Öyle anlar olur ki hayatta susmak ile konuşmak arasında kalırsın. Sussan olmaz; konuşsan olmaz . O anlarda duygularını kontrol edemezsin. Hepimiz fıtratımız gereği sevgi, aşk, iyilik, yardımseverlik, gibi duygulara sahibiz. Bunun yanı sıra nefret, kin, hırs gibi duygularımızda var. Bugüne bakıldığında en canlı örnek sosyalleşmeden uzak asosyalliğe yakın bir gençlik var. Bunun nedenini ise uzaklarda aramak gerekmiyor. İçine kapanık, iki lafı bir araya getiripte derdini anlatamayan , girişkenlikten uzak , çekingen bir gençlik var. Sebep olarak ailevi sorunlar, yetiştirilme tarzı, sözlü ve fiziksel şiddete maruz kalış ön plana çıkarken şu gerçeği de gözardı etmemeli. Teknoloji getirmiş olduğu faydaların yanı sıra çocuklarımızı birbirinden uzaklaştırırken öncelikle kendinden uzaklaştırmakta. Sokakta arkadaşlarıyla oyun oynayıp oyun esnasında kendini ifade eden küsen kısacası hayatın özetini yaşayan çocuklarımız artık bu duyguları unutup teknolojinin esiri oldular. Bazı aileler bir saat bilgisayar kullanma iznini kısıtlama gibi görürken madalyonun diğer tarafından bakacak olursak onun kendi arkadaşlarıyla geçireceği vaktin çocuklarımıza katkısı daha fazla olacaktır. Doğuda imkanların kısıtlı olduğu bölgelerde samimi, atılgan, hayattan korkmayan bir nesil yetişirken batıda imkanlar fazlalaştıkça çocuklar odalarına daha çok kapanmakta. Bu durum onların fiziksel ve ruhsal sorunlarının ortaya çıkmasına, beden kimyasının bozulmasına neden olmaktadır. DİLİN SÖYLEYEMEDİĞİNİ BEDEN SÖYLEDİĞİNDE sonuçları sorunlar olarak ortaya çıkıyor.
Posted on: Wed, 21 Aug 2013 16:42:54 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015