Makiawelizm oznacza podporządkowanie się zasadzie „cel uświęca środki”. Makiaweliści skłonni są osiągać egoistyczne cele za cenę kłamstwa, oszustwa i manipulacji innymi ludźmi. Nie liczą się z ich potrzebami. Są nieufni i przekonani, że ludzie są interesowni, leniwi i głupi. Termin pochodzi od nazwiska Niccolo Machiavellego – dyplomaty i doradcy Medyceuszy. Napisał on Księcia – cyniczny poradnik sprawowania władzy. Zawarte tam opinie wykorzystał psycholog Richard Christie, konstruując kwestionariusz do pomiaru makiawelizmu MACH IV. Na tendencję makiaweliczną wskazuje zgoda z następującymi z opiniami: „Najlepszy sposób postępowania z ludźmi to mówić im to, co pragną usłyszeć”; „Każdy, kto ufa komuś innemu bez zastrzeżeń, sam prosi się o kłopoty”. Zarazem makiaweliści nie zgadzają się ze stwierdzeniami: „Większość ludzi jest w zasadzie dobra i miła”, „Uczciwość to zawsze najlepsza reguła postępowania”. Jak pisze Bogdan Wojciszke w podręczniku Psychologia społeczna, choć makiaweliści nie są bardziej inteligentni niż reszta, to zwykle są bardziej skuteczni w kontaktach interpersonalnych, szczególnie tych bezpośrednich i jednorazowych, gdy służy to ich interesom. Więcej wygrywają w grach ekonomicznych, są skłonni do rywalizacji i wykorzystywania partnerów. Ich przewaga ujawnia się szczególnie w sytuacjach budzących emocje, potrafią bowiem zachować zimną krew, są mniej empatyczni i mało przejmują się cudzymi emocjami. Częściej kradną, kłamią, jeśli mogą coś w ten sposób zyskać. Są mniej skłonni dotrzymywać obietnic, potrafią wykorzystać okazje do nieuczciwego zysku. Ich przewaga rośnie w sytuacjach, gdy mała jest szansa, że ktoś wykryje oszustwo.
Posted on: Wed, 17 Jul 2013 15:55:41 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015