6. WIEKUISTY oświadczył też Mojżeszowi, mówiąc: 2 Rozkażesz Ahronowi i jego synom, mówiąc: Oto przepis o całopaleniu: Owo całopalenie pozostaje na ofiarnicy, na ognisku, przez całą noc - aż do rana; zanim będzie rozżarzany ogień ofiarnicy *. 3 A kapłan ubierze się w swój lniany ubiór i spodnie, włoży na swoje ciało lniane szaty, zbierze popiół na który ogień spalił całopalenie na ofiarnicy i wysypie go obok ofiarnicy. 4 Potem zdejmie swoje szaty i ubierze się w inne szaty, oraz wyniesie popiół poza obóz, na czyste miejsce. 5 Ale ogień na ofiarnicy będzie nim rozżarzany, aby nie wygasł. Zaś kapłan każdego ranka rozniecać będzie na niej drwa, ułoży na niej całopalenie i puści na niej z dymem łoje ofiar opłatnych. 6 Na ofiarnicy będzie rozżarzany ustawiczny ogień i nie wygaśnie. 7 A oto przepis o ofierze z pokarmów. Synowie Ahrona będą ją przynosić przed oblicze WIEKUISTEGO, na przednią * stronę ofiarnicy. 8 Zaś kapłan zbierze z niej pełną swoją garścią przednią mąkę ofiary z pokarmów, i z jej oliwy oraz całe kadzidło, które jest na ofierze z pokarmów, i puści to z dymem na ołtarzu jako przyjemny zapach - "znak przypomnienia" przed WIEKUISTYM. 9 Zaś pozostałe z niej części będzie jadał Ahron oraz jego synowie; będzie to jedzone na miejscu świętym jako przaśniki; będą to spożywać na dziedzińcu Przybytku. 10 Nie należy piec tego z kwasem. Dałem im to jako udział z Moich ofiar ogniowych; to jest święte świętych, podobnie jak ofiary - zagrzeszna i pokutna. 11 Z ofiar ogniowych WIEKUISTEGO może to jeść każdy mężczyzna z potomków Ahrona, jako udział na wieki w waszych pokoleniach; każdy, kto się ich dotyka - musi być wyświęcony. 12 WIEKUISTY nadto oświadczył Mojżeszowi, mówiąc: 13 Oto ofiara Ahrona i jego synów, którą przyniosą WIEKUISTEMU w dzień swojego namaszczenia: Dziesiątą część efy przedniej mąki na ofiarę z pokarmów - ustawicznie; połowa tego rano, a druga połowa wieczorem. 14 Będzie przyrządzona na patelni, w oliwie. Przyniesiesz ją wysmażoną, dobrze wypieczoną i jako ofiarę - rozdrobnioną; przyniesiesz ją WIEKUISTEMU na przyjemny zapach. 15 Potem, na jego miejscu, spełni to namaszczony kapłan z jego synów *; to jest wieczna ustawa dla WIEKUISTEGO; cała ** ofiara będzie puszczona z dymem. 16 Również każda kapłańska ofiara z pokarmów - cała będzie puszczona z dymem; zatem nie będzie spożywana. 17 WIEKUISTY oświadczył też Mojżeszowi, mówiąc: 18 Tak powiesz Ahronowi i jego synom: Oto przepis o ofierze zagrzesznej: Na miejscu gdzie zarzynają całopalenia, będzie też zarzynana "zagrzeszna" przed obliczem WIEKUISTEGO; jest ona świętym świętych. 19 Niech ją spożyje kapłan, który spełnia obrządek rozgrzeszenia. Powinna być spożywana na miejscu świętym, na dziedzińcu Przybytku Zboru. 20 Każdy, kto się dotyka jej mięsa musi być wyświęcony; a jeśli jej krwią obryzgał szatę, to tą zbryzganą wypierzesz na miejscu świętym. 21 Także gliniane naczynie w którym się gotowała, ma być stłuczone; jeśli zaś była gotowana w naczyniu miedzianym - to należy je wyczyścić oraz wypłukać wodą. 22 Ofiarę może jeść każdy mężczyzna spośród kapłanów; to jest święte świętych. 23 Ale każda ofiara zagrzeszna, której krew wnosi się do Przybytku Zboru *, w celu rozgrzeszenia w Świątyni - taka nie będzie jadana; będzie spalona w ogniu. *6,2 czyli nie wolno na nim rozniecać innego, obcego ognia. *6,7 czyli na stronę południową. *6,15 czyli każdy przyszły arcykapłan. **6,15 czyli nie jak przy innych ofiarach z pokarmów. *6,23 na użytek kapłanów szło tylko mięso tych ofiar, których krwią pokrapiano ofiarnicę. 