Yasak Aşk 15. Bölüm - Derin dur - Uzak dur benden tamam mı Gitmek istiyordum ama gitmeme izin vermiyordu. Gözyaşlarım çok hızlı akıyordu. Elleriyle gözlerimden akan yaşları sildi. - Birden öptü beni ben de birşey anlamadım - Yeter artık ya ben senin bu kız merakını bilmiyormuyum sanki. - Derin yemin ederim o öptü - Ya senin ne işin var onunla burda - Bekle anlatıcam - Anlatma artık sadece uzak dur benden daha fazla üzme beni. Hızla oradan uzaklaştım. Sinirimi nasıl çıkaracağımı bilmiyordum. Yukarı çıktım eşyalarımı alıp eve gittim. Odamın kapısını kilitleyip uykuya daldım. Birisi kapıyı kırarcasına çalıyordu. Kalktım ve kapıyı açtım. Karşımda emre vardı. Kapıyı kapatmak istedim ama kapattırmadı. - ne var ne istiyosun - anlatmama izin ver lütfen - tamam dinliyorum - esra senin arka bahçede ağladığını söyledi gittim ama sen yoktun. Sonra ordan şimdi diye ses geldi esra da beni öptü yemin ederim hiç bir suçum yok Bir süre yüzüne bakamamıştım. Kafamı kaldırıp gözlerimin içine bakarak - ben seni bulmuşken senden başkasını öpermiyim - özür dilesem - affederim - seni seviyorum - bende seni bitanem Akşam olmuş bile. Emreyle beraber dışarıya çıktık. Birşeyler yedikten sonra sinemaya gittik. Dışarıda gezdik. Biraz da saçmaladık tabi. Yoldan geçen insanlarla tanıştık mesela. Çok deliydi o. Beni eğlendirmek için her şeyi yapıyordu. Sonra sahilde kumların üstüne yattık. Başımı omuzuna koyup gökyüzünü izledik. Uyandığımda emrelerdeydim. Emre yanımda uyuyordu. Üstümde ise dün ki kıyafetten farklı bir kıyafet vardı. Hemen yataktan kalktım. Emre gözlerini açtı. - Günaydın canım - günaydın. Bu kıyafetler kimin - zeynepin - ben nasıl giydim bunları dedim tedirgin bir bakış atarak - zeynep giydirdi - hıı anladım Oh be o giydirmemiş. Onun yanında uyumak çok huzur vericiydi. Kapı çaldı. İçeri zeynep girdi -günaydın - günaydın - kahvaltı hazır hadi gelin - tamam geliyoruz Zeynep odadan çıktıktan sonra yataktan kalkıyordum ki emre kolumdan çekip beni yatağa yatırdı. - söyleyin bakalım prenses sizi gıdıklayayım mı öpeyim mi - hiç biri - öyle bir seçeneğiniz yok küçük hanım - ıı evet senin de yapma gibi bir seçeneğin yok deyip yataktan kalktım. Emre tekrar yatağa çekti. - bunu sen istedin küçükhanım deyip beni gıdıklamaya başladı. Gülmekten gözlerimden yaş gelmişti - Aşkım nolur bırak yeter bu kadar - Sıra öpücükte - Gıdıkladın öpücükte kalsın - yok kalmasın dedi ve beni üstüne çekip beni öpmeye başladı. Bir süre öpüştükten sonra kendimi geri çektim. İkimiz de nefes nefeseydik. - kalk hadi inelim - tamam aşkım sen in ben geliyorum Aşağı indim zeynep ve ayşe teyze masadalardı. Emre de geldi beraber masaya oturduk. Ayşe teyze : - Sabah sabah napıyodunuz odada birini öldürüyolar sandım Çay boğazımda kalmıştı. Emre bana bakıp gülüyordu. Masanın altından çatalı bacağına batırdım. Acısını belli eder gibi bağırdı - noldu oğlum - hiiç ayşe teyze bacağıma kramp girdi de - geçer geçer Kahvaltı yaptıktan sonra salonda oturuyorduk. Yukarıdan zeynep indi. Biryere gider gibi bir hali vardı - Ben kaçtım - Nereye zeynep - Şey abi arkadaşlarla buluşucaz - İyi bakalım Zeynep giderken bana göz kırptı ve evden çıktı. Emreye söylemelimiydim bilmiyorum. 