Ayodhya Kaanda - Sarga 3 In the previous Sarga, king Daṡaratha receives an uproar of approval for the coronation Rama as the crown prince. In this Sarga, upon the request of the king, Vasishṭha and Vāmadēva give directions to the concerned, for the consecration of Rāma. And upon the request of the king, Sumantra fetches Rama and Daṡaratha tells him to become the crown prince and affectionately implores him to be a good person and earn the goodwill of everyone. 2.3.1 తేషామఞ్జలిపద్మాని ప్రగృహీతాని సర్వశ: । ప్రతిగృహ్యాబ్రవీద్రాజా తేభ్య: ప్రియహితం వచ: ॥ tēṣāmañjalipadmāni pragṛhītāni sarvaṡa: । pratigṛhyābravīdrājā tēbhya: priyahitaṃ vaca: ॥ Hearing the words of those citizens, who said it in many ways, with their palms folded like lotuses the king Daṡaratha spoke these substantive and pleasing words: 2.3.2 అహోఽస్మి పరమప్రీత: ప్రభావశ్చాతులో మమ । యన్మే జ్యేష్ఠం ప్రియం పుత్రం యౌవరాజ్యస్థమిచ్ఛథ ॥ ahōsmi paramaprīta: prabhāvaṡcātulō mama । yanmē jyēṣṭhaṃ priyaṃ putraṃ yauvarājyasthamicchatha ॥ Ah! how it delights me, and how greatly it makes me feel proud, that you wish to see my eldest and dearly loved son as the crown prince! 2.3.3 ఇతి ప్రత్యర్చ్య తాన్రాజా బ్రాహ్మణానిదమబ్రవీత్ । వసిష్ఠం వామదేవం చ తేషామేవోపశృణ్వతామ్ ॥ iti pratyarcya tānrājā brāhmaṇānidamabravīt । vasiṣṭhaṃ vāmadēvaṃ ca tēṣāmēvōpaṡṛṇvatām ॥ After reciprocating their gesture, while all of them were listening, that king addressed Vasishṭha, Vāmadēva and other Brāhmaṇas: 2.3.4-5a చైత్రశ్శ్రీమానయం మాస: పుణ్య: పుష్పితకానన: । యౌవరాజ్యాయ రామస్య సర్వమేవోపకల్ప్యతామ్ । రాజ్ఞస్తూపరతే వాక్యే జనఘోషో మహానభూత్ ॥ caitraṡṡrīmānayaṃ māsa: puṇya: puṣpitakānana: । yauvarājyāya rāmasya sarvamēvōpakalpyatām । rājñastūparatē vākyē janaghōṣō mahānabhūt ॥ “This month of Caitra is auspicious and holy with the trees in full bloom. May all arrangements be made for the coronation of Rāma as the crown prince.” Barely before the king finished those words was there a tumultuous uproar of applause from the people. 2.3.5b-6a శనైస్తస్మిన్ప్రశాన్తే చ జనఘోషే జనాధిప: । వసిష్ఠం మునిశార్దూలం రాజా వచనమబ్రవీత్ ॥ ṡanaistasminpraṡāntē ca janaghōṣē janādhipa: । vasiṣṭhaṃ muniṡārdūlaṃ rājā vacanamabravīt ॥ After that tumultuous applause quieted down slowly, the king, the lord of peoples, spoke to Vasishṭha, the tiger among Munis: 2.3.6b-7a అభిషేకాయ రామస్య యత్కర్మ సపరిచ్ఛదమ్ । తదద్య భగవన్ సర్వమాజ్ఞాపయితు మర్హసి ॥ abhiṣēkāya rāmasya yatkarma saparicchadam । tadadya bhagavan sarvamājñāpayitu marhasi ॥ O Bhagawan! Now, please give us directions regarding everything that needs to be done including all the required arrangements, for the consecration of Rāma ! 