"Gdy już wszystko mam przygotowane, wtedy przystępuje do próby. Ustawiam dwóch aktorów w bogatej dekoracji, a gdy już siadają i słyszę pierwsze słowa dialogu, wtedy odwołuje jednego i teraz ten, który został będzie musiał wygłosić monolog, ale gdy tylko zaczyna mówić, zabieram wszystkie krzesła, tak że przy ostatnich zdaniach zupełnie nie wie co ze sobą zrobić, bo siadanie nie wchodzi już w rachubę, a rekwizyty schowałem jeszcze przed próbą, i tak zostawiony sam z dekoracją, najpierw próbuje ją udawać, i męcząc się okropnie, staje się wreszcie jakimś jej elementem, zresztą pełnym wyrazu, może nawet symbolicznego znaczenia, ale ja zaczynam teraz stopniowo wynosić dekoracje i on zdany wyłącznie na siebie, czuje że to co ona dotąd wypełniała, musi teraz zastąpić swoją SZTUKĄ rozwiniętą w sposób najpełniejszy. Gdy jest już tego bliski, ponownie zapełniam scenę, ale ma to już zupełnie inne znaczenie, i osiągając pełnie harmonii i poetyckiego wyrazu, odzyskuje na nowo Wiarę, którą byłbym już uprzednio utracił." Jerzy Grzegorzewski
Posted on: Wed, 09 Oct 2013 20:47:43 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015