Ik zet het koffiezetapparaat en de computer aan, geef Mies eten, zet de verwarming hoger. Het dagelijkse ochtendritueel, altijd hetzelfde, behalve dat er iets veranderd is. Ik kan er niet direct de vinger op leggen, tot ik me realiseer dat het stil is. Veel stiller dan anders. Het is een rustige windstille herfstdag, maar daar komt het niet door. Zou ik het zelf zijn, bedenk ik me. Zou ik nu eindelijk die klaarheid gevonden hebben waar je niet naar kunt zoeken. Zou het zo rustig zijn in mijn hoofd dat het op de hele omgeving afstraalt. De aanblik van de nieuwe achterdeur brengt me echter weer snel terug op aarde. Wat ik niet hoor is het geklepper van het luikje. De vrienden van Mies komen niet meer ontbijten..
Posted on: Wed, 20 Nov 2013 09:40:59 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015