Verslag sessie 4 oktober 2013 Ik ben vroeg opgestaan, 7 uur, wel handig als je met het ov reist, nog even onder de douche gedoken…en daarna nog even rustig wat gedronken, nou ja rustig… De spanning stijgt met de minuut en ik heb ook nog een opdracht meegekregen voor onderweg, tijdens mijn reis… Om 8:45 ga ik van huis weg want ik moet de bus halen van 09:11 uur… 10 minuten lopen geeft 9292 ov .nl aan, maar ik weet uit ervaring dat er van die tijden geen bal klopt… onderweg kom ik nog een man met een hond tegen die mij vriendelijk begroet en de hond begroet mij ook nog even vriendelijk, komt even een aai halen… ben ik ook nog zo slim om verkeerd te lopen, naar de verkeerde halte die ook nog eens verder weg ligt, nou ja het zullen de spanningen wel zijn denk ik…hierdoor moet ik ook nog een het laatste stukje rennen om de bus te halen, nou ja rennen, eerder een combi van snelwandelen en joggen…uitgeput kom ik in de bus aan… pak mijn verkeerde ov chipkaart, die zonder saldo, maar door dat ik buiten adem ben vergeet ik even dat ik een tweede ov chipkaart heb… kortom dat word kaartje kopen bij de bestuurder… als ik eenmaal een beetje bij kom realiseer ik me dat ik nog een andere ov chipkaart heb, want wist dat ik nog tegoed er op had staan, maar kaartje is al gekocht dus ik heb helaas pech, althans dat denk ik op dat moment… maar er komt een tijdje later een andere vrouw binnen die een kaartje nodig heeft en die koopt mijn kaartje over en ik check netjes in met mijn ov chip… kortom nu heb ik in plaats van een dure rit een goedkope rit, want we zijn inmiddels al in amstelveen busstation… mijn meevaller van de dag in ieder geval te pakken… voor de rest nog heel erg gezellig met de buschauffeur gesproken ook komt er nog een vrouw binnen met een mooie gekleurde sjaal…die komt naast mij zitten… er kwam ook nog een meisje binnen met een mooie ketting van een vlinder en er was een meisje met mooi gekruld, lang zwart haar met roze plukken… daarna op amsterdam centraal overstappen op de trein richting enkhuizen… uitstappen bij hoorn… daar rijdt de bus gewoon door waardoor ik een half uur extra moet wachten op de volgende bus…nog een stukje gelopen even iets halen voor Selena en daarna weer verder op de bus wachten die mij naar opperdoes brengt… daar zie ik een blinde vrouw met een lag op haar toet voorbijlopen,rechtop, hoofd fier omhoog… de bus komt en eindelijk kan ik weer even rustig zitten in mijn overpeinzingen, om mij heen kijkend… de bus komt aan in opperdoes, nu ben ik er bijna, maar voor ik naar Selena ga stap ik nog even de spar in, het is namelijk dierendag, dus ik ga even wat lekkers voor de beestjes halen… daarna lopen naar Selena en ik kom een beetje moe aan bij Selena, wat heb ik toch ook altijd een hekel aan de reis, hij sloopt me… na rustig een beetje gekletst te hebben en een paar koppen koffie gedronken te hebben is het dan zo ver om naar zolder te gaan…de angst begint nu toch wel toe te nemen, aangezien het Tana is… 2 uur en een kwartier bondage is de bedoeling… en Selena gaat vast niet lief voor me zijn, daar ben ik dan al van overtuigt… ik ga naar boven, bang, maar weet dat ik er toch niet onderuit kom… in de studio mag ik mij uitkleden…alles uit…vraag nog of Selena dat zeker weet…ja dat weet ze zeker, help… maar mag gelukkig wel een ochtendjas aan als ik naar boven ga naar de zolder… die trap vervloek ik echt en dat zal ik blijven doen, blijft gewoon een enge trap eindelijk ben ik na wat geklooi boven… en daar mag ik eerst nog gezellig de touwtjes uit de knoop gaan halen, want het is een groete kluwen geworden omdat ze net uit de was komen… ik begin met de puzzel om de touwtjes uit de knoop te halen… op een bepaald moment komt Selena maar helpen want anders gaat het wel erg lang duren en samen halen we de rest uit de knoop… daarna mag ik op een kleedje gaan staan