Kapitulli nr 2 "Parajse mes ferrit" Umberto doli para burrit dhe i vuri duart ne gjoks qe mos afrohej dhe me shume, ai e pa nga larte dhe kthehu koken nga burrat e tjere qe filluan te qeshnin! Umberto ishte i pafuqishem para tij i cili ishte i gjate dhe i mbushur! Ai kthehu koken serish nga Umberto dhe e kapi nga leckat e hodhi ne fund te dhomes, filloi te afrohej tek Luiza e cila ne dore mbante Elenen ndersa ne doren tjeter Tonin i cili doli para Nenes tij per ta mbrojtur! Elena nisi te qante Toni godiste me duart e tij te vogla kemben e burrit trupmadh i cili po gajasej duke qeshur. U ul afer Tonit e kapi nga nofullat dhe e shikoi drejt e ne sy - Pisanjos - i thote ai dhe e peshtyn Tonin ne fytyre - Djall - i thote Toni dhe i shkuli vathin qe mbante ne vesh burri i madh! Nje vath floriri ku ne te ishte varuar nje unaze! Burri i nervrikosur e kap nga floket dhe e perplas ne krevatin e vogel, nga veshi filloi ti dilte gjak! Lidhi nje lecke rreth kokes, ne ate moment Umberto u mundua te perfitoje nga rasti dhe i hidhet ne fyt per ta vrare por burri i madh e ngriti me nje dore, ne barkun e Umbertos ishte ngulur nje thike e madhe, Luiza filloi te bertiste e tmerruar per ndihme por aq larg fshatit askush nuk e degjonte dhe sikur ta degjonin asnje nuk do levizte nje gisht te vetem per ti ndihmuar! Thika nga barku Umbertos doli ne kurriz u rrotullua dy here pastaj u terhoq mbrapsht! Toni kishte hapur syte dhe shikonte te atin shtrire ne toke i pajete! Burrat e tjere u futen brenda dhe kapen Luizen e shtrine ne toke ndersa Elenen e vogel e hodhen ne fund te dhomes sikur te ishte thjeshte nje lecke. Burri madh uli pantallonat dhe filloi te perdhunonte Luizen e cila pergjerohej qe te ndalonte por ai nuk ndalej, Toni u ngrit ne kembe duke e qelluar ne koke me grushtat e tij te vegjel por nuk mund te bente asgje, shikonte sesi nena tij dhunohej ne ate menyre kafsherore. Nje nga burrat mbante Tonin nga duart dhe e detyronte te shikonte nenen e tij te perdhunohej barbarisht, ajo bertiste dhe mundohej te shpetonte nga duart e tyre por ishte e pamundur. Rrobat e saj u grisen te gjitha, ajo gjendej e shtrire ne dysheme lakuriq dhe e gjakosur nga fytyra nga goditjet e personave qe gjendeshin ne shtepi! Humbi ndjenjat por kjo nuk beri qe personat e maskuar te ndalonin mizorine e tyre dhe perfituan nga ajo te gjithe me rradhe. Toni papritur gjendej ne ferr, nje ferr qe nuk e kishte menduar kurre se do e perjetonte ndonjehere. Mbasi mbaruan pune burri madh ju afrua Tonit dhe i qeshur i tha - Kete e ke per veshin qe me shkule - i thote ai dhe e goditi me shpulle duke e hedhur tutje pa ndjenja Burrat moren kuajt dhe u larguan te qete duke i vene flaken shtepise, Umberto gjendej i pajete ndersa Luiza pa ndjenja, Elena qante ne fund te dhomes, zjarri po afrohej tek ajo! Toni ishte shtrire ne toke. Catia e shtepise kishte marre flake dhe dukej qe nga fshati ku disa njerez qendronin duke shikuar ndersa disa po vraponin drejt shtepise qe digjej. Ne kurrizin e tonit ra nje cop dru e djegur dhe e solli ne vete duke i bere nje vule ne mes kurrizit, ai u friksua kur pa veten e tij mes flakve dhe nisi te qaj! Elena nuk degjohej me te qante ndersa Luiza po percellohej ne mes zjarrit! Toni mundohej te shkonte afer te motra por ishte e pamundur te kaloje mes flakeve por dhe po te kalonte ajo gjendej e pajete tashme. Dikush e kapi nga krahu dhe e nxorri jashte, ishte gjyshi tij Geraldo qe e nxorri nga flaket dhe nisi ti hidhte uje ne trup, paparitur kuptoi se gjendej vetem, njerzit qe donte me shume ne bote nuk ishin me ishin larguar! Te nesermen mbasi gjithcka ishte shkrumbuar ai vajti me gjyshin e tij tek shtepia djegur, mes germadhave kerkonin me shpresen se mos gjenin trupat por asgje nuk kishte mbetur pas atij zjarri pervecse vathi i floririt i burrit madh qe i ra Tonit ne sy mes hirit. Ai e mori dhe e futi ne xhep fshehurazi gjyshit, qe nga ajo nate ai nuk fliste shume. Mbyllej ne dhome dhe qante pastaj dilte jashte me syte e enjtur dhe te skuqur dhe rrinte me Gjyshin e tij i cili jetonte i vetem. Qe nga ajo nate ai nuk ishte me i njejti, ishte bere tjeter njeri! Kur dilte ne fshat te gjithe e shikonin te friksuar dhe i qendronin larg sidomos femijet e pasanikeve qe i kishte shume inat! Gjyshi tij merrej me punimin e drurit, nga ai mesoi si te bente shtepi te vogla druri per kelyshet e qenve ose dhe per qen te medhenj stani! - Gjysh kur te rritem do i vras te gjithe ato qe me moren famijen do i sharroj me kete sharren tende - tha Toni duke kercitur dhembet nga urrejtja nderkohe ne dore mbante sharren e drurit - Jo keshtu bir jo - i thote gjyshi duke ja marre sharren nga duart, ai mbeti i habitur sesi nje femije aq i vogel ne shpirt kishte nje urrejtje aq te madhe. $€$
Posted on: Tue, 03 Sep 2013 05:43:59 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015