„Wierszyk o naszej grupie” grupa V PM nr 130 w Łodzi Już o ósmej wita dzieci buzia uśmiechnięta, Dla zabawy przedniej to super zachęta. Pani Monika – jak ten kwiat rozkwita, Wszystkie swoje dzieci całusami wita. Nasza grupa to Gwiazdeczki, Tu daleko są smuteczki. Kilka ćwiczeń głowy, brzucha, Bo śniadanie czeka na małego zucha. W talerzu pływa zupa mleczna, Na talerzu jest kanapka bardzo smaczna. Mycie zębów – ważna sprawa, „ - Dla nas jednak to zabawa!” Już zajęcia zaczynamy, W lewo, prawo wyginamy. „Leci komar” na wycieczkę, „Idzie wąż” nad rzeczkę. „Lata mucha” koło ucha, Każde dziecko tego słucha. Pani chętnie nam opowie, Bajkę piękną, co się zowie: „O wesołym przedszkolaczku, Co ma masę nagród – znaczków”. Pani zawsze czymś zaskoczy, Kiedy przymykamy oczy, Chowa rzeczy tu i tam, My szukamy, bez dwóch zdań. Liczymy do dziesięciu, A niektórzy do pięciu, Znamy zasady i swoje prawa, To bardzo poważna sprawa. Sylabizujemy wszystkie słowa, Przy nas każdy starszak się chowa! Przychodzą też do nas inne panie, I co rusz stawiają przed nami nowe zadanie. Pani od buzi - ćwiczy z nami minek tuzin. Antoś, Daria i Sebastian chętnie z Panią ćwiczą, Zabawnych momentów nawet nie zliczą! Bzyczy mucha, syczy wąż, Wszystko to potrzebne wciąż. Teraz lepiej już mówimy I za to panią Madzię logopedę bardzo chwalimy. Pani psycholog Celina jest od głowy, Z nią niesłychane są rozmowy. Mogę w kółko mówić tylko o sobie, Co dobrze, a co źle robię. Pokazuje nam ciekawe obrazki, Czasami są tylko jakieś kreski, paski. Z panią Magdą - pedagog, rozmawiamy na różne tematy, Dzięki temu nasz dziecięcy świat jest bardzo bogaty. Wyszukujemy różnice między obrazkami, zajmujemy się też wyszywankami. Wystukujemy rytmy, układamy rymy, Słuchamy nagrań mowy jakiejś lamy, A Pani się droczy, że to hipopotamy. Na rytmice do rytmu należy się ruszać I nikt do tego nie musi nas zmuszać. Chętnie z Paniami rytmikami pląsamy Bo śpiew i taniec, to my uwielbiamy. Chodzimy do ogrodu, motyle liczymy, Chmury oglądamy, Rośliny zbieramy. Zamki z piasku lepimy, Torem przeszkód chodzimy, I wtedy bardzo się z tego cieszymy. Chodzimy też na spacery, By nabrać świeżej cery, By się też czegoś nauczyć! By auta policzyć I trochę poćwiczyć, Odnaleźć wszystkie zielone przedmioty w okolicy. Kiedy wracamy do przedszkola naszego, To dzieje się coś zaczarowanego, Szybko już się przebieramy I wodę w ręce nabieramy. A gdy „burczą nam brzuszki”, Szybko kończymy myć paluszki, I z Panią w kole siadamy, Śpiewamy, rymujemy, szepczemy, sylabizujemy, tak na obiad oczekujemy. Gdy na obiad przychodzi pora, Zjadamy nawet kalafiora. Szpinak jest jak zielone lody, I mocno wierzymy, że doda nam urody. A gdy warzyw w brzuchu pełna góra, Pani woźna już leżakami szura. Na nich grzecznie odpoczywamy, Muzyki relaksacyjnej słuchamy I do wybranego pluszaka przytulamy. Niektórzy chodzą na angielski, Co prowadzi go głos męski. „Good morning” - Pan Dominik wita, I uśmiechem wszystkich przywita. Na Kółko Teatralne chodzimy, Pana Jarka się nie boimy. Rozwijamy swoje talenty i zainteresowania, Rzecz tu się dzieje niesłychana! Recytacje i gracje tu mamy, Na które zapisały nas mamy. Na tańce chodzą dziewczynki, Co we włosach mają spinki. Rozwijają się ruchowo i muzycznie, Tu jest na prawdę fantastycznie! Teraz nam wesoło, bo przybyła Wiosna, i Pani Magda zawsze jest radosna. A po podwieczorku Bierzemy buty w worku. Rano znów z nimi przychodzimy, Bo odpowiedzialności o swoje rzeczy się uczymy. Tak minął nam już rok cały, Za co nas Panie wycałowały. Wiele już potrafimy, I wciąż przez zabawę się uczymy. Teraz serdecznie podziękować chcemy, I po stokroć dziękujemy! Bo choć mieliśmy pewne obawy, Czy będziemy mieć miejsce do zabawy, To dzięki projektowi „Przedszkole dla Malucha” Uczyniono z nas zucha!
Posted on: Sun, 30 Jun 2013 18:45:55 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015