7. A oto przepis o ofierze pokutnej; jest ona świętym świętych. 2 Ofiarę pokutną będą zarzynać na miejscu, gdzie zarzynają całopalenia, a jej krwią pokropią wokoło ofiarnicę. 3 Należy z niej przynieść cały jej łój; ogon i łój pokrywający trzewia, 4 obie nerki z łojem, co na nich jest, nad polędwicami oraz przeponę na wątrobie, którą kapłan wraz z nerkami oddzieli. 5 I puści to z dymem na ofiarnicy jako ofiarę ogniową dla WIEKUISTEGO. To jest ofiara pokutna. 6 Może ją jeść każdy mężczyzna spośród kapłanów, a będzie spożywana na miejscu świętym. Ona jest świętym świętych. 7 Tak "zagrzeszna", jak i "pokutna" mają jednakowy przepis; będzie ona należeć do kapłana, który nią rozgrzesza. 8 A do kapłana, co przynosi czyjeś całopalenie - do niego ma należeć skóra całopalenia. 9 Także każda, w piecu upieczona ofiara z pokarmów oraz wszystko, co zostało przyrządzone w rondlu, albo na patelni - to do niego będzie należeć; do kapłana, co ją przynosi. 10 Ale każda ofiara z pokarmów, która jest zaczyniona oliwą, lub sucha, będzie należeć do wszystkich synów Ahrona; tak do jednego, jak i do drugiego. 11 A oto przepis o ofierze opłatnej, którą przynosi się WIEKUISTEMU. 12 Jeśli ktoś ją przynosi jako dziękczynienie, wtedy, przy tej ofierze dziękczynnej przyniesie zaczynione oliwą przaśne kołacze, przaśne opłatki posmarowane oliwą i wysmażoną na oliwie, przednią mąkę. 13 Przy swojej ofierze dziękczynno - opłatnej powinien przynieść swoją ofiarę wraz z kołaczami kwaśnego chleba *. 14 Niech przynosi z tego - jeden z każdej ofiary, jako dań dla WIEKUISTEGO. Będzie to należeć do kapłana, który kropi krwią ofiar opłatnych. 15 A mięso ofiary dziękczynno - opłatnej ma być spożyte w dzień ofiarowania; nie należy z tego zostawiać do jutra. 16 A jeżeli jego ofiara jest ślubną, czy dobrowolnym darem, to będzie spożywana w dzień złożenia jego ofiary i może być spożyta nazajutrz, gdyby z niej pozostało. 17 Zaś co zostanie z mięsa tej ofiary do trzeciego dnia - będzie spalone w ogniu. 18 A jeśli trzeciego dnia byłoby jednak jedzone mięso tej ofiary - to nie będzie upodobaną. Nie policzy się ona temu, kto ja przyniósł; będzie obrzydliwością; a kto z niej zje - poniesie swoją winę. 19 Mięso, którym się dotknie czegoś nieczystego, nie będzie jadane; należy je spalić w ogniu. Zaś inne mięso - każdy czysty może je jeść. 20 Ale kto by jadł mięso z ofiary opłatnej, ofiarowanej WIEKUISTEMU, a miał na sobie nieczystość - ta dusza będzie wytracona ze swego ludu. 21 Zaś jeśli ktoś się dotknął czegoś nieczystego - bądź nieczystości człowieczej, bądź nieczystego zwierzęcia, bądź jakiegokolwiek nieczystego potwora * - i będzie jadł mięso ofiary opłatnej poświęconej WIEKUISTEMU - ta dusza będzie wytracona ze swojego ludu. 22 WIEKUISTY także oświadczył Mojżeszowi, mówiąc: 23 Powiedz synom Israela tak: Nie będziecie jeść żadnego łoju * z byka, ani z owcy, ani z kozy. 24 Ale może być użyty do wszelkiej potrzeby łój padliny i łój rozszarpanego; jednak jeść - jadać go nie będziecie. 25 Bo kto by jadł łój z bydląt, z których przynosi się ofiarę WIEKUISTEMU - ta dusza, która jadła, będzie wytracona ze swego ludu. 26 Nie będziecie też jadać żadnej krwi we wszystkich waszych siedzibach, ani z ptactwa, ani z bydląt. 27 Każdy, kto będzie jadł jakąkolwiek krew - ta dusza, która ją jadła, będzie wytracona ze swego ludu. 28 WIEKUISTY także oświadczył Mojżeszowi, mówiąc: 29 Powiedz synom Israela tak: Kto chce przynieść swoją ofiarę opłatną WIEKUISTEMU - niech sam przyniesie swoją ofiarę WIEKUISTEMU, ze swojej ofiary opłatnej. 