precies in het midden, ik doe braaf wat er van me gevraagd word ook al ben ik wel bang…bang voor wat komen gaat… want ik weet dat ik er nu niet meer ver vanaf ben, mijn Tana gaat beginnen… de bondage word gemaakt… wat zitten die touwen strak… adem in, adem uit, span je spieren, en het touw word strak getrokken…niet echt heel erg comfortabel, maar naderhand zal duidelijk worden waarom het wel handig is als het touw strak zit… word mijn ook nog even gevraagd wat mijn goede been is, dat is dus rechts, maar daardoor word mijn standbeen, dus links…nu kan ik er om lachen, maar op dat moment dus echt niet… uiteindelijk sta ik…klemmen worden op mijn tepels gezet, met een touwtje er tussen… grrr wat blijf ik die dingen haten, maar aan de andere kant geeft het ook een fijn gevoel… die bleken er dus niet voor niks te zitten… ik krijg een stuk tape op mijn mond geplakt met de woorden dat ik moet lijden in stilte, wat er uiteraard voor zorgt dat ik ga praten…of een poging doen door de tape heen… nu worden ook mijn ogen afgeplakt, maar doordar ik op 1 been sta wil ik dat niet dus ik ga met mijn hoofd draaien om te zorgen dat het niet kan… er word aan het touwtje getrokken waardoor ik in elkaar schiet en niet meer denk aan bewegen met mijn hoofd, mijn ogen worden afgeplakt…nu heb ik dus ook geen zicht meer en ik ben maar zo slim om mijn mond verder te houden… na een tijdje worden de klemmen verwijderd een heftige pijnscheut trekt door me heen… ondertussen begin ik ook de kracht in mijn standbeen steeds meer en meer te verliezen en ik kom dus steeds meer en meer in de touwen te hangen… voorover, dus het ademen gaat moeilijker, ik blijf mij heel goed op mijn ademhaling concentreren, want dat is wel handig dat ik dat in ieder geval onder controle hou…na een tijdje ben ik het echt zat dat voorover hangen en dat mijn been niet wil, dus ik probeer weer terug te gaan staan op mijn been, maar ik heb de kracht niet meer in mijn bovenbeen om hem te strekken, hoe gaan we dat oplossen, want ik wil niet zo blijven gangen, ik wil weer netjes rechtop staan…denk, denk, denk… hey met mijn andere been zit ik netjes vast, als ik daar nou eens mijn kracht heen gooi zodat een deel van de kracht van mijn standbeen af is, dan kan ik daarna misschien wel weer een poging doen om omhoog te komen. Ik probeer het en het lukt met veel moeite om toch weer omhoog te komen… Ik sta weer… Een tijdje, maar ik klap weer bijna dubbel… de tape word verwijderd, maar wel word mij verteld dat ik stil moet zijn omdat de tape anders weer terug komt… Ik krijg klappen met iets pijn, maar valt mee, maar door mij houding komt het wel aan, ik heb geen idee waarmee… Blijf me op mijn ademhaling concentreren, ademen zonder tape gaat een stuk makkelijker, maar toch blijft het door het touw lastig Klap, klap, klap… Het word steeds moeilijker om mijn evenwicht te bewaren… En ik wil weer naar voren duiken…dan krijg ik van Selena te horen ga eens naar achteren hangen dat is makkelijker…dus ik doe dat, dat is echt vele malen comfortabeler dan de houding waar ik eerst automatisch in terecht kwam…na een tijdje wil ik weer naar voren duiken, maar ik denk oh nee, naar achteren, dat is makkelijker…ondertussen staat mijn standbeen nog steeds onder me… En wat doet Selena die probeert mijn standbeen onder mij vandaan te halen, paniek…help niet mijn standbeen, niet mijn standbeen… Uiteindelijk is mijn standbeen onder mij vandaan en met de woorden van Selena van kijk je hangt word ik intens gelukkig, ik hang, volledig in de touwen… Jippie…dit is gaaf…helaaas is het maar van korte duur en ik word weer netjes op mijn been terug geholpen…en langzaam los gemaakt…Tana zit er op… Ik krijg als ik eenmaal los ben de tip om op het matras te gaan liggen…wat ik dus ook netjes doe… Krijg een aangestoken peuk… Ik vraag aan Selena waar de asbak is, die staat bij