Açık Denizlerden Haber Getiren Martıyla Sohbet-Söyleşi/Aysel.. Bir şey yazmaya başladığım zaman tıpkı şimdiki gibi- bir çok kez şunu da yazayım vs demiyorum o an içimden ne geliyorsa onu yazıyorum zaten yazmak istememin asıl sebebi de bu içimdekileri azıcık da olsa dışarıya çıkarmak bir çeşit terapi de diyebiliriz daha önceleri, yani bundan yedi sene kadar önce(şimdi 45 yaşında oldum) birileri bana deseydi ki -Aysel yazdıklarını herkesle paylaş hiç kabul etmezdim etmedim de zaten-yazmayı aklımdan geçirsem paylaşmayı aklıma dahi getirmedim ne gereği var derdim öyle değilmiş yazma ve paylaşma işi önceleri düşüncem: birilerine ne benim iç dünyamdan şimdi de aynı fikir içindeyim aslında tek fark şu, insan yazarak ifade edebiliyor ve bunu seviyorsa yapmalı hiç kimseyi ilgilendirmese de beni ilgilendiriyor yazdıklarım. Bir olayı yazıyorum mesela; genelde yaşadığım ve gözlemlediğim olaylar. Yazdıklarımı belli bir süre geçip okuduğumda çözemediğim bir çok şeye derman oluyor satırlarım. Nerede ne yaptığımı ne hissettiğimi ne olup bittiğini daha iyi anlıyorum, unuttuklarımı da anımsatıyor, bazen acı bazen tatlı anılarımı canlı tutuyor kelimelerim. bir yerlerde birilerine ulaşmalı satırlar onların da satırları bize, bana ulaşmalı yoksa ;bilmenin ve algılamanın verdiği ağır yükle yaşamak neredeyse imkansız hale gelmekte. (zaman içinde bildikçe ve çok düşündükçe daha büyük yalnızlık oldu içimde) öyle öğretildi bize, ayıptır günahtır vs vs muhakkak büyüklerimizinde vardı bir bildiği her öğrettiklerine yanlış diyemem elbette ancak her kişi aynı değil,uygulanan baskıları her kişi farklı tepkiyle atlatabiliyor kibarlığımın ve hanımefendiliğimin gündelik yaşam içinde üzülmeme sebep olduğu bir toplumda yaşıyorum daha huzurlu yaşayabilmek için bencil,aptal,kaba ve kötü mü olmalıydım diye sorduğumda olmuyor değil? muhakkak benimle aynı hassasiyette olupta aynı şekilde yıpranan ve belli etmemeye çalışanlar vardır bir yerlerde ne yazık ki zamanında çok içime attığım için sürekli hastalanıyorum;en güzel yaşlarımı yaşadığım şimdileri anlayamıyorum -bu hastalıklar yüzünden halsiz kalıyorum eğer yazmazsam;günden güne yalnızlaştığımı hissettiğim kendi denizimde boğulup gideceğim 2009 senesinden beri özellikle facebooktaki kendi kurduğum şiir grup ve beğeni sayfalarım olmak üzere;anılarımı ve şiirlerimi zevkle paylaşıyorum bir bölümünü gürcü asıllı arkadaşım marina amilidze adıyla kaydetmiştim şimdi beni bir çok kişi artık yazdıklarımdan tanıyor;bakıyorum etrafıma çok yazan insanımız var bu durum mutlu ediyor doğal olarak keyif alıyorum hem okumaktan hem okutmaktan aynı dili konuşup benzer şekilde hisleri yazıya aktarmak kadar keyifli ne olabilir diye düşünüyorum (aynı dilden kastım-gönül dilimiz:) asi,aksi,mücadeleci, ve aynı zamanda cesur,neşeli,çalışkan olup, bir o kadar da kırılgan yapıda kendini hiç bir sürüye dahil edememiş olanlara bir sözüm var onlara açık denizlerdeki yolculuklarımın; fırtınalı zamanlarından kalma bir ruh haliyle seslensem sesime kulak verirler mi? kendilerini bu sözlerimle iyi hissederler mi?:) uçsuz bucaksız açık denizlerinde- kendi yaşam mücadelesi içinde yerde gökte ve denizde süzülen birer martı olanlara seslenmek istedim-sabaha yaklaşırken,gecenin ayazından sıyrılıp tüm sıcaklığımla (richard bachın hikayesindeki martı jonathana gönderme) duyun beni dostlarım duyun,çığlık çığlığa sesleniyorum.. varlığının bilincinde - tüm aynı frekansı paylaşabilme ihtimalim olan özgür ruhlara sevgimle... gökyüzünde süzülerek devam:) aysel yazıcı 25 mart ,üsküdar
Posted on: Wed, 06 Nov 2013 22:25:31 +0000