30 Niech jego ręce przyniosą ogniowe ofiary dla WIEKUISTEGO; niech przyniesie łój wraz z mostkiem; mostek - aby stawić go jako przedstawienie * przed obliczem WIEKUISTEGO. 31 Zaś kapłan puści łój z dymem na ofiarnicy, a mostek będzie dla Ahrona i jego synów. 32 Także oddacie kapłanowi prawą łopatkę jako podniesienie z waszych ofiar opłatnych. 33 Który z synów Ahrona przynosi z ofiar opłatnych krew i łój - temu dostanie się w udziale prawa łopatka. 34 Bowiem mostek przedstawienia oraz łopatkę podniesienia wziąłem od synów Israela z ich ofiar opłatnych, i oddałem je kapłanowi Ahronowi oraz jego synom, jako część wyznaczoną na wieki od synów Israela. 35 Oto uświęcony * udział Ahrona oraz uświęcony udział jego synów z ogniowych ofiar WIEKUISTEGO; od dnia, w którym dano im przystąpić do piastowania kapłaństwa WIEKUISTEMU. 36 Oto co rozkazał dawać im WIEKUISTY od dnia ich namaszczenia przez synów Israela. To jest wieczna ustawa w ich pokoleniach. 37 Oto przepis o całopaleniu, o ofierze z pokarmów, zagrzesznej i pokutnej, o ofierze wyświęcenia, i o ofierze opłatnej, 38 który WIEKUISTY dał Mojżeszowi u stóp góry Synaj, gdy na puszczy synajskiej rozkazał synom Israela, aby przynosili swoje ofiary WIEKUISTEMU. *7,13 Ofiarodawca, oprócz wymienionych rodzajów pieczywa, powinien przynieść i chleb zakwaszony, używany przy spożywaniu mięsa (z którego kapłan otrzymywał jedynie mostek i łopatkę). *7,21 to obejmuje nieczyste ptactwo, ryby, gady, płazy oraz robactwo. *7,23 chodzi o łój, niezrośnięty z mięsem jak tłuszcz. Był on poświęcony Bogu i nie mógł być jadany przez człowieka. *7,30 od hebrajskiego słowa: regularny ruch (np. piłą, czy kołysanie); według tradycji ruch ku ołtarzowi, tam i z powrotem, dla wyrażenia, że ofiarę poświęca się Bogu. *7,35 od hebrajskich słów: namaścić, pomazać albo wymierzyć. 8. WIEKUISTY oświadczył też Mojżeszowi, mówiąc: 2 Weź Ahrona i z nim jego synów, szaty, olej namaszczenia, cielca zagrzesznej ofiary, dwa barany oraz kosz przaśników. 3 A cały zbór * zgromadź u wejścia do Przybytku Zboru. 4 Więc Mojżesz uczynił tak, jak mu rozkazał WIEKUISTY. Zatem cały zbór zgromadził się u wejścia do Przybytku Zboru. 5 A Mojżesz powiedział do zboru: Oto co rozkazał uczynić WIEKUISTY. 6 I Mojżesz rozkazał podejść Ahronowi i jego synom oraz obmył ich wodą. 7 Włożył też na niego spodnią szatę, opasał go pasem, przyoblókł go w płaszcz, włożył na niego naramiennik, przepasał go pasem naramiennika oraz nim przytwierdził na nim naramiennik. 8 Włożył także na niego napierśnik oraz złożył do napierśnika Urim i Thumim. 9 Nadto włożył na jego głowę zawój, a z jego przedniej strony przytwierdził do zawoju złoty diadem - świętą koronę; tak, jak WIEKUISTY przykazał Mojżeszowi. 10 Mojżesz wziął też olej namaszczenia oraz namaścił Przybytek i wszystko, co w nim jest; zatem to poświęcił. 11 Nadto siedmiokroć pokropił nim ofiarnicę oraz namaścił ofiarnicę i wszystkie jej przybory; także umywalnię i jej podnóże, aby je poświęcić. 12 Wylał też olej namaszczenia na głowę Ahrona i go namaścił, aby go poświęcić. 13 Mojżesz kazał także przystąpić synom Ahrona i ubrał ich w spodnie szaty, opasał ich pasem oraz nakrył ich głowy okryciami tak, jak WIEKUISTY przykazał Mojżeszowi. 14 Przyprowadził też zagrzesznego cielca; a Ahron i jego synowie położyli swoje ręce na głowie zagrzesznego cielca. 15 Potem go zarżnął. I Mojżesz wziął trochę krwi, i wokoło pomazał swoim palcem narożniki ofiarnicy - tak oczyścił ofiarnicę; a pozostałą krew wylał u podstawy ofiarnicy. Zatem ją poświęcił, aby na niej rozgrzeszać. 