? Sa mga desperado lang yan at mga saleslady sa SM… Bakit hindi ako naniwala kay Jehaziel? Kasi sila mismo walang wala din. 4 na magkakapatid siya lang kayang mapa school. Nakatira sa Leveriza, a semi-squatter’s area sa Pasay City. Kapag bumibisita ako sa kanila minsan brown-out ung bahay nila, pero may ilaw naman ang kapit bahay. Naputolan na pala ng kuryente. Minsan lumabas sa banyo yung kuya niya may sabon at shampoo pa, wala na palang tubig. So bakit ako maniniwala sa kanya? Anu bang alam ng isang estudyante sa pag hahanap buhay? 2 years akong ganito. 2 years akong negative. 2 long years akong mayabang. Fast forward tayo. Ang taon was 2009 na. Binalikan ako ni Jehaziel. Nag reach out siya uli sa akin. Nagkumustahan kami. Graduate na siya ng Nursing, cum-laude pa! Naka take na ng Board Exam, RN na rin! So I was happy for her. Sabi ko, congrats! Ok na ang future mo Jhace. Pero heto naman sagot niya, “Cliff, actually I am not practicing my profession today.” Nabigla ako. Ang ganda ng resume niya, I’m sure maraming magkaka interest sa kanya na hospitals, and madali lang sa kanya makahanap ng magandang trabaho. Why? Ang sagot niya hindi ko talaga makakalimutan. Sabi niya, “Cliff, bakit ako papasok sa isang trabaho that will pay me P10,000 a month, eh sa negosyo, na inumpisahan ko lang part time, nagtuloy tuloy lang talaga ako, ngayon, I am now earning P200,000 a month!” Kinilabutan ako. Parang nanliit ako. Kasi standing before me, itong kaibigan ko is a living testimony ng isang sistema na hindi ko ginawa. Pero hindi lang si Jehaziel ang nagbago ang buhay 360 degrees. Yung papa niya, si sir Ramon Alburo na dating nagbebenta ng cd at dvd para ma suportahan ang family nakabili ng sariling Ford Everest. Now, siya na ang top 12 ng AIM Global. Ang kuya niya, si Jehoram, na minsan may shampoo pang naiwan nakabili ng sariling Ford Focus. Ang younger brother niya, si Jason, nakabili ng brand new Hyundai Elantra. And the best thing of all, nakabili sila ng condominium unit sa Ortigas, malapit sa AIM head office, worth 8.5M pesos. All in a span of 2 years. Ako? Ni isang gulong hindi ako nakabili… Ang buhay ay weather weather lang talaga. Lahat ng pride ko nawala. Ang 2 years ng pagiging negative napalitan ng curiosity, and then naging positive, at ngayon nagiging die hard BALIW na sa AIM Global. Akalain mo ba namang sasampalin ka na ng ebidensya at nasa harap mo na. Pero 2 years of my life nasayang. Anu ang point? Lahat naman tayo gustong umasenso, tama di ba? Gustong yumaman. Pero karamihan naman sa atin ayaw na ayaw naman ng bagong kaalaman. Kung anu ung sinabi ng ating mga magulang, ng ating mga propesor, mga teachers, mga ninuno we take it as Gospel truth hindi man lang iniisip kung angkop at napapanahon pa ba ito. Kung noon trabaho ang nag aantay sa ating mga lolo at lola basta magsipag lang silang mag-aral, ngayon good luck na lang makapasok ng trabaho kahit cum-laude ka pa. Ginawa ko munang part time ang business for 3 months. In that span of time, kumita ako ng P9,000 pesos. Medyo maliit lang na halaga. Pero iba na ang mind set ko. Instead na ma discourage, sabi ko sa sarili ko na kung kumita ako ng P9,000 part time, how much more ang pwede kong ma achieve kung i-full time ko pa ang negosyo. Bigyan ko ito ng 1 year. If in 1 year di ako kumita, pwede pa naman akong bumalik sa employment. Pero if in 1 year, mangyayari din sa akin ang nangyari kay Jehaziel at sa family niya, eh di itutuloy tuloy ko na lang ito. Kahit hindi ko ito linya, lilinyahin ko! Kahit wala akong time, hahanapan ko ito ng time! May time nga ako sa negosyo ng ibang tao, dapat may time din ako sa sarili kong negosyo! After much soul searching, I fired my boss… and became my own boss! The rest is history… I have been doing the business na for 2 years and a half na. Nagtuloy tuloy lang ako. Hindi ko inimagine dati na kikita ako ng malaki. Hindi ko nakita sarili ko na magiging speaker, maka share, makatulong at maka mentor ng maraming tao. Hindi ko iniexpect na makameet ng mga super talented na mga business partners like Rosy Makipig. Hindi ko nakita na lalaki ang grupo at ngayon nagkalat na sa buong mundo. Lahat yan di ko ma experience kung nagpatuloy akong sarado ang aking utak. Lately, nakabili si kuya Ramon ng brand new high-end Mitsubishi Pajero. Tinanong ko, up magkano po yan? Sagot niya P7,980 lang yan. Naintindihan ko, more than ever. Kasi ang p7,980 pala hindi yan ang hadlang, kundi yan ang susi sa pagbukas ng ating mga pangarap. Sipag, Tiyaga at magandang Sistema. Buksan lang natin ang ating mga isipan, maging excited at maging eager na makuha anu ung matagal na nating inaasam asam. Work Hard, Work Smart po tayo. Dagdagan natin ang ating pinagkakakitaan para mas mabilis ang pagpasok ng blessings. Resultado na po ang Alliance In Motion Global, hindi na ito chamba. Ngayon, inaantay na lang na tayo na mismo ang magkakaresulta!!
Posted on: Sun, 23 Mar 2014 13:36:12 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015