رای غیر منتظره ی وزیر اقتصاد و وزیر امورخارجه نشان از اذعان تمام جناح های داخل نظام به بحرانی بودن وضعیت اقتصادی کشور و کارایی تحریم ها در به شماره درآوردن نفس های اقتصاد نفتی ایران دارد. راست سنتی و افراطی های جبهه ی پایداری نیز در یک ائتلاف نانوشته به میدان آمده تا اشتباهات خود را در دو حوزه اقتصاد وسیاست خارجه جبران کنند اما در حوزه ی سیاست داخلی در بر همان پاشنه ی قدیمی می چرخد، جاهای مانند وزارت کشور و وزارت فرهنگ و ارشاد که توانستند با آقای روحانی به توافق برسند کار به آسانی گذشت اما جاهای مانند آموزش عالی و آموزش و پرورش که خطر باز شدن نسبی دوباره ی فضای دانشگاه ها تحت مدیریت اصلاح طلبان بود قرص و محکم ایستادند. خامنه ای و نظامیان حاکم تصمیم خود را گرفته اند، آنها روحانی را اجازه ی رئیس جمهور شدن دادند که دوباره به دنیا لبخندی زده و گشایش اقتصادی حاصل آید اما تمام درآمدهای نفتی دوباره به خدمت ایدولوژی حاکم و مافیای امنیتی و نظامی حاکم درخواهد آمد. حال نوبت تصمیم مردم است که امید بیهوده ای به حاکمان بسته بودند که از اشتباهات گذشته درس بیاموزند....آری آنها درس های خود را آموختند و در حال ترمیم سیاست غلط خارجی خود هستند و دوباره نکردن گشایش سیاسی دوره ی اصلاحات. اما آیا ما به اشتباه خود می اندیشیم؟ به آن معترفیم؟ آیا نخبه گان ما دست از پوپولیسم بر می دارند؟ راستی جای خود انتقادی کجاست؟
Posted on: Sat, 17 Aug 2013 01:18:48 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015