16 Nadto wziął cały łój pokrywający trzewia oraz przeponę nad wątrobą, obie nerki i ich łój, oraz puścił to z dymem na ofiarnicy. 17 A cielca wraz z jego skórą, jego mięsem i jego nieczystością spalił w ogniu poza obozem; tak, jak WIEKUISTY rozkazał Mojżeszowi. 18 Nadto przyprowadził barana na całopalenie, a Ahron i jego synowie położyli swoje ręce na głowie tego barana. 19 Potem go zarżnął. I Mojżesz pokropił jego krwią wokoło ofiarnicę, 20 a barana porąbał na kawałki. Mojżesz puścił też z dymem głowę, owe kawałki oraz tłuszcz; 21 a trzewia oraz golenie obmył wodą. I Mojżesz puścił z dymem całego barana na ofiarnicy. To jest całopalenie na przyjemny zapach; to jest ogniowa ofiara dla WIEKUISTEGO; tak, jak WIEKUISTY przykazał Mojżeszowi. 22 Nadto przyprowadził drugiego barana - barana wyświęcenia, a Ahron i jego synowie położyli swe ręce na głowie tego barana. 23 Potem go zarżnął. I Mojżesz wziął nieco jego krwi, i włożył na chrząstkę prawego ucha Ahrona, na wielki palec jego prawej ręki oraz na wielki palec jego prawej nogi. 24 Kazał też podejść synom Ahrona. I Mojżesz włożył nieco krwi na chrząstkę prawego ich ucha, na wielki palec ich prawej ręki oraz na wielki palec ich prawej nogi; potem Mojżesz pokropił krwią wokoło ofiarnicę. 25 Nadto wziął łój, ogon, cały łój pokrywający trzewia, przeponę wątroby, dwie nerki wraz z ich łojem oraz prawą łopatkę; 26 a z kosza przaśników, który był przed WIEKUISTYM, wziął jeden przaśny kołacz, jeden bochen chleba z oliwą oraz jeden opłatek, i położył na łoje oraz na prawą łopatkę. 27 To wszystko położył na dłonie Ahrona oraz na dłonie jego synów i stawił to jako przedstawienie przed oblicze WIEKUISTEGO. 28 Potem Mojżesz wziął to z ich rąk i przy całopaleniu puścił z dymem na ofiarnicy. To jest ofiara wyświęcenia na przyjemny zapach; to jest ofiara ogniowa dla WIEKUISTEGO. 29 Mojżesz wziął również mostek i przedstawił go jako przedstawienie przed obliczem WIEKUISTEGO; to był udział Mojżesza * z barana wyświęcenia; tak, jak WIEKUISTY rozkazał Mojżeszowi. 30 Nadto Mojżesz wziął olej namaszczenia i nieco krwi, która była na ofiarnicy, i pokropił Ahrona, jego szaty, z nim jego synów oraz szaty jego synów. I tak poświęcił Ahrona, jego szaty, z nim jego synów i szaty jego synów. 31 Mojżesz powiedział także do Ahrona oraz do jego synów: Ugotujcie to mięso przy wejściu do Przybytku Zboru i tam je jedzcie z chlebem, który jest w koszu upełnomocnienia, jak mi przykazano i powiedziano: Mają je jeść - Ahron i jego synowie. 32 A co pozostanie do następnego dnia z mięsa i chleba - to spalicie w ogniu. 33 Przez siedem dni nie odejdziecie od wejścia do Przybytku Zboru, aż do dnia w którym wypełni się czas waszego upełnomocnienia; bowiem przez siedem dni będą upełnomocniane wasze ręce. 34 Jak się stało dzisiejszego dnia, tak WIEKUISTY kazał czynić i nadal, w celu waszego rozgrzeszenia. 35 Będziecie zostawać przez siedem dni, dzień i noc, przy wejściu do Przybytku Zboru i będziecie przestrzegali służby dla WIEKUISTEGO, abyście nie pomarli; bo tak mi rozkazano. 36 A Ahron i jego synowie uczynili to wszystko, co WIEKUISTY rozkazał przez Mojżesza. *8,3 w rozumieniu: deputowanych, przedstawicieli ludu *8,29 udział Mojżesza - ponieważ Ahron i jego synowie w owej chwili jeszcze nie piastowali godności kapłańskiej 9. A dnia ósmego * stało się, że Mojżesz wezwał Ahrona, jego synów i starszych Israela. 2 Potem powiedział do Ahrona: Weźmiesz sobie młodego cielca na ofiarę zagrzeszną i barana na całopalenie - oba zdrowe, i przyprowadzisz je przed oblicze WIEKUISTEGO. 