Poświęćcie temu fragmentowi trochę swojego cennego czasu. Warto. "Złudzenia bywają nie tylko wzrokowe. Istnieją także złudzenia myślowe, które określamy mianem złudzeń kognitywnych. Jako doktorant chodziłem na zajęcia z psychoterapii, dyscypliny z pogranicza sztuki i nauki. Na jednym z wykładów prowadzący podzielił się z nami cenną radą kliniczną: - Od czasu do czasu traficie państwo na pacjenta, który opowie wam bulwersującą historię licznych błędów popełnionych przez wcześniejszych terapeutów. O tym, jak leczył się u różnych psychologów, ale wszyscy zawiedli. Taki pacjent będzie umiał jasno opowiedzieć o niezrozumieniu, które go spotkało ze strony wcześniejszych terapeutów, i powie wam, że natychmiast zauważył, iż wy jesteście inni. Wy odniesiecie takie samo wrażenie - będziecie przekonani, że go rozumiecie i umiecie mu pomóc. W tym momencie wykładowca podniósł głos i zawołał: - Żeby państwu nawet do głowy nie przyszło przyjmować tego pacjenta! Trzeba wyrzucić takiego z gabinetu! To najpewniej psychopata, nie wskóracie z nim nic a nic. Wiele lat później dowiedziałem się, że ostrzeżenie wykładowcy dotyczyło psychopatycznego uroku(...) Mamy tu ścisłą analogię ze złudzeniem Mullera - Lyera. Wykładowca nie mówił nam jak mamy ODBIERAĆ takiego pacjenta(...) Przekazał nam tylko, że silna atrakcyjność u pacjenta mającego na koncie szereg nieudanych prób terapii jest oznaką niebezpieczeństwa." Daniel Kahneman. A nasza refleksja jest taka, że na podobne złudzenia warto uważać nie tylko w terapii, ale też w codziennych relacjach.
Posted on: Sat, 28 Sep 2013 06:10:49 +0000