Sensiz ve sessiz yaşamak için terk ediyorum şehri”. “Dokunsa biri yüreğime ah, düşeceğim.” Şehir, yüreğimde hep bir yara gibi sızlanıp durur. Ne zaman dokunsam o yaraya baştan ayağa akıp gider hayallerim. Yeniden o siyah beyaz filme takılır kalırım. İçine umutlarımı, acılarımı, sevinçlerimi, akıttığım o karelerde eriyip giderim. Ve sonunda; “Bu Şehirden Kaçmak Vaktidir.” Tavsiyesine uyup terk ederim bu şehri. Velhasıl; bu şehir içimde kanarken ; bu şehirde yaşamak acı veriyor insana. Acıysa mutluluğa akıyor. Mutluluk da içimize... Terk ediyorum bu şehri…
Posted on: Sun, 27 Oct 2013 21:39:38 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015