3 Zaś synom Israela powiedz tak *: Weźmiecie sobie na ofiarę zagrzeszną kozła, cielca i jagnię - zdrowe roczniaki na całopalenie. 4 Także byka oraz barana na ofiary opłatne, w celu ofiarowania przed obliczem WIEKUISTEGO. Nadto ofiarę z pokarmów, która będzie zaczyniona oliwą. Bowiem dzisiaj ukaże się wam WIEKUISTY. 5 Zatem przynieśli przed Przybytek Zboru to, co rozkazał Mojżesz, i podszedł cały zbór oraz stanął przed WIEKUISTYM. 6 A Mojżesz powiedział: Uczyńcie to, co rozkazał WIEKUISTY, a ukaże się wam Majestat WIEKUISTEGO. 7 Zaś do Ahrona Mojżesz powiedział: Podejdź do ofiarnicy oraz spełnij twoją zagrzeszną ofiarę, twoje całopalenie i dopełnij rozgrzeszenia za ciebie oraz za lud; tak, jak rozkazał WIEKUISTY. 8 Więc Ahron przystąpił do ofiarnicy i zarżnął za siebie zagrzesznego cielca. 9 A synowie Ahrona podali mu krew, zatem zamoczył swój palec we krwi i pomazał narożniki ofiarnicy; zaś pozostałą krew wylał u podstawy ofiarnicy. 10 Natomiast łój, nerki i przeponę wątroby z ofiary zagrzesznej puścił z dymem na ofiarnicy; tak, jak WIEKUISTY rozkazał Mojżeszowi. 11 Potem mięso i skórę spalił poza obozem w ogniu. 12 Zarżnął też ofiarę całopalenia, a synowie Ahrona podali mu krew, więc pokropił wokoło ofiarnicę. 13 Potem podali mu ofiarę całopalenia w jej kawałkach, wraz z głową, więc puścił je z dymem na ofiarnicy. 14 Nadto wymył trzewia oraz golenie i wraz z całopaleniem puścił z dymem na ofiarnicy. 15 Potem przyprowadził ofiarę od ludu. Wziął zagrzesznego kozła ludu i go zarżnął, i spełnił obrządek rozgrzeszenia jak u pierwszego. 16 Przyniósł też całopalenie i puścił je według przepisu. 17 Przyniósł także ofiarę z pokarmów, napełnił nią swoją dłoń i puścił z dymem na ofiarnicy, oprócz porannego całopalenia. 18 Zarżnął też byka i barana na ofiarę opłatną za lud, a synowie Ahrona podali mu krew, więc pokropił nią wokół ofiarnicę. 19 Zaś łoje, także z byka, ogon z barana i pokrywający go łój, nerki oraz przeponę wątroby; 20 włożyli z łojami na mostki; po czym łoje puścił z dymem na ofiarnicy. 21 A mostki i prawą łopatkę Ahron stawił jako przedstawienie przed WIEKUISTYM, jak rozkazał Mojżesz. 22 Nadto Ahron podniósł swe ręce do ludu oraz im błogosławił *; po czym zszedł, gdy spełnił ofiarę zagrzeszną, całopalenie oraz ofiarę opłatną. 23 I Mojżesz wraz z Ahronem wszedł do Przybytku Zboru; potem wyszli oraz pobłogosławili * ludowi. Zaś całemu ludowi ukazał się Majestat WIEKUISTEGO. 24 Wyszedł także ogień sprzed WIEKUISTEGO oraz pochłonął na ofiarnicy całopalenie i łoje. A widział to cały lud, zatem wydali okrzyk oraz padli na swe oblicze. *9,1 według Talmudu uroczysta służba Boża rozpoczęła się pierwszego dnia miesiąca Nissan; według innych - ósmego dnia tego miesiąca. *9,3 odtąd rozporządzenia będzie wydawał arcykapłan, według wskazówek odbieranych od Mojżesza. *9,22 S wysławiał, chwalił, wielbił Boga *9,23 j.w. 10. A synowie Ahrona - Nadab i Abihu, każdy wziął swoją kadzielnicę, włożyli w nią ogień i położyli na nim kadzidło. Tak przynieśli przed oblicze WIEKUISTEGO nieuświęcony * ogień, którego im nie przykazał. 2 Więc wyszedł ogień sprzed oblicza WIEKUISTEGO i ich pochłonął; zatem pomarli przed obliczem WIEKUISTEGO. 3 A Mojżesz powiedział do Ahrona: Oto to, co powiedział WIEKUISTY, mówiąc: Będę uświęcony przez Mi bliskich oraz sławiony w obliczu całego ludu. Więc Ahron zamilkł. 4 A Mojżesz wezwał Miszaela i Elcafana, synów Ezjela, stryja Ahrona oraz do nich powiedział: Podejdźcie i wynieście waszych braci ze Świątyni - poza obóz. 5 Zatem podeszli i w spodnich szatach wynieśli ich poza obóz; tak, jak powiedział Mojżesz. 