KÂİNATIN ZAVALLISIYIZ, BUNU BİLİN! İnsan… İnsan ha? Öleceğini bilen tek canlı… Gelecekten korkan tek… Dünyayı karnına sığdırmak isteyen, Dünyanın karnında “hiç bile” olmayan… Çok uzun yaşamak isteyip, yaşlanmak istemeyen? Herkes tarafından sevilip, sevmeyi denemeyen? Yakan, yıkan, harap eden, tamah eden, çalan-çırpan, Tanrıya inanan? Gelecek nesillerine miras bırakmak için her şeyi yapan, Asıl mirasın “yaşanası bir dünya” ve şeref olduğundan bi-haber… “Tanrının zaman ölçülerinde” ömrünün, bizim ölçülerimizdeki zamanda “bir kelebek kadar” olduğunu anlamayan… Eğilen, bükülen, sürünen, el öpen, gerdan kıran… Son nefesinde bunlardan pişman olan… Baş tacı etmesi gereken değerleri ayaklar altına alan… Ayaklarının altında olması gerekenleri de baş tacı yapan… İki dilimle doyan, dünyayı versen doymayan… Naif, kıskanç, kibirli, mağrur, duygulu, katil, şair, romancı, müzisyen… Her şey olabilen ama hayvanlığı tercih eden… Her şey olabilen, bir tek kendisi olamayan… En asil canlı bazen en aşağılık… İdam günü belli bir mahkûm gibi gün sayan… Saatlerin geçmemesinden şikâyetçi, Ayların koşturmasından endişeli… İçindeki insanı tanımadan dünyaya ahkâm kesen… Kalbindeki Kâbe’de tavaf etmeden, hacca koşan… Şeytan taşlarken, kendinden başlayacağını bilmeyen… Kurban keserken, kesmesi gerektiğinin “nefsi” olması “şartını” anlamayan… Hayatı hep dikine-boyuna-niceliklerle yaşayan… Hayatın enini-niteliğini-kalitesini bilmeden ölen… İnsan… Zavallı… Acınası… Düşkün… Çaresiz… Gülünç… Komik… Soytarı…
Posted on: Fri, 20 Sep 2013 13:44:16 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015