Shpirt i përndjekur..! Më pëlqeka sonte shiu.. Bëhet një me lotët e mi... Heshtje e vdekur më përpiu.. Rrugë e gjatë, monotoni...! Hapa hedhur kot së koti, Tokën humba unë nën kembe, Zemrën shkrir’ ne pika loti, Ah sikur , të isha shkëmb’.. Të qëndroja i patundur, Nga cdo dalllgë dëshpërimi, Jo një lule e keputur, Shtrirë përtok këtë natë dimri… Jam si qelq,cop- cop i thyer, I shpërndar kudo në shi, I vetmuar , i zhgënjyer, Dhe me ty në largësi.! Ndjej distancën që zmadhohet, Ti atje , e unë këtu, Shpirti im ngadal largohet, Ndjekur pas nga sytë e tu..! Duheshin ditë të të kuptoja... E unë vec naten isha me ty... Në errësirë cmund të shikoja... Sado te fortë të kisha...sy...! Mundet të flas ose të hesht... Më mirë do jetë të flas i heshtur... E gjithë kujtimet ti vë në rresht... Në kërkimin tënd.... pa rreshtur...!
Posted on: Fri, 25 Oct 2013 19:55:24 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015