नमस्कार माझ्या प्रिय - TopicsExpress



          

नमस्कार माझ्या प्रिय वाचकांनो, मी वैभव, मी आज तुमचा जास्त वेळ न घेता कथेला सुरुवात करत आहे............... माझा एक मित्र आहे आशु. सुमारे २ वर्षांपुर्वी त्याच्यासोबत हि घटना घडलेली आहे. मित्रांनो, खरतर रात्री तळलेले पदार्थ खाऊन शहराच्या बाहेर गेल्यावर काय अनुभव येतो त्याबद्दल हे एक उत्तम दाखला आहे......... आशु आणि त्याचा एक मित्र दुसर्या गावी गेले होते. त्या रात्री परत आपल्या घरी येण्यासाठी निघण्याअगोदर त्यांनी तळलेले समोसे खाल्ले होते. त्या गावी आशुची प्रेयसी राहत होती. खुप दिवसांपासून ते एकमेकांना भेटले नव्हते आणि आशुलाही तिच्या घरच्यांना भेटायचे होते म्हणून ते त्या गावी गेले होते. ते गाव खेडपासून सुमारे ३० किलोमीटरच्या अंतरावर असल्यामुळे ते दोघेही तिथे बाईकवरुन गेले होते. तिथे गेल्यावर त्यांनी तिच्या कुटुंबासोबत गप्पागोष्टी केल्या आणि रात्रीचे जेवणही उरकून घेतले. त्या रात्री आशुला तिथेच रहायचे होते पण, त्याच्या घरावर एक छोटेसे संकट आल्यामुळे त्या रात्री ११ वाजता त्यांना परत निघावे लागले. निघण्याअगोदर त्यांनी समोसे खाल्ले होते. त्याच्या मित्राने त्याला सांगितले की, आपण इथेच राहुयात. सकाळ झाल्यावर आपण घराकडे निघुयात. पण आशुच्या हट्टी स्वभावामुळे ते दोघे रात्रीच निघाले. ज्या रस्त्यावरुन ते निघाले होते तो रस्ता अतिशय खराब होता. त्यामुळे आशु बाईक हळुवार चालवत होता. तिथून निघाल्यावर १८ किलोमीटर अंतरावर त्यांना एक पुल लागला. त्या पुलावर त्यांची बाईक येताच अचानक बंद पडली. त्यांनी बाईक स्टॅंडवर लावली आणि नेमके बाईकला काय झाले ते बघण्यासाठी खाली उतरले. ते आजुबाजुला काही मदत मिळते का हे पाहतच होते, इतक्यात त्यांना त्या पुलाखाली एक बाई झोका घेताना दिसली. त्यांना तो काय प्रकार आहे ते काही कळले नाही. ते परत आपल्या बाईकजवळ आले आणि बाईक सुरु करण्याचा प्रयत्न करु लागले. ते प्रयत्न करतच होते की, इतक्यात अचानक ती बाई त्यांच्यासमोर येऊन उभी राहिली आणि त्यांच्याशी वेगळ्या भाषेत बोलू लागली. त्यांनी तिच्याकडे पाहिले तर त्यांना धक्काच बसला. त्या बाईच्या एका हाताचा सापळा बनला होता, तिच्या डोक्याची कवटी दिसत होती आणि तिचे डोळे पांढरे झाले होते. तिच्या डोळ्यातून रक्त येत होते आणि त्या बाईचे पाय उलटे होते. ते पाहून तर त्यांचे अवसानच गळून पडले. त्यांनी लगेच तिथून पळ काढला. त्यांना पळताना बघताच ती बाईही त्यांच्या मागे पळू लागली. ते दोघेही जिवाच्या आकांताने पळत होते. पळता-पळता एका रानात त्यांना एक मंदिर दिसले. लगेच ते दोघे त्या मंदिराच्या आत गेले. आत गेल्यावर त्यांनी हळूच बाहेर बघितले तर त्यांना ती बाई एका झाडावर बसलेली दिसली आणि त्या झाडावर बसून ती त्यांच्याकडे बघून हसत होती. त्या दोघांनी त्या मंदिरातच पुर्ण रात्र काढली आणि सकाळी आपापल्या घरी परतले.
Posted on: Tue, 12 Nov 2013 16:46:37 +0000

Trending Topics



Recently Viewed Topics




© 2015