2.3.7b-8a తచ్ఛ్రుత్వా భూమిపాలస్య వసిష్ఠో ద్విజసత్తమ: । ఆదిదేశాగ్రతో రాజ్ఞస్స్థితాన్యుక్తాన్ కృతాఞ్జలీన్ ॥ tacchrutvā bhūmipālasya vasiṣṭhō dvijasattama: । ādidēṡāgratō rājñassthitānyuktān kṛtāñjalīn ॥ That eminent Brāhmaṇa, upon hearing those words of the ruler of the earth, gave directions to the officials who were waiting in front of the king with folded hands: 2.3.8b-12a సువర్ణాదీని రత్నాని బలీన్ సర్వౌషధీరపి । శుక్లమాల్యాంశ్చ లాజాంశ్చ పృథక్చ మధుసర్పిషీ । అహతాని చ వాసాంసి రథం సర్వాయుధాన్యపి । చతురఙ్గబలం చైవ గజం చ శుభలక్షణమ్ । చామరవ్యజనే శ్వేతే ధ్వజం ఛత్రం చ పాణ్డురమ్ । శతం చ శాతకుమ్భానాం కుమ్భానాగ్నివర్చసామ్ । హిరణ్యశృఙ్గమృషభం సమగ్రం వ్యాఘ్రచర్మ చ । ఉపస్థాపయత ప్రాతరగ్న్యగారం మహీపతే: ॥ suvarṇādīni ratnāni balīn sarvauṣadhīrapi । ṡuklamālyāṃṡca lājāṃṡca pṛthakca madhusarpiṣī । ahatāni ca vāsāṃsi rathaṃ sarvāyudhānyapi । caturaṅgabalaṃ caiva gajaṃ ca ṡubhalakṣaṇam । cāmaravyajanē ṡvētē dhvajaṃ chatraṃ ca pāṇḍuram । ṡataṃ ca ṡātakumbhānāṃ kumbhānāgnivarcasām । hiraṇyaṡṛṅgamṛṣabhaṃ samagraṃ vyāghracarma ca । upasthāpayata prātaragnyagāraṃ mahīpatē: ॥ Please make ready gold, gems and votive offerings, herbs, garland of white flowers and puffed grain, new clothes, honey and ghee in separate vessels, an army contingent with all the four divisions, an elephant with all auspicious marks, a pair of fly-whisks made of Yak’s hair, a flagstaff, a white umbrella and one hundred fire-bright golden pots, a bull with its horns cupped in gold and a whole tiger-skin by the morning at the king’s fire ritual chamber. 2.3.12b-13 యచ్చాన్యత్కిఞ్చిదేష్టవ్యం తత్సర్వముపకల్ప్యతామ్ । అన్త:పురస్య ద్వారాణి సర్వస్య నగరస్య చ । చన్దనస్రగ్భిరర్చ్యన్తాం ధూపైశ్చ ఘ్రాణహారిభి: ॥ yaccānyatkiñcidēṣṭavyaṃ tatsarvamupakalpyatām । anta:purasya dvārāṇi sarvasya nagarasya ca । candanasragbhirarcyantāṃ dhūpaiṡca ghrāṇahāribhi: ॥ Whatever else that might be needed, regardless of how insignificant it is, might be arranged. Let the doorways of the palace and the city be decorated with sandal paste and garlands, and fragrant incense that draws every one by the nose. 2.3.14 ప్రశస్తమన్నం గుణవద్దధిక్షీరోపసేచనమ్ । ద్విజానాం శతసాహస్రే యత్ప్రకామమలం భవేత్ ॥ praṡastamannaṃ guṇavaddadhikṣīrōpasēcanam । dvijānāṃ ṡatasāhasrē yatprakāmamalaṃ bhavēt ॥ May delicious food be prepared with curds and milk, enough to completely satisfy one hundred thousand Brāhmaṇas. 2.3.15 సత్కృత్య ద్విజముఖ్యానాం శ్వ:ప్రభాతే ప్రదీయతామ్ । ఘృతం దధి చ లాజాశ్చ దక్షిణాశ్చాపి పుష్కలా: ॥ satkṛtya dvijamukhyānāṃ ṡva:prabhātē pradīyatām । ghṛtaṃ dadhi ca lājāṡca dakṣiṇāṡcāpi puṣkalā: ॥ May all the prominent Brāhmaṇas be honored tomorrow morning, and may they be supplied aplenty with ghee, curds, puffed grain and honorarium. 2.3.16 సూర్యేఽభ్యుదితమాత్రే శ్వో భవితా స్వస్తివాచనమ్ । బ్రాహ్మణాశ్చ నిమన్త్ర్యన్తాం కల్ప్యన్తామాసనాని చ ॥ sūryēbhyuditamātrē ṡvō bhavitā svastivācanam । brāhmaṇāṡca nimantryantāṃ kalpyantāmāsanāni ca ॥ May auspicious invocations be done as soon as the sun rises tomorrow. May the Brāhmaṇas be properly invited and may proper seats be arranged for them. 2.3.17 ఆబధ్యన్తాం పతాకాశ్చ రాజమార్గశ్చ సించ్యతామ్ । సర్వే చ తాలావచరా గణికాశ్చ స్వలఙ్కృతా: । కక్ష్యాం ద్వితీయామాసాద్య తిష్ఠన్తు నృపవేశ్మన: ॥ ābadhyantāṃ patākāṡca rājamārgaṡca siṃcyatām । sarvē ca tālāvacarā gaṇikāṡca svalaṅkṛtā: । kakṣyāṃ dvitīyāmāsādya tiṣṭhantu nṛpavēṡmana: ॥ May the royal pathways be washed and decorated with flags and banners. May cymbalists and bejeweled dancers be stationed in the second court of the King’s palace. 2.3.18 దేవాయతనచైత్యేషుసాన్నభక్షా స్సదక్షిణా: । ఉపస్థాపయితవ్యా స్స్యుర్మాల్యయోగ్యా: పృథక్పృథక్ ॥ dēvāyatanacaityēṣusānnabhakṣā ssadakṣiṇā: । upasthāpayitavyā ssyurmālyayōgyā: pṛthakpṛthak ॥ May people suitable to hold garlands, stocked with gifts, food and other eatables be convened at all buildings used as places of worship. 2.3.19 దీర్ఘాసిబద్ధా యోధాశ్చ సన్నద్ధా మృష్టవాసస: । మహారాజాఙ్గణం సర్వే ప్రవిశన్తు మహోదయమ్ ॥ dīrghāsibaddhā yōdhāṡca sannaddhā mṛṣṭavāsasa: । mahārājāṅgaṇaṃ sarvē praviṡantu mahōdayam ॥ May fully alert warriors with long swords, wearing fine uniforms, be attending the glorious courtyard of the king. 2.3.20 ఏవం వ్యాదిశ్య విప్రౌ తౌ క్రియాస్తత్ర సునిష్ఠితౌ । చక్రతుశ్చైవ యచ్ఛేషం పార్థివాయ నివేద్య చ ॥ ēvaṃ vyādiṡya viprau tau kriyāstatra suniṣṭhitau । cakratuṡcaiva yacchēṣaṃ pārthivāya nivēdya ca ॥ Those two thoughtful Brāhmaṇas, having thus assigned the tasks, and completing whatever else wss left to be done, reported to king. 2.3.21 కృతమిత్యేవ చాబ్రూతాం అభిగమ్య జగత్పతిమ్ । యథోక్తవచనం ప్రీతౌ హర్షయుక్తౌ ద్విజర్షభౌ ॥ kṛtamityēva cābrūtāṃ abhigamya jagatpatim । yathōktavacanaṃ prītau harṣayuktau dvijarṣabhau ॥ Those two bulls among Brāhmaṇas, satisfied and happy, went to the ruler of the world and reported that everything was done as had been asked for. 2.3.22 తతస్సుమన్త్రం ద్యుతిమాన్రాజా వచనమబ్రవీత్ । రామ: కృతాత్మా భవతా శీఘ్రమానీయతామితి ॥ tatassumantraṃ dyutimānrājā vacanamabravīt । rāma: kṛtātmā bhavatā ṡīghramānīyatāmiti ॥ Then, the effulgent king, addressing Sumantra, said: “May Rāma, the noble minded, be brought here by you immediately!” 