گفت وگوی شفقنا با فائزه هاشمی، - TopicsExpress



          

گفت وگوی شفقنا با فائزه هاشمی، بنیانگذار فدراسیون اسلامی ورزش زنان: با احیای فدراسیون رو به جلو حركت خواهيم كرد شفقنا- وقتی در ایران از ورزش بانوان سخن گفته می شود، نام فائزه هاشمی و یاد برگزاری مسابقات ورزشی زنان مسلمان در ایران زنده می شود. فائزه هاشمی با استفاده از نفوذی که داشت، توانست در مقطعی توجه دولتمردان به ورزش بانوان را جلب کند و با تلاشی خستگی ناپذیر، ورزش زنان مسلمان را پیگیری کرد تا جایی که امروز دختران مسلمان باحجاب مجوز ورود به مسابقات جهانی را دارند اگرچه همچنان اجحاف هایی آشکار نسبت به آنها وجود دارد. خبرنگار شفقنا با فائزه هاشمی درباره احیای فدراسیون اسلامی ورزش زنان و برنامه آینده و ایده های جدید در حوزه ورزش زنان مسلمان به گفت وگو پرداخته است. فائزه هاشمی با این دیدگاه حضور زنان مسلمان در عرصه های ورزشی را دنبال می کند که اگر بین اسلام و ورزش قرار به انتخاب باشد، بسیاری ورزش را انتخاب نمی کنند و به سراغ اعتقاداتشان می روند. هاشمی امیدوار است با احیای فدراسیون و دور هم جمع شدن اعضا، نوآوري هاي آن ادامه یابد و رو به جلو حركت کند. متن گفت وگوی شفقنا با فائزه هاشمی را می خوانید: *بحث فدراسیون اسلامی ورزش های بانوان... نامش را درست می گویم؟ هاشمی: نه. این فدراسیون در مسیر توسعه خود تغییر نام داده است؛ آخرین آن فدراسیون اسلامی ورزش زنان است، شروع آن با نام شورای همبستگی ورزش بانوان کشورهای اسلامی بود. *چقدر سخت! هاشمی: بله نام طولانی بود. چون هر کدام از این کلمات محتوایی در چارچوب انصراف و عملکرد این تشکیلات با خود به همراه داشت. *این برای چه سالی بود؟ هاشمی: سال 1369 بود. *شما مبتکر این ایده بودید چه شد که این ایده به ذهن شما رسید؟ مخصوصا در سال 1369 که تازه 2 سال از پایان جنگ ایران و عراق می گذشت. آن هم در یک کشور مسلمان که ورزش زنان کشورهای اسلامی مثل زمان حال رونق نداشت و مورد توجه نبود. هاشمی: ده سال از انقلاب گذشته بود، ورزش بانوان در ایران تا حدودی رونق گرفته بود و در مسیر رو به رشدی قرار داشت، ولی همه چیز در داخل ایران. ارتباط بیرونی نداشتیم، در یک سیکل بسته قرار گرفته بودیم و این موضوع کم کم سبب یاس و ناامیدی در بین دختران ورزشکار ما شده بود. خارج شدن از کشور و آمدن تیم های خارجی و مراودات فرامرزی ضرورت و لازمه رشد ورزش بانوان از این مرحله به بعد بود. طبعاً از شرایط ورزش بانوان در سایر کشورهای اسلامی که آنها هم مشکلات متعددی داشتند، کم و بیش مطلع بودیم. وجود تشکیلاتی که بتواند به این موضوعات بپردازد لازم بود و چون به عنوان نایب رییس المپیک در همان سال ها انتخاب شدم، می بایستی کاری می کردم. طرح موضوع کردم، مورد استقبال قرار گرفت. *چطور این ایده را جا انداختید؟ هاشمی: در ابتدا ملاقاتي با رياست وقت Ioc (كميته بين المللي المپيك) آقاي ساماراش داشتيم و اين ايده را با ايشان طرح كرديم، چون اميد جهاني بود به نظرم آمد كه بايستي موافقت جهاني را نيز داشته باشيم که با استقبال روبرو شد چون خودشان در زمينه فعال كردن زنان مسلمان موفق نبودند. ايشان گفت با دو اقدامي كه اين بن بست را برطرف كند موافق است و از آن حمايت خواهد كرد و حمايت همه جانبه نيز كرد. براي پروراندن فكر اوليه و جا انداختن آن بين كشورهاي اسلامي نيز كنگره اي بين المللي