Ik dacht dat de arme bevolking in India anders was dan de bevolking hier in het rijke Westen. Dat ze handelen slechts om te overleven... Toen eindelijk thuis gekomen zag ik opeens dat wij (ik) geen haar anders ben dan hen, zij niet anders zijn dan wij (ik). Dat iedereen gewoon handelt, dat doet waarbij ie zich goed, beter voelt. Ja, iemand kan geen eten hebben of medicijnen maar daarna stopt het niet, je beter willen blijven voelen!... Je handelt vanuit hetzelfde principe, je goed willen voelen. Eerst komt eten, kleding, onderdak, daarna, eigen huis, eigen auto, et cetera.... Na iedere handeling weer een andere handeling, we willen ons beter voelen. Een verzekering voor je auto, een kluis voor je papieren, et cetera... Een tweede klas moet eerste klas worden, et cetera... Van zilver naar goud,... De basis is hetzelfde. Je doet dat waarbij jij je goed voelt. Toen ik dat eenmaal zag, zag ik ook dat we dat dus doen omdat we weten wat goed voelt! En dat dat onze natuur is. En omdat dat onze natuur is we niet afhankelijk zijn om ons handelen, zoeken in vervulling te zien gaan maar moet je dan stoppen met handelen? Zeker niet... Zonder handelen vallen we om. En met handelen bevestigen we immers onze natuur. Alleen kun je door die zelfvervulling heen kijken. Het is ook een vorm van zelfvervulling je extatisch te willen voelen (het kan wel maar zal tijdelijk zijn). Je bent al gelukkig maar het kan zijn dat je denkt van niet.
Posted on: Sun, 11 Aug 2013 10:07:48 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015