2.3.23 స తథేతి ప్రతిజ్ఞాయ సుమన్త్రో రాజశాసనాత్ । రామం తత్రానయాఞ్చక్రే రథేన రథినాం వరమ్ ॥ sa tathēti pratijñāya sumantrō rājaṡāsanāt । rāmaṃ tatrānayāñcakrē rathēna rathināṃ varam ॥ And Sumantra, promising ‘Yes, sire!’, went on a chariot to fetch Rāma, the foremost of charioteers, in accordance with that king’s command. 2.3.24-25 అథ తత్ర సమాసీనా స్తదా దశరథం నృపమ్ । ప్రాచ్యోదీచ్యా: ప్రతీచ్యాశ్చ దాక్షిణాత్యాశ్చ భూమిపా: । మ్లేచ్ఛాశ్చార్యాశ్చ యే చాన్యే వనశైలాన్తవాసిన: । ఉపాసాఞ్చక్రిరే సర్వే తం దేవా ఇవ వాసవమ్ ॥ atha tatra samāsīnā stadā daṡarathaṃ nṛpam । prācyōdīcyā: pratīcyāṡca dākṣiṇātyāṡca bhūmipā: । mlēcchāṡcāryāṡca yē cānyē vanaṡailāntavāsina: । upāsāñcakrirē sarvē taṃ dēvā iva vāsavam ॥ Then the kings from the eastern, western and southern countries, from Mlēccha and Ārya countries, from forest areas and mountain areas, seated around Daṡaratha, paid homage to him, like Dēvas do to Indra. 2.3.26 తేషాం మధ్యే స రాజర్షిర్మరుతామివ వాసవ: । ప్రాసాదస్థో రథగతం దదర్శాయాన్తమాత్మజమ్ ॥ tēṣāṃ madhyē sa rājarṣirmarutāmiva vāsava: । prāsādasthō rathagataṃ dadarṡāyāntamātmajam ॥ That Rājarshi, sitting at the center of them like Indra among Dēvas in that palace, had seen his son coming on the chariot: Like we noted many times before, Vālmeeki would have been a good screenplay writer. He thinks very visually. Daṡaratha is sitting in the palace, the symbol of power. Rāma is coming on a chariot, a symbol of speed and abilities. He is nearing the center of power by virtue of his abilities. 2.3.27-29 గన్ధర్వరాజప్రతిమం లోకే విఖ్యాతపౌరుషమ్ । దీర్ఘబాహుం మహాసత్త్వం మత్తమాతఙ్గగామినమ్ । చన్ద్రకాన్తాననం రామమతీవ ప్రియదర్శనమ్ । రూపౌదార్యగుణై: పుంసాం దృష్టిచిత్తాపహారిణమ్ । ఘర్మాభితప్తా: పర్జన్యం హ్లాదయన్తమివ ప్రజా: । న తతర్ప సమాయాన్తం పశ్యమానో నరాధిప: ॥ gandharvarājapratimaṃ lōkē vikhyātapauruṣam । dīrghabāhuṃ mahāsattvaṃ mattamātaṅgagāminam । candrakāntānanaṃ rāmamatīva priyadarṡanam । rūpaudāryaguṇai: puṃsāṃ dṛṣṭicittāpahāriṇam । gharmābhitaptā: parjanyaṃ hlādayantamiva prajā: । na tatarpa samāyāntaṃ paṡyamānō narādhipa: ॥ Daṡaratha could not have enough of seeing Rāma thus coming, comparable to the king of Gandharvas, valor known to the entire world, hands long and imposing revealing his mighty prowess, gait resembling that of an elephant in rut, countenance lovely like the moon, looks exceptionally enchanting, presence drawing the eyes and magnificence and merits stealing the hearts, of even men, pleasing everyone like a cloud would a parched land! There are many Ṡlōkas