6 Zaś Mojżesz powiedział do Ahrona oraz do jego synów - Elazara i Ithamara: Nie obnażajcie waszych głów * oraz nie rozdzierajcie waszych szat, abyście nie pomarli **. Bóg nie rozgniewał się na cały zbór. Zaś wasi bracia, cały dom Israela niech opłakuje ten pożar, który rozpalił WIEKUISTY. 7 Nie wychodźcie poza bramę Przybytku Zboru, abyście nie pomarli; gdyż jest na was olej namaszczenia WIEKUISTEGO. Zatem uczynili według słowa Mojżesza. 8 A WIEKUISTY oświadczył Ahronowi, mówiąc: 9 Gdy będziecie wchodzić do Przybytku Zboru - nie będziesz pijał wina, ani mocnego napoju *, ty, ani z tobą twoi synowie; abyście nie pomarli. To jest wieczna ustawa w waszych pokoleniach. 10 Po to, abyście rozróżniali między świętym - a powszednim, i między nieczystym - a czystym. 11 I byście nauczali synów Israela wszystkich ustaw, które WIEKUISTY powiedział im przez Mojżesza. 12 A Mojżesz powiedział do Ahrona oraz do pozostałych jego synów - Elazara i Ithamara: Weźcie ofiarę z pokarmów, pozostałą z ogniowych ofiar WIEKUISTEGO i ją jedźcie przy ofiarnicy jak przaśniki; bowiem ona jest świętym świętych. 13 Dlatego jedzcie ją na miejscu świętym *, gdyż to twój udział i udział twoich synów z ogniowych ofiar WIEKUISTEGO; tak mi rozkazano. 14 Zaś mostek przedstawienia oraz łopatkę podniesienia - ty, twoi synowie i z tobą twoje córki - będziecie spożywać na czystym miejscu; bowiem zostały dane w udziale tobie i twoim synom z ofiar opłatnych synów Israela. 15 Będą przynosić łopatkę podniesienia i mostek przedstawienia wraz z ogniowymi ofiarami łojów, aby stawić przedstawienie przed obliczem WIEKUISTEGO; i niech to będzie udziałem wiecznym dla ciebie oraz z tobą dla twoich synów; tak, jak rozkazał WIEKUISTY. 16 Ale Mojżesz poszukiwał zagrzesznego kozła - a oto został już spalony. Więc gniewał się na pozostałych synów Ahrona - Elazara i Ithamara, i powiedział: 17 Dlaczego nie jedliście zagrzesznej ofiary na miejscu świętym? Przecież to święte świętych; a dano ją wam w celu zniesienia winy zboru, by ich rozgrzeszyć przed WIEKUISTYM. 18 Oto jej krew nie została wniesiona do świętego miejsca, do wnętrza; nadto mieliście ją jeść w świętym miejscu; tak, jak mi rozkazano. 19 A Ahron powiedział do Mojżesza: Oto dzisiaj przynieśli przed oblicze WIEKUISTEGO swoją ofiarę zagrzeszną oraz swoje całopalenie, zaś mnie spotkało to doświadczenie; gdybym dziś jadł ofiarę zagrzeszną, czyżby to się spodobało WIEKUISTEMU? 20 I Mojżesz to usłyszał, i to się spodobało w jego oczach. *10,1 nie pochodzący z ofiarnicy; BG obcy *10,6 ogolenie głowy i brody było oznaką żałoby. **10,6 kapłani, zgodnie w wolą Boga, musieli się powstrzymywać od wszelkich oznak żałoby. Nie wolno im było oddalić się ze Świątyni, aby pochować swoich zmarłych oraz wchodzić na cmentarz. *10,9 zakaz powtórzony przez Ezechiela 44,21, lecz nie dotyczący prywatnego życia kapłanów. *10,13 co oznacza dziedziniec Przybytku. 11. WIEKUISTY oświadczył też Mojżeszowi i Ahronowi, mówiąc im: 2 Tak powiedzcie synom Israela: Oto zwierzęta, które możecie jeść ze wszelkiego bydła znajdującego się na ziemi: 3 Każde bydlę żujące przeżuty pokarm *, które ma rozdwojone kopyta i przecięcie rozczepiające kopyta; takie z bydła możecie jadać. 4 Jednak z przeżuwających i tych, które mają rozdwojone kopyta nie będziecie jeść: Wielbłąda, ponieważ przeżuwa, ale nie ma rozdwojonych kopyt *; będzie on dla was nieczystym. 5 Góralka * - ponieważ przeżuwa, ale nie ma rozdwojonych kopyt; jest on dla was nieczystym. 