seashepherd.nl/international-court-of-justice Whaling in the Antarctic (Australia v. Japan) - public hearings 27 juni 2013 Geert Vons, directeur Sea Shepherd Nederland over het proces: Het heeft Sea Shepherd zo’n tien jaar en negen campagnes gekost voordat het zover is gekomen. De rechtszaak aangaande de walvisjacht in Antarctica wordt iedere zitting rechtstreeks vanuit het Internationaal Gerechtshof in Den Haag uitgezonden, en het is voor de hele wereld mogelijk om mee te kijken en luisteren naar alle feiten en fabels omtrent de Japanse walvislacht in het Antarctisch walvisreservaat. Rechters, advocaten, professoren en wetenschappers geven hun mening en conclusies. In het geval dat het JARPA programma wel in aanmerking zou komen voor de kwalificatie ‘wetenschappelijk’ dan zou je mogen verwachten dat er na 18 jaar onnderzoek en ruim 7000 gedode walvissen er toch wel eens een keer een hypothese zou zijn opgesteld. Dit is niet het geval. Na de beeindiging van JARPA was er geen pause, geen analyse, geen onafhankelijke beoordeling, geen hypotheses. Er werd meteen begonnen met het vervolg programma JARPA II. Er is geen relatie tussen de inhoud van de JARPA programma’s en de afgegeven special permits. De effectiviteit van het zogenaamde wetenschappelijke programma is alleen zichtbaar in het aantal gedode walvissen. De focus van het ‘onderzoek’ was hetzelfde als tijdens de commerciële walvisjacht n.l. het doden van m.n dwergvinvissen. De mate van willekeur is ook in het ‘verzamelen van gegevens’ enorm hoog; pakken wat je pakken kunt zonder duidelijk vooraf bepaalde criteria. De JARPA programma’s doen niets anders dan alleen het verzamelen van gegevens. Dat er eventueel wetenschappers aan boord zijn van de schepen van de Japanse walvisvaardersvloot maakt het nog niet per definitie wetenschappelijk onderzoek. Daarvoor moeten er beslist aan een aantal onafhankelijke voorwaarden worden voldaan. Al helemaal als het gaat om dodelijk onderzoek waar een special permit van de IWC voor vereist is. Wat verder opvalt in het zogenaamde wetenschappelijk onderzoek is dat er in verhouding wel erg veel aandacht binnen de JARPA projecten is voor de produktie, verkoop en distributie van een stabiele voorraad walvisvlees. De programma’s zijn ontwikkeld om meteen commerciële walvisvaart te kunnen hervatten indien het moratorium opgeheven zou worden. De vangstquota zoals gesteld binnen JARPA zijn overigens ook voor legitiem wetenschappelijk onderzoek onaanvaardbaar hoog. Ook valt op dat in de loop der jaren het aantal schepen van de Japanse walvisvaardersvloot is afgenomen, de jachtperiode korter is geworden, maar de vangstquota niet zijn aangepast. Het special permit lijkt hierdoor meer tot een administratieve noodzakelijkheid geworden dan een vergunning om gefundeerd wetenschappelijk onderzoek te mogen uitoefenen. In de 8 seizoenen van JARPA II heeft Japan nog nooit vooraf een verzoek tot een special permit aan de IWC voorgelegd, maar altijd achteraf, nadat Japan zelf deze vergunning al had afgegeven. Ondanks dat het in 1994 ingestelde Antarctisch Walvis Reservaat wordt erkent, meent Japan verder dat met name dwergvinvissen een uitzonderingspositie hebben, en dat die wel gedood mogen worden. Helaas is keer op keer gebleken dat er absoluut geen Japanse wil is om te luisteren naar advies van de IWC of om te reageren op de vraag om inzicht te geven in de zogenaamde wetenschappelijke JARPA programma’s. Al in 1987 hadden een groot aantal IWC wetenschappers hun bedenkingen over JARPA. Japan reageerde hierop door te zeggen dat het “een verschil van mening” was. Japan duldt geen kritiek of commentaar, en verweet de IWC politiek gemotiveerd te handelen op basis van de “tyranny of the majority”. Een andere officele reactie (Masayuki Komatsu); “It’s none of your business” getuigt ook al niet van veel respect. Alvorens tot een beoordeling van de aanvraag voor het JARPA II programma te komen, in 2005, wilden 63 IWC wetenschappers eerst een evaluatie van het eerste JARPA programma. Japan stemde hier niet mee in, trok zich nergens iets van aan en begon gewoon met het JARPA II programma. Als het programma niet zou worden doorgezet, zou het Japanse Ministerie van Financiën volgende jaren geen financiële toezeggingen meer doen. Later zou blijken dat geen één van de doelstellingen van JARPA waren gehaald, en het wetenschappelijke comité van de IWC had 31 aanbevelingen. Japan handelt niet op basis van goed vertrouwen. Ieder (international) Verdrag is gebaseerd op het principe van goed vertrouwen en wordt geacht bindend te zijn. Als er geen wil is om te luisteren en serieus en respectvol met commentaar en aanbevelingen om te gaan, dan lijkt een Verdrag weinig zinvol te zijn. In de 28 jaar van onderzoek heeft Japan geen moeite gedaan om vragen of advies in overweging te nemen. Veelal werden resoluties zonder opgaaf van reden genegeerd, en ook is het voorgekomen dat er eenvoudigweg gezegd werd dat er geen intentie was de resolutie te respecteren. seashepherd.nl/international-court-of-justice
Posted on: Fri, 28 Jun 2013 20:22:06 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015