Z filmami sprawa jest skomplikowana. Generalnie wiadomo, że jeśli zrobi się film z wątkiem żydowskim, gejowskim albo księżowskim, to można liczyć na życzliwe zainteresowanie mediów. Jeśli któreś z tych wątków się ze sobą splecie, pewne tytuły zaczną ryczeć z ekstazy i pojawią się określenia "wartościowy", "odważny", "przełamujący tabu", a może nawet "przełomowy". Jeśli będzie to na festiwalu, powinno pojawić się określenie "objawienie". I oczywiście tak było. Film pani Gośki Szumowskiej (kiedyś Małgorzaty, ale widać zdziecinniała) "W imię.." zmiksował wątek geja i księdza, z miejsca stając się faworytem niektórych mediów. Moim nie jest na pewno. "Ida" użyła wątku żydowskiego, ale trzeba przyznać, że nie uczyniła go kluczowym - i dobrze, bo to nie o tym. Niektóre media od razu jednak doceniły judaica i pojawiły się głosy o dialogu z "Pokłosiem" (cóż, żyjemy w wolnym kraju i każdy ma prawo bredzić). Natomiast moim zdaniem i tak wszystkich konkurentów na łopatki rozłożył film "CHCE SIĘ ŻYĆ". Nie ma tam o Żydach, gejach, ani o księżach, za to jest niezwykła lekkość, świeżość, wyczucie (a kwestia niepełnosprawnych jest delikatna wielce) i doskonały miks lekkiego humoru i wzruszeń. Po prostu - REWELACJA!! Gdybym był jurorem nie miałbym żadnych problemów ze wskazaniem zwycięzcy. Polecam też "Papuszę" i wspomnianą "Idę" (obie czarno- białe), a ludziom z obrączkami na palcach - szarpiącą nerwy i bardzo prawdziwą "Miłość". I w ogóle polecam oglądanie filmów, które są o czymś. I bardzo się cieszę, że mamy właśnie w Gdyni Festiwal Polskich Filmów Fabularnych!
Posted on: Fri, 13 Sep 2013 19:06:08 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015