Vriendschap, liefde en samen zijn kun je niet afdwingen. Soms komen we iemand tegen waar we ons meteen een bij voelen. We worden vreselijk verliefd en houden al heel snel van die persoon. We bloeien op, voelen dat we leven, krijgen energie en we kunnen de wereld aan. Deze persoon maakt alles goed, is het beste wat ons ooit overkomen is. Wauw, wat een chemie! Dan komen er scheurtjes die tot barsten leiden. We doen ons best om het te lijmen, nog meer ons best wanneer we in de gaten krijgen dat de ander wegglipt. Paniek en angst, want dat mooie willen we absoluut niet kwijt. Wat heeft de ander nodig? Daar worden we steeds beter in, want wij zijn sterk en flexibel. We willen alles doen om de ander maar bij ons te houden. De ander is belangrijk, eerst dat veilig stellen. Wij komen wel later. De ander zorgt voor onze zuurstof, zonder is toch niet mogelijk om te leven. Steeds verliezen we een stukje van onszelf, raken we steeds meer geïsoleerd, gevangen door het woord liefde. Wat is liefde dan? Waarom houden wij van de ene persoon, wat maakt de ander zo een prachtig mens? Hoe kunnen we blijven hangen in verdriet en voelen enorme pijn die door merg en been gaat. De pijn zwakt af en komt gerust weer in alle hevigheid terug. Dempen is wat we doen, om het maar niet te voelen. En dat is de oplossing niet. Door die pijn heen en helder te blijven denken, maakt dat wij het op een moment kunnen relativeren. Want waarom willen wij bij iemand zijn die ons op cruciale momenten zo laat stikken? En wat knap dat die ander wel zoveel van zichzelf houdt dat ze zichzelf op nummer 1 zetten. Respect! Op een gegeven realiseren wij ons dat het niet echt de persoon is die we missen, maar eigenlijk mis je jezelf. Toen we met die persoon waren voelde we ons namelijk het gelukkigste mens op deze aardkloot en dat gevoel willen we terug! Deze persoon idealiseren we, want jeetje wat die voor ons heeft gedaan is echte liefde. Dat er ook vaak ruzie hebben en daar verdrietig van zijn, nemen we voor lief. Als de ander maar weer terugkomt, we kunnen praten dannkomt alles weer goed. Even hè.. Als wij niet in staat zijn om onszelf op nummer 1 te zetten en ontzettend van onszelf houden. Waarom zou een ander dat wel doen? Stoppen met idealiseren en kijken naar feiten en patronen. Dit zorgt voor meer inzicht in onszelf.
Posted on: Sun, 04 Aug 2013 18:10:21 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015