Twee heel verschillende lezingen/interpretaties. Dat bewijst maar weer: lezen/recenseren is ook een kunst... Eerst citeer ik een fragment uit een (sterke) cyclus van mijn vrouw, Froukje van der Ploeg [het interesseert mij niet enkel omdat het hier mijn vrouw betreft, maar hoezeer kunnen recensenten, al dan niet tussen aanhalingstekens, elkaar tegenspreken, kunnen ze diametraal tegenover elkaar staan]: Iemand probeert me uit elkaar te schroeven / van binnenuit, geen plattegrond / waar de uitgang op staat // (...) / Boven een groen laken / houden ze een kind // het had me niet uitgemaakt / als het een konijn was (...) Bas Belleman zegt hierover [scherp en terecht] in Awater: [Soms balt ze haar thema prachtig samen in een paar woorden. Mijn lichaam is ingevuld, laat ze bijvoorbeeld een zwangere vrouw zeggen. En niet alleen haar lichaam, denk je er dan achteraan, want door haar zwangerschap wordt ook de rest van haar leven ingevuld.] Haar wanhoop over de bevalling, haar vervreemding van het kind (het had me niet uitgemaakt / als het een konijn was) vloeien er soepel uit voort. Dit wordt bij Merijn Schipper, in Poëziekrant: En het [hier wordt gerefereerd aan de bevalling, de geboorte - zo vermoed ik] gaat gepaard met grote blijdschap: het had me niet uitgemaakt / als het een konijn was. Wanhoop en vervreemding (en onverschilligheid - immers murw gebeukt door de langdurige pijn, en verdoofd, vermoeid, etc.) versus blijdschap. Zgn. verstaanbare poëzie - - niet iedereen leest haar kennelijk op dezelfde wijze. Niet iedereen is kennelijk een goede verstaander van deze poëzie.
Posted on: Sat, 19 Oct 2013 12:31:35 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015