1 saat sonra zeynepi arayıp olanları anlattım. İnanmadı ama isterse ispatlayabileceğimi söyledim. Hemen de kabul etti. Emreye de işim olduğunu söyleyerek evden çıktım. Verdiği adrese geldim. Kenarda köşede bir kafeydi. İçeri girdiğimde furkan zeynepin elini tutmuş bana bakıyorlardı. Furkan beni sevdiğini söylemişti istemememe rağmen her gün yanıma geliyordu. Emreyle neden kavga ettiklerini şimdi anlıyorum. Zeynep bizi tanıştırıyordu ki - gerek yok zeynepcim biz tanışıyoruz arkadaşla - hadi ya nerden dedi gülerek - kendisi eskiden bizim okuldaydı ve abinin hiç sevmediği biri - nasıl yani abim de mi tanıyo furkanı - evet furkan seni tanıyordu zaten önceden yoksa söylemedi mi - hayır söylemedi dedi bana bıkkın bir şekilde bakarak - canım söylicektim de aklıma gelmedi daha yeniyiz ya - peki abim duymaz inşallah - derin söylemezse duymaz - tabi dedim furkana imalı şekilde bakarak. Zeynep : - ben lavaboya gideyim diyerek kalktı masadan ve bizi izlemeye başladı. - sen ne yaptığını sanıyosun emre duyarsa neler olur haberin var mı - umrumda değil dedi ve elimi tuttu. Tam çekiyordum ki emreyi karşımda gördüm. - Doğruymuş demek. Vay be inanmamıştım ama görünce yapıcak başka birşey kalmıyo. - Saçmalama emre açıklayabilirim. - Sadece sus daha fazla düşme gözümden O sırada zeynep geldi - Abi öğrendin mi - Zeynep sende mi biliyordun - Neyi - Boşver zeynep abin öğrendi herşeyi inanmak istediği şeye inandı - Zeynep arabaya bin - Abi dur biraz - Zeynep yürü dedim. Sen de gel dışarı dışarıda görüşücez seninle - Bırak kızı benimle hallet işini - Dışarı gel lan Hepimiz dışarı çıkmıştık. Emre zeynepi arabaya bindirdi. Ben yokmuşum gibi davranıyordu. - Bana bak zeynepten uzak dur kimle ne yapıyosan yap - Zeyneple işim yok benim - Senin kimle işin olduğunu biliyorum zaten naparsan yap - Başta böyle söyleseydin işler buraya kadar gelmezdi Emre bana baktı. - Keşke dedi ve arabaya binip gitti. Kalmıştım öyle tek başıma. Neydi bu şimdi. Beni bırakmayan emreye nolmuştu. Ben ona inanırken o neden böyle yapmıştı. - Gördün dimi bana tercih ettiğin çocuğu. Ben seni bırakıpta gitmezdim burda. Yavaş yavaş yürüyerek eve geldim. Kimseye hiçbirşey söylemeden odama çıktım. Ada ve ayşegül odama gelip ne olduğunu sordular. Yalnız kalmak istiyordum. Gözyaşları arasında uykuya daldım. Sabah olmuştu ama ben hala yatıyordum. Emre bir defa bile aramamıştı. Zeynep aramıştı 9 kere. Odamın kapısı açıldı. - Canım hala söylemicekmisin ne olduğunu. Okul saati de geliyor bak hazırlan hadi - Siz gidin ada ben gelmicem bugün - Emreyle mi kavga ettiniz - Lütfen yalnız bırakın bugün beni - Tamam görüşürüz o zaman Odadan çıkmıştı. O gün geceye kadar uyumuştum. Emre hala aramamıştı. Zeynep arıyordu. - Efendim - Derin abla iyi misin - İyiyim - Ben çok özür dilerim. Abime anlatıcaktım ama beni konuşturmadan eve bıraktı birdaha da eve gelmedi. Telefonu da açmıyo - Sakın anlatma lütfen. Bırak böyle kalsın - Ama olmaz ki böyle benim yüzümden .. - Anlatma zeynep - Tamam - görüşürüz deyip telefonu kapattım. 2 saat geçmişti ben daha uyuyamamıştım. Kapı çalıyordu ama kimsenin açmaya niyeti yok gibiydi. Sonunda sustu. Aşağıdan sesler geliyordu. Odamın kapısı açıldı. Emre gelmişti - Ne var - Konuşucaz - Konuşmak istemiyorum git burdan - Zeynep anlattı herşeyi. Ben seni öyle görünce sinirlendim sadece. Yapcak birşey bulamadım. İnanmak istedim ama bilmiyorum olmadı işte. Özür dilerim deyip sarıldı. İçmişti galiba. Onu üzerimden ittim - Bitti mi - Evet - Git burdan - Derin lütfen yapma böyle - Git emre yalnız bırak beni daha fazla üzerime gelme - Tamam kafanı toparlayınca beni ararsın deyip gitti -Neden böyle birşey yaptığımı bilmiyorum ama düşünmeye ihtiyacım olduğunu biliyordum. Bizim ilişkimize izin yoktu sanki. Herşey üst üste geliyordu. Savaşmalı mıydım yoksa bırakıp gitmeli mi... ************************* Gece saat 3 olmuştu ama ben hala uyumamıştım. Telefonumun çalmasıyla irkildim. Kimin aradığına bakmadan açtım. - Alo - Emre Sayerin yakını mısınız ? Duyduklarım karşısında gözlerimden yaşlar durmadan akıyordu. Benim yüzümden... •Kübra• Beğeni ve yorumlar canlarım :)
Posted on: Wed, 10 Jul 2013 19:01:22 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015