Osoby odpowiedzialne w Kościele nie posiadają wizji tego, co ma się dziać na lekcji religii - takie słowa padają w katolickim Tygodniku Powszechnym. Nie wiadomo czego chcą uczyć: rozumienia katechezy jako głębokiego duchowego przeżywania czy uczenia religii jako w miarę neutralnej i teoretycznej wiedzy. Zdaniem autora „religia” nie powinna „mieć charakteru wyznaniowego – to znaczy nie powinien zakładać zaangażowania religijnego uczniów w żadnej konkretnej wspólnocie , a raczej winna uczyć dialogu ludzi różniących się przekonaniami religijnymi czy etycznymi, uzasadniania swoich własnych postaw i wyborów przy jednoczesnej akceptacji faktu, że w sprawach fundamentalnych różnica zdań pomiędzy ludźmi pozostaje nieusuwalna”. Nauczanie religii jest kulawe, a nauczanie etyki – wymóg unijny - jest iluzją. Nikt jej nie uczy. Statystyki pokazują, że nauczanie etyki to po dwudziestu latach od wprowadzenia tego przedmiotu do szkół fikcja – zajęcia prowadzi ok. 3 proc. polskich szkół. Zdaniem nauczycieli etyki powodem tego stanu rzeczy jest m.in. stereotyp głoszący, że przedmiot ten to „anty-katecheza”. Taki pogląd upowszechniają sami katecheci. I w ten sposób etykę całkowicie wyparła religia, której nauczanie polega na zmuszaniu do „uwierzenia”. Efekt jest taki, że kościoły pustoszeją coraz bardziej, bo na siłę, to tylko w klatce można zamknąć.
Posted on: Wed, 28 Aug 2013 11:35:47 +0000