haar aan de andere kant van de kamer… Ik vraag of ik misschien de asbak zou mogen voor mijn as af te tikken, maar dat mag niet, ik moet maar naar haar toe komen…ik doe mijn best om op te staan, maar dat gaat niet, mijn benen willen niet meer…er zit geen kracht meer in om omhoog te komen… Krijg ik van Selena te horen dat ik dan dus maar moet kruipen en dat ik dat kan, ik zeg dat gaat niet met mijn knieën…ondertussen had ik al gedacht van hoe ik bij de asbak zou komen en de enige optie was tijgeren…maar ik had een peuk in mijn handen en er ligt een kleed op de grond… Selena zegt hoe doen ze dat in het leger, ik zeg tijgeren, ze zegt dus……… Ik zeg ja maar er is een kleed en ik heb een brandende peuk in mijn hand dus dat gaat hem niet worden… Ze pakt de peuk van me aan en loopt naar de andere kant van de kamer… Nu mag ik dus gezellig naar de overkant van de kamer tijgeren, toch een mazzel dat ik al verschillende vechtsporten heb beoefend en er daardoor redelijk handig in ben geworden…ik kom bij haar aan en eindelijk kan ik rustig mijn peuk roken… Na even rustig gerookt te hebben en een klein beetje te zijn bijgekomen is het tijd om weer naar beneden te gaan… Die trap van de zolder naar de eerste verdieping is zo mogelijk nog een grotere ramp als je hem af moet dan als je hem op gaat, maar het lukt me, stapje voor stapje achterstevoren ga ik de trap af…ik ben er… Ik mag me weer gaan aankleden… Mijn lichaam begint pijn te doen, maar vooral ook mijn linker knie en daar maak ik me zorgen over, want de laatste keer fysio heeft het een aardige tijd geduurd voor die weer in orde was en ik mocht daarom ook de dag na fysio niet naar Selena toe, verplichte rust met mijn knie… Dat zat nogal vast in mijn geheugen…en ik loop mank en het gaat niet lekker als ik beneden aan kom… Ik ga in de stoel zitten, maar erg prettig voel ik me dan nog niet…integendeel, normaal ga ik bij Selena beter weg dan ik aangekomen ben en ik voel me een beetje verdrietig over hoe het nu gaat… Ik ga op dit moment echt door een zwaar dal…maar na een tijdje rustig gezeten te hebben en lekker gegeten te hebben gaat het weer wat beter… Mijn knie begint weer te werken en niet meer die pijn… Wel mijn spieren die ik voel, maar dat is niet erg, dat is alleen maar goed, daar worden ze sterker van… Ook krijg ik nog 2 oefeningen mee die ik gezellig elke dag mag gaan doen…en 4 kommetjes voor de hoeveelheid voedsel die ik mag nuttigen…dat scheelt weer…weet ik exact hoeveel ik mag eten… Daarna nog even gezellig zitten kletsen nadat ik weer een beetje was bijgekomen en toen was het tijd om de taxi te gaan bestellen… 20 minuten aan de lijn wachten eer je een keer iemand aan de telefoon krijgt om überhaupt je reis terug te kunnen plannen…ze moeten echt meer mensen in dienst gaan nemen bij Valys… maar eindelijk is de rit besteld… word je later gebeld dat het een half uur later word omdat het druk is…grommmm ik krijg nog de waarschuwing mee dat ik tijdens of na het douchen thuis een huilbui kan krijgen door Selena… het zal eens een keer niet… er is altijd wel wat… als de taxi er is kan ik naar huis… maar we moeten eerst nog een mevrouw ophalen in hoorn en wegbrengen naar amsterdam… niet zo veel aan de hand zou je zeggen maar ik kan je verzekeren dat als amsterdam in de binnenstad blijkt te zijn op vrijdagavond het toch geen prettig iets is… de ijtunnel was echt lachen inwendig…een grote lichtjestunnel met nog meer licht aan het einde van de tunnel lol… uiteindelijk kom ik om half 12 thuis…en ga nog even op facebook kijken… daarna onder de douche en inderdaad na het douchen is het jantje lacht, jantje huilt, ik snap er nog steeds helemaal niks van, maar ja… daarna medicatie ingenomen en lekker gaan slapen, het was een zeer mooie ervaring…
Posted on: Sat, 05 Oct 2013 11:38:43 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015