İlahi buyruk böyleydi, inin oradan, Adem ve Havva ile geldik bu diyara oradan, Şeytan dedik, gurbet dedik, sınav dedik, İblis bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Bin yıl anlattık anlar belki diye, Yeniden dünyayı kurduk bindik gemiye, Sel dedik, tufan dedik, Nuh dedik, Sular bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Dolaştık durduk Ortadoğunun çöllerinde, Put kırdık bayramın orta yerinde, Hacer dedik, İsmail dedik, İbrahim dedik, Ateş bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Yusufla çıktık ortaya Mısırdan, Ademin ruhunu üfledik zındandan, Züleyha dedik, rüya dedik, hazine dedik, Kuyular bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Kırk bin köleyle denize sürdük atımızı, Kırk yıl çöllerde aradık andımızı, Sofra dedik, mihrab dedik, Zekeriya dedik, Ağaç kovukları bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Süleymana taht kurduk Kudüse, Karıncaya sorduk cevap verdi bize. Baston kuruttuk, Belkısı çağırdık, hüt hüt dedik, Kuşlar bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Daha bebekken konuştuk, çaredir sandık. On iki dostla karanlığı sıvadık. Ruh dedik, Meryem dedik, İsa dedik, Çarmıhlar bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Güneşe yol gösterdik çoluk çocuk, Çok yangınlar söndürdü bu soluk. Uhdut ashabıyla yine O nu sorduk. Ölüm dedik, düğün dedik, hooş dedik, Alevler bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Şehre çıktık yedi gençle, Yine baş kaldırdık Ashab-ı kehf le. İlah dedik, Rab dedik, en büyük dedik, Mağaralar bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Dağda koyun güdüyordu Ahmed, Oku dedi mağarada Es-Samed, Kalemle yazdık, kitap okuduk, Yeniden bismillah dedik. Çobanlar bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Aba altında titriyordu büyük adam, Dosta açıldı ilk yürek ne gam, Feda olsun sana anam ve babam. Haticeyle tutuştuk, Aliyle çoğaldık. Namaz dedik, din dedik, Abalar bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Gezindik ağıllarda, gölgeden dik ağaçlarda, Erkama gizlendik, Safaya çıktık. Çağırdık Ukazda, inzar ile tebşir ettik, Tevhid dedik. Pazarlar bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Çadır çadır dolaştık çölleri. Terk ettik arka kapıdan nice illeri. Yipara girdik. Ebu Zer dedik, yol kesene insaf dedik. Eşkıya bile anladı da bir insan anlamadı bizi Ne söylüyorsa doğrudur dedi bir adam, Işığın yüreğiyle saçılsın, işte küçük adam. Sana feda olsun canım, bırak beni soksun yılan. Dost dedik, kâfi dedik. Örümcekler bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Bir evde kırk kişiyle basıldık, Gelene kalsaydı asılacaktık, Sarsıldı adam bende sizdenim artık. Ömerle dirildik, Kâbeye yürüdük, Allahu ekber dedik. Sokaklar bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Anlamadılar bizi, ne ev kaldı, ne ocak. Çıktık yola ancak hesap sorulacak. Yurt dedik, hicret dedik, devlet dedik. Çöller bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Şarkılar name oldu üzerimize ay doğdu, Beklemekle bize bir hal oldu. Şehre sığmadık deve hakem oldu. Biz geldik, kardeş dedik, ensar dedik. Devletler bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Bölüştük ne varsa, ekmeği, aşı. Harç yaptık şehre sevgiyi barışı. Bağrımızdan çıktı Bilalın haykırışı. Hayyalesselah, hayyalelfelah dedik. Hançerler bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Üç yüz on iki kişiyle ovaya çıktık, Yenilsek belki bir daha olmayacaktık. O gün toprağı titrettik, Lehül mülk dedik. Kılıçlar bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Bu yıl Mekkedeyiz dedi peygamber, Kalktık bir kere ya kılıç, ya zafer. Dört koldan girdik şehre birer birer, Bir asa devirdi putları teker teker. Kâbe bizim işte devrim, Leileheillallah, lehül hak dedik. Taş heykeller bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Bilmiyorum belki bir daha çıkamam buraya, İşte sırtım hakkı olan gelsin almaya. Hazırlan dedi Cibril, karardı mehtap. Geride birkaç kap ve bir kitap. Hayır, gidemesin kim derse gitti vururum, Hayyel yemutdur yaşayan yerinize oturun. Refiki ala dedik, Alemlere rahmet dedik. Kara toprak bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Düştü sahraya susuz Hüseyin, Çatladı toprak sızladı ruhul emin Yine kalktık ayağa, yol dedik, sünnet dedik, su su dedik. Kerbela bile anladı da bir insan anlamadı bizi. Bir yanardağdık patladık patlayanda. Yetmiş dokuzda geri döndük Süreyyadan dünyaya. Hep aynı kelimeyi söyledik arza ve semaya, Allahu ekber dedik, Subhanallah dedik. İbrahim, Musa, İsa ve Muhammedle geldik. Bütün dünya anladı da bir insan anlamadı bizi. Bin yıldır Anadoluyu ördük ilmik ilmik. Biz bu ülkeye Kâbeden geldik. Yol dedik sevdik Diclesini, Fıratını. Buradaki ihaneti inan başka yerde görmedik. Nemrut burada çıktı karşımıza bu sefer. Ne Allah diyor, ne din diyor, ne Peygamber. Yetiş bize ey İbrahimin ruhu yetiş! Heyhat, ne İbrahim geliyor ne Peygamber. Ey ayağa kalkmayı bekleyen Sakarya, İbrahimin ruhu ne iner Kenana, ne Urfaya. Tut elinden kitabın aşk sende, ruh onda, Hep aynı kelimeyi söylemedik mi put panayırlarında. Allahu ekber dedik, Leileheillallah dedik. Bak zulmedenleri, bak zulmedenleri, Nasıl bir inkılâpla devirdik. Ülkemin bütün nehirleri dağları anladı da Bir Ankara anlamadı bizi,
Posted on: Sun, 16 Jun 2013 10:42:23 +0000