6 Zająca - ponieważ przeżuwa pokarm, ale nie ma rozdwojonych kopyt; jest on dla was nieczystym. 7 Wieprza - ponieważ ma rozdwojone kopyta i przecięcie rozczepiające kopyta, ale przeżuwać - nie przeżuwa; będzie on dla was nieczystym. 8 Nie jadajcie ich mięsa i nie dotykajcie się ich padliny; są one dla was nieczyste. 9 Oto co możecie jadać, ze wszystkiego, co żyje w wodzie: Możecie jeść wszystko, co w wodzie - w morzach, bądź w rzekach - ma płetwy i łuski. 10 Zaś obrzydliwością ze wszystkiego, co się porusza w wodzie - w morzach, bądź w rzekach - jest dla was wszystko, co nie ma płetw i łuski. 11 Niech zostaną dla was obrzydliwością; ich mięsa nie jadajcie i brzydźcie się ich padliną. 12 Wszystko w wodzie, co nie ma płetw i łuski, jest dla was obrzydliwością. 13 Także będziecie się brzydzić tymi z ptactwa – i nie będą jadane, ponieważ są obrzydliwe: * Orzeł, kondor, sęp, 14 sokół i krogulec - według ich rodzajów, 15 będziecie się brzydzić każdym krukiem - według ich rodzaju, 16 strusiem, sową *, mewą i jastrzębiem - według ich rodzajów, 17 puchaczem oraz puszczykiem, 18 łyską *, pelikanem i ścierwowcem **. 19 Także czaplą oraz bekasem - według ich rodzajów, dudkiem i nietoperzem. 20 Będzie dla was obrzydliwością wszelki rój skrzydlaty, co chodzi na czworakach *. 21 Jednak ze wszystkich rojów skrzydlatych, chodzących na czworakach, możecie jadać te, które powyżej nóg mają stawy, do skakania nimi po ziemi. 22 Te z nich możecie jadać: Szarańczę - według jej rodzaju, * solam - według jego rodzaju, chargol - według jego rodzaju i chagab - według jego rodzaju. 23 Ale wszelki rój skrzydlaty, który jest czworonożny, będzie dla was obrzydliwością; 24 tymi oto się pokalacie. Także kto by dotknął się ich padliny będzie nieczystym do wieczora. 25 A kto by podniósł coś z ich padlin - wypierze swoje szaty i będzie nieczystym do wieczora. 26 Każde bydlę, które ma rozdwojone kopyta, ale nie ma rozczepiającego przecięcia oraz nie przeżuwa - będzie dla was nieczyste; kto się dotknie ich padliny - będzie nieczystym do wieczora. 27 A te, które chodzą na łapach, z pomiędzy wszystkich czworonożnych zwierząt, także są dla was nieczyste; kto się dotknie ich padliny będzie nieczystym do wieczora. 28 A kto podniesie ich padlinę - wypierze swoje szaty i będzie nieczystym do wieczora; one są dla was nieczyste. 29 A oto co jest szczególnie dla was nieczyste spomiędzy pełzających, które pełzają po ziemi: Kret *, mysz i jaszczurka - według ich rodzajów; 30 jeż *, krzeczek **, salamandra, ślimak i kameleon. 31 Te stworzenia będą dla was nieczyste spośród wszystkich pełzających; kto się ich dotknie, gdy będą martwe - będzie nieczystym do wieczora. 32 Także wszystko, co upadnie na któreś martwe z nich - będzie nieczyste; każde drewniane naczynie, albo szata, albo skóra, albo wór; każde naczynie, którym się spełnia robotę - będzie włożone do wody i zostanie nieczyste do wieczora, a potem będzie czyste. 33 Zaś w przypadku każdego glinianego naczynia - gdyby któreś z nich w nie wpadło - to, co się w nim znajduje, stanie się nieczyste, a samo naczynie zostanie potłuczone. 34 Każdy pokarm, który się jada, na którym była woda z tego naczynia - będzie nieczysty, oraz wszelki napój, który się pija w każdym takim naczyniu - będzie nieczysty. 35 Nadto wszystko na co upadnie cokolwiek z ich padliny - będzie nieczyste. Piec, czy ognisko zostaną rozbite - są nieczyste i nieczyste dla was zostaną. 36 Jednak źródło, czy studnia - jako zbiór wody - zostaną czyste; ale kto się dotknie ich padliny - będzie nieczystym. 