(…) Atatürk, caminin içinde minberle avize arasında durmuş ve ’’beyler, hiçbir dine bağlı olmayan kalp istirahattan mahrumdur,’’ diye söze başladıktan sonra, ‘’bakınız, ecdadımız İstanbul’un fethinden tam yüz yirmi beş sene sonra bu şaheser camiyi İstanbul’da değil de, Edirne de yapmış. Böylece Edirne’ye mührünü basmış, tapulamıştır. Dahi mimar Sinan sanat ve din aşkıyla bu eseri bina etmiştir,’’ diye konuşurken herkes çıt çıkarmadan dinliyormuş. Daha sonra avizenin üzerinde yarım kubbedeki Arapça yazıyı okuyan Atatürk Müftüye dönerek, ’’hocam, bu ayet tövbe suresinin on sekizinci ayetidir, anlamını biliyor musun?’’ diye sormuş. Müftü Atanın bu sorusu karşısında şaşkınlığını gizleyememiş. Etrafındakiler de şaşırmışlar. ‘’Doğrudur paşam, tövbe suresinin on sekizinci ayeti… Allahın mescitlerini, camilerini, yapan ve iman edenler Allaha ve ahret gününe iman edip, namazlarını kılan, zekâtlarını veren ve ancak Allahtan korkanlardır. Onlar doğru yoldadır,’’ diye cevap verdiğinde, Atatürk’ün, ‘’evet bende öyle biliyorum,’’ demesini hiç unutamıyormuş.(…) ‘’Son Kış’’ S/G
Posted on: Tue, 23 Jul 2013 22:50:31 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015