1.bölüm Zeynep:Anne neden böyle yapıyosun.istemiyorum ya.is-te-mi-yo-rummmmmmm. Demet:lütfen kızım beni zor durumda bırakıyosun ama. Zeynep:sende beni zor BİTMEYEN SEVDAM durumda bırakıyosun.anne bwen gitmek istemiyorum. Demet:Zeynep yeter aaa.o okula gidilecek istesende istemesende.anne sözü dinle azcık ya. Zeynep:of anne ya of. Demet:of deme anneye.ben herşeyi hallettim bak formalarında hazır.yarın kalkıyosun ve okuluna gidiyosun.zaten çok geç kaldık kayıt için.daha fazla derslerinden geri kalma. Zeynep:tamam anne yine sen kazandın.gidicem. Demet:aferim şöyle söz dinle biraz. Zeynep:ben odama çıkıyorum. Demet:anneye küsülmez taş olursun bak diye gülerek bağırdı kızının arkasından.zeynep çoktan odasına çıkmış sinirle yatağına yatmıştı. Zeynep:of ya bu ne ilk önceisteğim dışında bu şehre geliyorum sonrada istemediğim bi okula gönderiliyorum haksızlık bu.neymiş efendim.evimize en yakın okul orasıymışta çokta iyi eğitim veriyormuşta.banane ya ben istemiyorumki.eski okuluma gitmek arkadaşlarımla beraber olmak istiyorum.hep babamın yüzünden zaten.onun işi burda olmasaydı gelmek zorunda kalmıycaktık.zeynep kendi kendine konuşurken yavaş yavaş uykusunun geldiğini farketti ve gözleri kapandı. Zeynep evin tek çocuğuydu.annesi terziydi.babası ise bi şirketin genel müdürüydü.babası üç senedir aynı şirkette çalışıyorduayda bir kere gidebiliyordu ailesinin yanına.bu durum artık zor gelmeye başlayınca demetle karar alıp istanbula taşınmaya karar verdiler.bu durumdan tek rahatsız olansa zeynepti.okulunu arkadaşlarını bırakmak istemiyordu.ama artık yapacak bir şeyi yoktu.istemesede tıpış tıpış okula gidicekti.sabah kalkınca üstünü giyip aşağıya indi.annesi kahvaltı hazırlıyordu. Zeynep:günaydın. Demet:sanada günaydın kızım.hala anneye küsmüyüz? Zeynep:evet ama bak taş olmadım daha. Demet:laflara bak sen.dil papuç kadar.hadi çok konuşma kahvaltı hazır. Zeynep:babam nerde? Zeynep:toplantısı varmış erken çıktı. Zeynep:iyi bende çıkıyorum.aç değilim. Demet:kız otur şu masaya kahvaltını yap.aç aç okula gidilmez. Zeynep:hadi görüşüüüürüz.dedi ve ayakkabılarını tam giymeden hızla kapıyı açıp çıktı.arkasından demet bağırdı ama duymamazlıktan geldi.okula geldiğinde gözleri faltaşı gibi açılmıştı.eski okulundan iki kat daha büyüktü.okulun bahçesindeki arabalarıda görünce iyice şaşırdı.acaba yanlış bi yere mi gelmişti.ama doğruydu işte koskoca sayerler koleji yazıyordu.içeri girdi.allahım herkeste bi havalar bu ne ya nerelere düştüm ben diye geçrdi içniden.şimdi müdür odasının bulmak vardı bu koca binada.etrafına bakınırken birine sorsam diye düşündü.ama herkes öyle havalı takılıyorduki sormaya çekiniyordu.sonra karşıdan gelen tatlı olduğunu düşündüğü bi kızı gördü.hemen yaklaştı yanına. Zeynep:pardon acaba müdür beyün odası nerde? Aylin:sen yeni öğrencisin heralde dedi gülerek. Zeynep:evet Aylin:okulumuza hoş geldin.ben aylin.gel seni götüreyim. Zeynep:memnun oldum bende Zeynep dedi mutlulukla.nedense bu kızla çok iyi anlaşacağını düşünüyordu. Aylin:kaçıncı sınıfsın? Zeynep:11 Aylin:yaa bende onbirinci sınınfım umarım aynı sınıfa düşeriz. Müdürün odasına gelmiştik ben içiri girerken teşekkür ederim sen git istersen dedim.aylinde merak ettiğini bekliyceğini söyledi.içiri girdim müdüre kendimi tanıttım ve 11/b sınıfında okuycağımı süöyledi.ayline söyleyince sevinçle aynı sınıftayız dedi.ve beraber sınıfa gittik.sırasını gösterdi.burası benim sıram yanıma oturabilirsin.yanımdaki kızı arkaya postalarız.zaten çok sesiz sinir ediyodu beni dedi gülerek.bende güldüm ve oturdum.derste herkes çok sessizde bu duruma alışık değildim.eski sınıfımda gürültüden honın sesini duyamazdık.ben bu düşüncelerle vakit geçirirken zil çalmıştı bile.aylin zorla kantine indirdi.kantine inince ağzım açık kalmıştı.kantin değil mübarek lokantaydı sanki.masalardan birine oturduk.o arada biri aylinin omzuna sıkıca vurdu. Aylin:noluyoz ya?aaa çağlacım gelsene. Çağla:yaa tabi çağlacım.kızım niye mesajıma cevap vermiyon. Aylin:ya kuzu kontürüm bitti daha alamadım akşama giderken alıcaktım kusura bakma.nese bak bu Zeynep okulumuza yeni geldi aynı sınıftayız. Çağla:hoş geldin tatlım okulumuza bende çağla.tanıştığıma memnun oldum. Zeynep:bende.dedim gülerek.çağlada çok tatlı birine benziyordu.yanımıza oturdu ve sohbet etmeye başladık.o sırada etrafa bakıyordum.karşı masadakiler dikkatimi çekti nedense.aylin şu karşı masadakiler kim? Aylin:aa onnlar mı?şekerim onlar okulun en zenginleri.bi gruplar.grubun başı okulun sahibi kerem sayer.ama şu anda orda yok heralde gelmemiş.şu siyah ceketli çocuk tilki.yani gerçek adını bilen yok heralde.herkes tilki der ona.şu yanındaki uzun çocuk barış.basketbol takımının kaptanı ayrıca keremin yakın arkadaşlarından biri.şu kırmızı ceketli can.bu dörlü tam bi çete kimse bulaşamaz onlara yani.şu kızlara gelince.şu siyah kısa saçlı olan yağmur canın sevgilisi.şu sarı saçlı olan melis ki belirtmek istiyorum çok tik oluyorum o kıza oda barışın sevgilisi.şu kumral olanda eda üzülerek söylüyorum ki tilkinin sevgilisi.bu gurup hep kendi aralarında takılırlar.herkeside küçümserler.ve sakın onlara bulaşma tatlım yoksa pişman olursun.hele ki keremden uzak dur en belı odur. Ne bu böyle ya sanki korku filminden fırlamalar nese banane dedim.o anda kantine giren o gözlere takıldı gözlerim.yüreğim anlam veremediğim bir şekilde pır pır ederken bu kim dedim. Aylin:heh işte asıl adamımız geldi.o kerem uzak durman gereken asıl kişi. Kerem.adını duyar duymaz kabullendi kalbim seni.nasıl uzak durabilirim ki? Zeynep.
Posted on: Fri, 22 Nov 2013 15:06:38 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015