Dëshmorët e rënë në Siri! Pik mëshire nuk kishin pasur; Kriminelët e quajtur shi’a; Çdo gjë ka afatin e vet; Na mbuloftë e Vërteta dhe dija; Si zjarri që djeg drurin; e dogjën zemrën e muslimanit; i varën të gjallë fëmijët e vegjël; se kurr s’e kishin ndier erën e imanit; Nuk lanë xhami pa shkatërruar; e minare pa rrëzuar; buzëqeshje fëmijesh pa tretur trupa e shpirtëra pa djegur; O Ju shia, kah jeni nëpër botë; bota sot të Vërtetën po e thotë; ju jeni mizor, kriminel e zullumqar; kështu ju kanë mësuar mësuesit e juaj të parë! Të vrisni, të urreni besimin e pastërt, Të shpifni në emër të Fesë, Të ndërroni fytyrën atëherë; Kur për aleanc keni dhënë besë; Jo, s’ka pasur besë kur me juve; Ngase mohimi ka fry në zemrën tuaj; Atij që para syve i thoni vëlla; Pas syve e bëni të vuaj; E kaluara, e tashmja janë dëshmitarë Se ju jeni më “të mirët’’ zullumqarë; Edhe fëmiu që po përkundet në djep; Fjala shi’a në shpirt po e tremb; Në Zotin tim betohem; Që do t’i kërkoni duart tona për t’ua fshirë lotët; Atëherë kur në shtresën e fundit të skëterrës; Ju ka dërguar Ai që krijoj botët; Dëshmorët e rënë në Siri; Do të mbeten në histori; Sepse historia jeton më gjatë se ne; O zemër e gjallë nga e Vërteta mos u kthe! Shkroi:Agron Islami
Posted on: Sun, 04 Aug 2013 17:14:01 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015