سه روز برگزار كرديم، ریيس شوراي المپيك آسيا، شيخ احمد و ساير مقامات ورزشي از اين كشورها در ايران شركت كردند. چون مشكل براي همه اين كشورها بود و همه آنها را لمس كرده بودند، لذا اشتياق به راه حل آن داشت و خودشان را در اين موضوع ذي نفع دانستند. سعي كرديم مشاركت در تصمیم گيري ها براي همه باشد و نه فقط ايران و همكاري داخلي ها نيز خيلي خوب بود. لابي قوي را درداخل و خارج آغاز كرديم و نتيجه هم رضايت بخش بود. *آن موقع چند سال داشتید؟ هاشمی: 28 سال. *شما در آن زمان فعالیت ورزشی قهرمانی و حرفه ای نداشتید؟ هاشمی: نه همیشه ورزش را برای خودم دنبال می کردم و وارد مسایل حرفه ای و قهرمانی نمی شدم. *علاقه ای نداشتید؟ هاشمی: همیشه حضور امثال من در این مراحل حاشیه ساز است. اگر برنده بشويم یک حرفی بود و اگر ببازيم حرف دیگری، بنابراین علاقه نداشتم وارد این حیطه شوم. به هرحال این فدراسیون تاسیس شد و اولین دوره بازی هایش در همان سال 71 برگزار شد. در اولین دوره بازی ها یازده کشور در 8 رشته شركت كردند. این دوره در 4 سال ادامه یافت تا اینکه در چهارمین و آخرین دوره که در سال 1384 بود با حضور چهل کشور و دوهزار نفر در 24 رشته برگزار شد. هر دوره موفق تر از دوره قبل بود. *در اولین دوره قرقیزستان قهرمان شد درست است؟ هاشمی: بنظرم. *و ایران دوم شد؟ هاشمی: بله ایران دوم شد ولی اینکه کدام کشور اول شد یادم نیست. *اکنون نظر شما درباره فعالیت دوباره این فدراسیون چیست؟ هاشمی: کارگروه ورزشی که بعد از پیروزی آقای روحانی تشکیل شد یکی از برنامه هایش احیای فدراسیون ورزش اسلامی زنان بود. همه اعضای آن کارگروه به اتفاق اعتقاد داشتند از ضروریات است و باید انجام شود. *خود شما آمادگی دارید مدیریت فدراسیون را بر عهده بگیرید؟ هاشمی: مهم این است که فدراسیون دوباره فعال شود. خیلی ها توان اداره این فدراسیون را دارند، زمینه ها آماده است. در ایران مشتاقان این فدراسیون زیادند و هم اعضایمان در کشورهای دیگر منتظر فعال شدن اين فدراسيون هستند. *اشاره کردید که عربستان و کشورهای امثال آن فدراسیون یا ورزش بانوان نداشتند... هاشمی: عربستان هنوز هم ندارد، البته تازه شروع کرده است، برای المپیک لندن یک دختر ورزشکار داشت. *کشورهایی مثل کویت، اردن، عمان، بحرین، امارات و قطر ورزش بانوان نداشتند؟ هاشمی: برخی از کشورهای آفریقایی مسلمان هم نداشتند ولی پیشرفت خوبی در این زمینه داشته اند. *وقتی تاریخچه ورزش بانوان ایران را می خواندم متوجه شدم در دور اول برگزاری فقط کشورهای مسلمان شرکت داشتند، ولی بعد این رقابت ها توسعه پیدا می کند و زنان مسلمان کشورهای غیرمسلمان مثل زن مسلمانی که آمریکایی، انگلیسی یا ایرلندی بوده است در این رقابت ها شرکت می کنند. اثرات شکل گیری ورزش بانوان مسلمان بر روحیات و خلقیات آنها چیست و اساسا نگاه مسلمانان به ورزش زنان چگونه است؟ هاشمی: اگر بخواهم آثار فدراسیون اسلامي ورزش زنان را بگویم و غير ورزشي چند بعد پیدا می کند، یک بعد ملی است و یک بعد بین المللی از زاویه ورزشی است. تنها موضوعی که ایران موفق شد ام القرا شود در ورزش بانوان و آن هم از طریق این فدراسیون بود. شما در موضوع دیگری نمی بینید که ایران بتواند مرکزیت پبدا کرده باشد، می خواهم بگویم تنها موضوعی که موجب شد زنان مسلمان در جهان حول یک محور واحد جمع شوند و ایران الگو باشد ورزش بانوان بود که ایران