Widzę Cię, jesteś przede mną. Wspinasz się po drabinie mych oczu niczym skoczek na trampolinę. Po czym odbijasz się z głębokim oddechem, żeby starczyło go na długi pocałunek. Wraz z zamknięciem oczu uderzasz o taflę oceanów mej duszy i jesteś. Wiatr ustaje, tłumione miłością dźwięki ze świata, dochodzą jakby przez poduszkę, bo teraz Ty jesteś moim światem…ale kiedyś trzeba wyjść, by złapać oddech, widzę, że się boisz, czy będzie znowu tak pięknie? Myślę, że nie warto oddawać życia za jeden pocałunek więcej, a gdyby miał się już nie powtórzyć? Wraz z przyspieszającym rytmem serc, coraz głośniejszy i wyraźniejszy podchodzi zgiełk świata, robi się coraz jaśniej, słońce rozszczepia laserowe smugi radości wokół nas, zbliżamy się, uderzenie, klaps hipnotyzera, jesteśmy, rozpaczliwie łapiąc oddech jak ryba wyrzucona przez fale na brzeg, roztrzęsieni jakby woda była zimna. Kiedyś znowu tam wrócimy. W ramionach spojrzeń, oddychaj,widzę Cię. Maciej Sufa
Posted on: Sat, 20 Jul 2013 15:45:58 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015