37 A jeśli coś z ich padliny upadnie na jakieś nasienie siewu, który się wysiewa - nasienie zostanie czyste. 38 Gdyby jednak na nasienie została wylana woda, a coś z ich padliny na nie upadło - nasienie będzie dla was nieczyste. 39 A jeśli zdechło bydło, używane przez was na pokarm i ktoś się dotknie jego padliny - będzie nieczystym do wieczora. 40 A ten, kto zjadł coś z jego padliny - wypierze swoje szaty i będzie nieczystym do wieczora. A kto podniósł taką padlinę - wypierze swoje szaty i będzie nieczystym do wieczora. 41 Każdy płaz, który się czołga po ziemi - jest obrzydliwością; nie będzie jadany. 42 To, co się czołga na brzuchu oraz wszystko, co pełza na czworakach, aż do wszystkich wielonożnych ze wszystkich płazów pełzających po ziemi - tych nie będziecie jadać, bowiem są obrzydliwością. 43 Nie splugawiajcie waszych dusz * jakimś płazem, który się czołga, oraz nie zanieczyszczajcie się nimi, abyście przez nie nie byli nieczystymi. 44 Albowiem Ja, WIEKUISTY, jestem waszym Bogiem; uświęcajcie się i bądźcie świętymi, bo Ja jestem Święty; zatem nie zanieczyszczajcie waszych dusz żadnym płazem pełzającym po ziemi. 45 Ja jestem WIEKUISTY, który wyprowadził was z ziemi Micraim, abym był waszym Bogiem; zatem bądźcie świętymi, bo Ja jestem Święty. 46 Oto nauka o bydle, ptactwie oraz wszelkim żyjącym stworzeniu, które się porusza w wodach, i o wszelkim stworzeniu pełzającym po ziemi. 47 Aby rozróżniać pomiędzy czystym - a nieczystym, oraz między zwierzęciem, które może być jadane - a zwierzęciem, które nie ma być jadane. *11,3 od hebrajskiego słowa: wyciągać; czyli te, które wyciągają przeżuty pokarm z żołądka, aby go powtórnie przeżuć. *11,4 tylne kopyta wielbłąda nie są rozdwojone. *11,5 hyrax, Syriacus - góralek; a nie królik, który do przeżuwających nie należy *11,13 ustalenie współczesnych nazw jest trudne; podano je jako bardzo prawdopodobne. *11,16 inni: jaskółka lub kukułka *11,18 S ptak wodny **11,18 rodzaj sępa żywiącego się padliną *11,20 owady mające 6 nóg, ale chodzące tylko na czterech *11,22 dalej inne gatunki szarańczy *11,29 inni: łasica *11,30 S suseł **11,30 rodzaj jaszczurki *11,43 także: osób 12. Nadto WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc: 2 Tak powiesz synom Israela: Niewiasta, która wydała płód i urodziła chłopca - będzie nieczystą przez siedem dni; będzie nieczystą tak, jak w dni wydzielania swojej słabości *. 3 A ósmego dnia będzie obrzezana cielesna natura S jego napletka. 4 Ale ona winna pozostawać w oddaleniu jeszcze trzydzieści trzy dni w celu oczyszczenia krwi; nie dotknie się żadnej świętości oraz nie wejdzie do świętego miejsca, dopóki nie wypełnią się dni jej oczyszczenia. 5 A jeżeli urodziła dziewczynkę - będzie nieczystą przez dwa tygodnie; tak, jak przy swoim wydzielaniu. Ale w celu oczyszczenia krwi, winna pozostawać jeszcze sześćdziesiąt sześć dni. 6 A kiedy się spełnią dni jej oczyszczenia po synu, albo po córce - przyniesie do wejścia do Przybytku, do kapłana, roczne jagnię na całopalenie oraz gołąbka, albo synogarlicę na ofiarę zagrzeszną. 7 A on przyniesie to przed oblicze WIEKUISTEGO i ją rozgrzeszy, więc będzie czysta z upływu swojej krwi. Oto przepis o tej, co rodzi chłopca, czy dziewczynkę. 8 A gdyby nie wystarczało jej na jagnię, niech weźmie parę synogarlic, albo parę gołąbków - jednego na całopalenie, zaś drugiego na ofiarę zagrzeszną; a kapłan ją rozgrzeszy i będzie czysta. Łukasz 2,24 *12,2 chodzi o menstruację
Posted on: Thu, 27 Jun 2013 20:57:48 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015