18 Kasım 2013 Cumartesi günü bayındır ilçesine bağlı Çınardibi Köyüne gidiliyor. Sizler için , Çınardibi ( Osmaniye) Köyünün kuruluşu ile ilgili anlatımlar Bu gün Bayındır ilçesine 28 km uzaklıkta 710 m. rakım yükseklikte bulunan Çınardibi köyü bir Pomak[4] köyüdür. Kendilerine “Şarki Rumeli Macırı “ (muhaciri) olarak adlandırmaktadılar. Köyde konuşulan dil “Pomakça” dır. Çevrede de bazı Pomak köyleri bulunmaktadır[5]. Köyde yaptığımız alan araştırmasında çok sınırlı bilgilere ulaşabildik. Köyde şuan en yaşlı kimse olma özelliğini taşıyan 1922 doğumlu Ramazan Türkoğlu’nun anlatımına göre; Köydeki aileler 93 harbi olarak adlandırılan 1878-79 Osmanlı - Rus savaşından sonra Bulgaristan’ın Filibe[6] ilinin Semine kasabasının Drenevo ve Dupnisa köyünden gelmişler[7]. Köye anlatıma göre üç kafile halinde yerleşim olmuş. Anlatıma göre savaş sonrası Pomakların oturdukları yerler[8] Bulgarların eline geçmiş. Bulgarlar Pomakları rahatsız etmeye başlamış. Önce kişilerin isimlerini değiştirmeye çalışmışlar. Pomaklar Bulgarlara direnince iki taraf arasında çatışma olmuş. Bölgedeki Pomaklardan bazıları köyünü terk ederek Osmanlı’ya sığınmak zorunda kalmışlar[9]. Muhacir olarak yola çıkanlar önce Edirne, İstanbul, sonra İzmir’e gelmişler. Hisar Camiinde altı ay misafir edilmişler. Hükümet kendilerini Bayındır merkeze yerleştirmek istemiş. Üç sene Bayındır ilçe merkezinde ikamet etmişler. Eski Uladı (Yakapınar Köyü’nün ilk yerleşiminin olduğu yer. ) , Burgaz ovasına ( Bugünkü Pınarlı köyü çayırı) ve Tokatbaşı köyüne iskanı sivrisineğin bol olmasından dolayı kabul etmemişler. En sonunda dağlık etrafı çam ormanları ile çevrili yer olan Kavakalan[10] mevkiine yerleşmişler. Çünkü bu alan geldikleri yere çok benziyormuş[11]. Kavakalanbölgesi Sarılar ve Kölemen aşireti başta olmak üzere aşiret yörüklerin yaylasıdır. Çünkü aynı tür anlatımlar etraf köylerde yaptığımız araştırma sırasında karşımıza çıkmaktadır. Örneğin Sarılar aşiretinin bir obasının iskan olduğu Torbalı Ormanköy 1905 yılı nüfus kütük defterinde Hane sıra no:20 Sarılar aşiretinden Ali’nin teyzesi Ayşe 1266 Kavakalan doğumludur[12].Yine Çınardibi köyüne yakın bir idari birim olan Dağtekke nüfus defterinde de bazı hane reislerinin doğum yeri “Kavakalan” olarak kayıtlıdır[13]. Köyün kuruluşu ile ilgili bilgi aldığımız Ziya Arun[14]’da şu bilgileri vermektedir.” 93 harbi sonrası bizimkiler çok rahatsız olmuşlar. Edirne üzerinden önce Foça’ya gelmişler. Şu anki Foça açık cezaevinin bulunduğu yere. Burada 2-3 yıl kalmışlar. Denizden düşman gelir diye korkmuşlar[15]. İzmir’e gelmişler. Oradan Torbalı Ayrancılar’a iskan etmek istemişler. Sivrisinek çok olduğu için kabul etmemişler. Ayrancılar’da ilk defa zeytin görmüşler. Zeytin’e “acı erik” demişler. Biz burada acımızdan ölürüz demişler. Şimdiki Havuzbaşı[16] köyüne iskan etmek istemişler. Yine sivrisinek bol olduğu için kabul etmemişler. Eski Uladı köyünün olduğu yere gelmişler. Uladı köyü alevi Türkmenlerinden tahtacı. Biz bunlarla bağdaşamayız demişler. Hatta orda işadamı Adnan Düvenci bizimkilere gelin buraya yerleşin demiş. Bu şahıs buralarda motorla çalışan kereste fabrikasını çalıştırıyormuş. Oradan şuan köyün bulunduğu yeri bulmuşlar. Burası geldikleri köye benziyormuş. Geldikleri yer yayla, orman. Burası çevre köylülerin yörüklerin yaylasıymış. Burayı görünce biz aradığımızı bulduk demişler. Gelenler yanlarında katırları, koyun ve keçileri ile gelmişler. Yörüklerle burada arazi yüzünden kavgalar etmişler. Çünkü bizimkiler tanımadıkları dillerini bilmedikleri bir topluluk. Yörükler burayı terk etmişler.” Köyün kuruluşu ile ilgili diğer bir anlatımda Hasan Hüseyin Kölemen[17] tarafından aktarılmıştır.” Pomaklar Bulgarya[18]’dan gelmiş. Önlerinde atla dolaşan bir iskan memuru.[19] Kavaklan bizim Yörüklerin , Kölemenlerin, Musaların yaylası. Bizim duyuşumuz Pomaklar İzmir’e geldiklerinde önce Çeşme, Urla taraflarına iskan edilmek istenmiş. Beğenmemişler. Mersinlikahve[20]’ye isken edelim demişler. Toprağını beğenmemişler. Toprak kırmızı. İskan memuru Uladı[21] yıkılığına götürüyor. Orda iskan memuruna diyorlar ki; bizim yerleşeceğimiz yer yayla olacak. İskan memuru Kavakalan’a getiriyor.Bizim Yörüklerin yaylasına çıkıyor. Yörükler burada 90 çadır. Bizim köylülerin Kavaklan’da yerleri varmış. Köyün İmam tarlası. Burası köy hatibine verilirmiş. Buradaki yörükler dağılmış. Bir kısmı Marmaraç’a gelmiş, bir kısmı Sofular[22]’a gitmiş. Oraya buraya dağılmış”.
Posted on: Mon, 11 Nov 2013 21:11:59 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015