in Rāmāyaṇa that describe the exquisite and majestic character of Rama. But this short description is unique. It captures the mood of the arrival of a hero in his full splendor, to be received by all the kings and peoples that were already his, but going to be his in a formal manner. Vālmeeki, in these Ṡlōkas, gives very visual description of Rama’s personality and movements, from alighting the chariot to ascending the steps of the palace. Enjoy it by visualizing it frame by frame! 2.3.30 అవతార్య సుమన్త్రస్తం రాఘవం స్యన్దనోత్తమాత్ । పితుస్సమీపం గచ్ఛన్తం ప్రాఞ్జలి: పృష్ఠతోఽన్వగాత్ ॥ avatārya sumantrastaṃ rāghavaṃ syandanōttamāt । pitussamīpaṃ gacchantaṃ prāñjali: pṛṣṭhatōnvagāt ॥ Sumantra assisted that prince of Raghu dynasty to alight that splendid chariot and followed him from behind with folded palms as he was proceeding towards his father. 2.3.31 స తం కైలాసశృఙ్గాభం ప్రాసాదం నరపుఙ్గవ: । ఆరురోహ నృపం ద్రష్టుం సహ సూతేన రాఘవ: ॥ sa taṃ kailāsaṡṛṅgābhaṃ prāsādaṃ narapuṅgava: । ārurōha nṛpaṃ draṣṭuṃ saha sūtēna rāghava: ॥ The prince of Raghu dynasty, the best among men, along with the charioteer, ascended the steps of that palace, which was imposing like the peak of mount Kailāsa, to see the king. 2.3.32 స ప్రాఞ్జలిరభిప్రేత్య ప్రణత: పితురన్తికే । నామ స్వం శ్రావయన్రామో వవన్దే చరణౌ పితు: ॥ sa prāñjalirabhiprētya praṇata: piturantikē । nāma svaṃ ṡrāvayanrāmō vavandē caraṇau pitu: ॥ Rama approached his father with folded palms, bowed before him telling his name and touched his feet to pay respects. 2.3.33 తం దృష్ట్వా ప్రణతం పార్శ్వే కృతాఞ్జలిపుటం నృప: । గృహ్యాఞ్జలౌ సమాకృష్య సస్వజే ప్రియమాత్మజమ్ ॥ taṃ dṛṣṭvā praṇataṃ pārṡvē kṛtāñjalipuṭaṃ nṛpa: । gṛhyāñjalau samākṛṣya sasvajē priyamātmajam ॥ Seeing him bowing by his side, taking his folded palms into his own, and drawing him close to himself, the king embraced his beloved son. 2.3.34 తస్మై చాభ్యుదితం దివ్యం మణికాఞ్చనభూషితమ్ । దిదేశ రాజా రుచిరం రామాయ పరమాసనమ్ ॥ tasmai cābhyuditaṃ divyaṃ maṇikāñcanabhūṣitam । didēṡa rājā ruciraṃ rāmāya paramāsanam ॥ The king pointed Rāma to an elevated, magnificent and best of the seats that was splendidly encrusted with gems and gold. 2.3.35 తదాసనవరం ప్రాప్య వ్యదీపయత రాఘవ: । స్వయైవ ప్రభయా మేరుముదయే విమలో రవి: ॥ tadāsanavaraṃ prāpya vyadīpayata rāghava: । svayaiva prabhayā mērumudayē vimalō ravi: ॥ Having taken that best of the seats, the prince of Raghu dynasty enhanced the luster of that seat with his own, like the pristine morning sun illuminating mount Mēru. 2.3.36 తేన విభ్రాజతా తత్ర సా సభాఽభివ్యరోచత । విమలగ్రహనక్షత్రా శారదీ ద్యౌరివేన్దునా ॥ tēna vibhrājatā tatra sā sabhābhivyarōcata । vimalagrahanakṣatrā ṡāradī dyaurivēndunā ॥ That august assembly was, then, Illumined by that lustrous Rāma, like the clear post-monsoon sky with planets and stars is illuminated by the moon. 2.3.37 తం పశ్యమానో నృపతిస్తుతోష ప్రియమాత్మజమ్ । అలఙ్కృతమివాత్మానమాదర్శతలసంస్థితమ్ ॥ taṃ paṡyamānō nṛpatistutōṣa priyamātmajam । alaṅkṛtamivātmānamādarṡatalasaṃsthitam ॥ Seeing his beloved son, the king was happy and felt as if he was seeing himself adorned, reflected in a mirror. 2.3.38 స తం సస్మితమాభాష్య పుత్రం పుత్రవతాం వర: । ఉవాచేదం వచో రాజా దేవేన్ద్రమివ కాశ్యప: ॥ sa taṃ sasmitamābhāṣya putraṃ putravatāṃ vara: । uvācēdaṃ vacō rājā dēvēndramiva kāṡyapa: ॥ Then, that best among those blessed with great sons, spoke to his son, with a smile, like Kāṡyapa addressing Dēvēndra: 2.3.39 జ్యేష్ఠాయామసి మే పత్న్యాం సదృశ్యాం సదృశస్సుత: । ఉత్పన్నస్త్వం గుణశ్రేష్ఠో మమ రామాత్మజ: ప్రియ: ॥ jyēṣṭhāyāmasi mē patnyāṃ sadṛṡyāṃ sadṛṡassuta: । utpannastvaṃ guṇaṡrēṣṭhō mama rāmātmaja: priya: ॥ O Rāma!, you are a worthy son born to my worthy eldest wife. You are, endowed with excellent virtues, very dear to me! 2.3.40 యతస్త్వయా ప్రజాశ్చేమాస్స్వగుణైరనురఞ్జితా: । తస్మాత్త్వం పుష్యయోగేన యౌవరాజ్యమవాప్నుహి ॥ yatastvayā prajāṡcēmāssvaguṇairanurañjitā: । tasmāttvaṃ puṣyayōgēna yauvarājyamavāpnuhi ॥ As you have won the affection of all these people by your qualities, may you become the crown prince when the moon enters the constellation of Pushya! 2.3.41 కామతస్త్వం ప్రకృత్యైవ వినీతో గుణవానసి । గుణవత్యపి తు స్నేహాత్పుత్ర వక్ష్యామి తే హితమ్ ॥ kāmatastvaṃ prakṛtyaiva vinītō guṇavānasi । guṇavatyapi tu snēhātputra vakṣyāmi tē hitam ॥ O son! You are, by nature, virtuous and humble! Yet, good as you are, I would like to say a few words for your good, out of affection: 2.3.42 భూయో వినయమాస్థాయ భవ నిత్యం జితేన్ద్రియ: । కామక్రోధసముత్థాని త్యజేథా వ్యసనాని చ ॥ bhūyō vinayamāsthāya bhava nityaṃ jitēndriya: । kāmakrōdhasamutthāni tyajēthā vyasanāni ca ॥ Cultivating humility even more assiduously, may you constantly maintain mastery over your senses! May you shed all obsessions that might be born out of fancy or anger! 2.3.43 పరోక్షయా వర్తమానో వృత్త్యా ప్రత్యక్షయా తథా । అమాత్యప్రభృతీస్సర్వా:ప్రకృతీశ్చానురఞ్జయ ॥ parōkṣayā vartamānō vṛttyā pratyakṣayā tathā । amātyaprabhṛtīssarvā:prakṛtīṡcānurañjaya ॥ May you ensure that you endear yourself to the ministers and all the peoples through your direct and indirect actions! 