Anne, bugün yarın mı.. Gecenin karanlığına bu Eylül’de de bir damla gözyaşı bırakılır. Belki… oysa ne kadar da az kalmıştı eve, ne kadar da az. Her şey çok da güzel olacaktı; inandırmıştı beni, inanmak istemiştim bende. Belki beni hiçte sevmemişti, belki yalnızca benim onu seviyor olmam kâfiydi. Zaten aşk hiçbir zaman, doğru zamanda gelmezdi ki. İllaki bu ruh debelenmelerini yaratacak sonbahar sendromuna yakalanmanın üstüne tüy dikecek olansa sokakta, otobüste, parkta, AVM’de biri bana bulaşsa, yan baksa da ağzının payını versem modunda; kendisi gibi olmayandan, düşünmeyenden, giyinmeyenden nefretle kalmayıp “fırsatını bulduklarında bizi yok edecekler” teorileriyle korkuyu hakim kılanların; gecelerde, birbirinden habersiz nefes alan on milyonlarca ışığın içinde siyahtan başka renkte buldurtmayan tavırlarıdır. Herkesin herkesten; taksicinin taksiciden, Ankaralının İstanbulludan, Malatyalının Elazığlıdan, Erdoğanın Kılıçdaroğlundan, Kılıçdaroğlunun Erdoğandan nefret edecek bir şeyler bulduğu Türkiye Cumhuriyetinin değişmez “top on”u nefret, kimsenin de yadırgamadığı bir duygudur. Nefret edilen kim, ne, hangi sınıf, köken, din, düşünce, yaşam biçimiyse adı, sesi, görüntüsü akıldan çıkmadığından ufak bir çağrışımda ayaklanan nefret; sabah, öğle, akşam, gece yarısı evlerden, bürolardan, okullardan, sokaklara akan çığdır, durduramazsınız. TİK verilerine göre ortalama 73 yıl süren kısıtlı bir ömrün vaktini haybeye çarçur ettiren nefret yalnızca dengeyi bozmakla kalmaz, Martin Luther King’in deyimiyle “….insanın güzele çirkin, çirkine güzel demesine ve doğru ile yanlışı karıştırmasına (da) neden olur.” ...................... devamı linkte >>>> radyoyurekyolculari.tr.gg/Anne%2C-bug.ue.n-yar%26%23305%3Bn-m%26%23305%3B-.--.-.htm
Posted on: Tue, 29 Oct 2013 10:55:50 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015