الگوی مسلمانان در دنیا شد. در بازی های آسیایی پکن، فقط زنان ایران بودند که باحجاب شرکت کرده بودند. در حالی که در سال گذشته در مسابقات المپیک لندن بیش از30 کشور بانوان محجبه در تيم هاي خود داشتند. در واقع ورزش زنان ایران بود که توانست الگودهی کند، به سراغ ابعاد ورزشی در بعد ملی می روم، اين فدراسيون بن بست ورزش زنان در ایران را برای دخترانی که می خواستند وارد ورزش قهرمانی شوند، شکست. ورزش همگانی شکل گرفته بود ولی ورزش قهرمانی به بن بست رسیده بود، زیرا ارتباط خارجی برقرار نبود، چه تیم بیاید و چه تیم برود. این بن بست شکسته شد و راه تیم های زنان به داخل ایران و تیم های زنان خودمان به خارج از کشور باز شد. اینکه در حال حاضر می بینید زنان باحجاب در مسابقات متعددي شرکت می کنند از اين فدراسیون شروع شد. یعنی از طریق ارتباطاتي كه با دنیا، IOC، فدراسیون های جهانی و مجامع بین المللی برقرار کردیم توانستیم حجاب را در ورزش جا بیندازیم. در منشور المپیک، جنسیت، نژاد و مذهب نمی توانند عاملی برای تبعيض و جدایی باشند. شاید یکی از موارد استثنایی که IOC و فدراسیون های جهانی پذیرفتند و مسابقات آن را در تقویم های خود قرار دادند و از آن استقبال کردند و برای برگزاری آن همکاری کردند. مسابقات اسلامی زنان بود که این فدراسیون برگزار کننده آن بود و عامل مذهب در آن خودنمايي مي كرد و با پذيرفتن حجاب ورزشكاران زن كه نمادي از مذهب است نيز در همين حيطه قابل بحث است. *چرا پذیرفتند؟ هاشمی: چون خود آنها در رابطه با ورزش زنان مسلمان در بن بست بودند. اکثر زنان کشورهای اسلامی در المپیک یا مسابقان جهانی شرکت نمی کردند، به فکر آنها نمی رسید که باحجاب هم می توان در مسابقات وارد شد. بحث ما این بود که مگر نمی خواهید زنان مسلمان فعال شوند، مهم ورزش است اینکه به چه طریقی ورزش کنیم مهم نیست، با حجاب یا بی حجاب فرقی نمی کند و ورزش انجام می شود. آنها متقاعد شدند و حمایت کردند. از طرف دیگر با خارج از کشور ارتباط گرفتیم و دعوتشان کردیم تا مسابقات ما را ببینند. آنها می دانستند شرایط ورزش بانوان ایران چگونه است و از پشت درهای بسته با خبر بودند. خانم آنیتا دوفرانس نائب رئیس IOCکه در ابتدا مخالف این ایده بود بعداز اینکه به دعوت ما به ایران آمد و مسابقات زنان کشورهای اسلامی را دید و متوجه شد چه هیجان و شوری بین دختران وجود دارد؛ و ورزش به صورت واقعي اينجا جريان دارد طرفدار شد یعنی در همه مجامع از ورزش زنان مسلمان حمایت می کرد. این فدراسیون توانست نگاه دنیا را به این مساله عوض کند، باعث شد فدارسیون های جهانی کم کم اجازه دهند دختران با حجاب وارد مسابقات شوند و فدراسیون های ما نیز این مساله را دنبال کردند. در حال حاضر در اکثر رشته ها زنان محجبه می توانند در مسابقات جهانی شرکت کنند. راه اندازی ورزش زنان مسلمان در کشورهای اسلامی و غیر اسلامی نیز از ثمرات این فدراسیون بود. همچنین توانمندسازی زنان در همه سطوح، چون مسابقات با شرایط اسلامی و بدون حضور مردان بود لذا زنان می بایست مربی باشند، داور باشند، اجرا کننده باشند، مدیر باشند، سازماندهی کنند، همه بخش های مسابقات را خود برگزار کنند، لذا به توانمندی های بالایی دست یافتند. shafaqna/persian/other-services/news/item/55502
Posted on: Sat, 26 Oct 2013 12:00:37 +0000

Trending Topics



Recently Viewed Topics




© 2015