2.3.44-45 కోష్ఠాగారాయుధాగారై:కృత్వా సన్నిచయాన్బహూన్ । తుష్టానురక్తప్రకృతిర్య: పాలయతి మేదినీమ్ । తస్యనన్దన్తి మిత్రాణి లబ్ధ్వాఽమృతమివామరా: । తస్మాత్త్వమపి చాత్మానం నియమ్యైవం సమాచర ॥ kōṣṭhāgārāyudhāgārai:kṛtvā sannicayānbahūn । tuṣṭānuraktaprakṛtirya: pālayati mēdinīm । tasyanandanti mitrāṇi labdhvāmṛtamivāmarā: । tasmāttvamapi cātmānaṃ niyamyaivaṃ samācara ॥ Whosoever rules the earth by accumulating many coffers and arsenals that are full and uses them to make the subjects happy, will have allies that are as happy as Dēvas having Amrita. Hence, may you ensure that you do the same! 2.3.46 తచ్ఛ్రుత్వా సుహృదస్తస్య రామస్య ప్రియకారిణ: । త్వరితాశ్శీఘ్రమభ్యేత్య కౌసల్యాయై న్యవేదయన్ ॥ tacchrutvā suhṛdastasya rāmasya priyakāriṇa: । tvaritāṡṡīghramabhyētya kausalyāyai nyavēdayan ॥ Hearing those words, the friends and well wishers of Rāma immediately went to Kousalya and relayed the news to her. 2.3.47 సా హిరణ్యం చ గాశ్చైవ రత్నాని వివిధాని చ । వ్యాదిదేశ ప్రియాఖ్యేభ్య: కౌసల్యా ప్రమదోత్తమా ॥ sā hiraṇyaṃ ca gāṡcaiva ratnāni vividhāni ca । vyādidēṡa priyākhyēbhya: kausalyā pramadōttamā ॥ That wonderful woman, Kousalya, gave gold, cows and various kinds of gems to the messengers of these news. 2.3.48 అథాఽభివాద్య రాజానం రథమారుహ్య రాఘవ: । యయౌ స్వం ద్యుతిమద్వేశ్మ జనౌఘై: ప్రతిపూజిత: ॥ athābhivādya rājānaṃ rathamāruhya rāghava: । yayau svaṃ dyutimadvēṡma janaughai: pratipūjita: ॥ Then, the prince of Raghu dynasty, after paying obeisance to the king, took the chariot and left to his splendid mansion cheered by the crowds along the way. 2.3.49 తే చాపి పౌరా నృపతేర్వచస్త చ్ఛృత్వా తథా లాభమివేష్టమాశు । నరేన్ద్రమామన్త్ర్య గృహాణి గత్వా దేవాన్సమానర్చురతిప్రహృష్టా: ॥ tē cāpi paurā nṛpatērvacasta cchṛtvā tathā lābhamivēṣṭamāṡu । narēndramāmantrya gṛhāṇi gatvā dēvānsamānarcuratiprahṛṣṭā: ॥ Those people also, hearing that pronouncement of the king, which was endearing and portending great benefit, took leave of that lord of kings, and left for their respective homes, and prayed to the Dēvas happily. Vālmeeki says ‘portending great benefit’, as opposed to saying ‘beneficial’, to make the distinction between possibility and certainty. ఇత్యార్షే శ్రీమద్రామాయణే వాల్మీకీయ ఆదికావ్యే అయోధ్యాకాణ్డే తృతీయస్సర్గ: ॥ ityārṣē ṡrīmadrāmāyaṇē vālmīkīya ādikāvyē ayōdhyākāṇḍē tṛtīyassarga: ॥ Thus concludes the third Sarga in Ayōdhyā Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa, the first ever poem of humankind, composed by Vālmeeki. We completed reading 2395 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Posted on: Wed, 16 Jul 2014 03:09:17 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015