Mall qe s’shuhet Me pelqen qe rri e shkruaj,ne momentet qe kam mall. S ka rendesi se cdo te dale,nje roman apo perralle, Poezi apo tregim,nje novel a dicka tjeter Rend’si ka qe shpirti im,rrjedh ngadale ketu mbi leter.! Dhe pse malli eshte bot’ tjeter,nuk eshte sot ketu ku shkel, Kohe e shkuar,ndjenj’e vjeter,qe shume thelle ne shpirt ka ngel’, S’mund te shuhet as me uje,as me bresher e stuhi, Eshte si zjarri i sapo shuar, qe ndez era perseri..! Udheton njeriu me mallin dhe takon ata qe do, Nostalgjia prek memorien e me lot zemren e ngroh, Sa shume njerez nga jeta jote, jane te ikur, te larguar, Sa kane ikur me deshire,sa te tjere te detyruar.! Edhe shkruaj vetem shkruaj,fjalet jo nuk kane te rreshtur, Permbi ndjenja pena luan,me fytyra qe kane heshtur, Zeri tyre vjen me mallin dhe une vec perfytyroj, Ata njerez qe kane ikur dhe me kurre s’do ti takoj.! Er-mali
Posted on: Fri, 02 Aug 2013 20:28:03 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015